پرش به محتوا

کشتی نوح: تفاوت میان نسخه‌ها

۷۰ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۲ آوریل ۲۰۱۷
imported>M.bahrami
imported>M.bahrami
خط ۶: خط ۶:
جریان کشتی نوح بخشی از داستان زندگی و [[پیامبری]] [[نوح (پیامبر)|حضرت نوح(ع)]] است. وقتی نوح به پیامبری برگزیده شد مامور شد تا قومش را که بت پرست و [[مشرک]] بودند به [[توحید|خداپرستی]] دعوت کند.<ref>سوره نوح، آیه ۱.</ref> به روایت بسیاری از [[مفسر|مفسرین]] بر اساس آیه ۱۴ [[سوره عنکبوت]] «وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِيهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِينَ عَامًا» حضرت نوح ۹۵۰ سال در میان قوم خود مردم را به خداپرستی دعوت کرد.<ref>طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ۱۳۷۴ش، ج ۱۰، ص ۴۰۱؛ ابن کثیر، قصص الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص ۷۴.</ref> او در این مدت با مشقت و تلاش شب و روز قومش را هدایت کرد<ref>سوره نوح، آیه ۵؛قطب راوندی، قصص الانبیاء (ع)، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۲۵۲؛ جاد المولی، قصه‌های قرآنی، ، ۱۳۸۰ش، ص۳۷.</ref> اما قومش دعوتش را قبول نمی‌کردند و در تمام این مدت افراد اندکی به او ایمان آوردند.<ref>ابن کثیر، قصص الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص ۷۲؛ بیومی مهرام، بررسی تاریخی قصص قرآن، ۱۳۸۹، ج۴، ۱۶.</ref> نوح در مقابل همه آزار و اذیت‌های قومش صبوری می‌کرد و در دعوت مردم بردبار بود و همواره از خداوند هدایت آنان را طلب می‌کرد،<ref>جزایری، النور المبین فی قصص الأنبیاء و المرسلین (قصص قرآن)، ۱۳۸۱ش، ص ۱۱۷؛ ابن کثیر، قصص الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص ۷۲.</ref> و در خصوص عدم ایمان، سبک سری و جهالت قومش نیز به خدا شکایت می‌کرد.<ref>سوره نوح، آیه ۶ و ۷.</ref> تا اینکه خداوند به نوح وحی کرد که هیچ فرد دیگری از قومش به او ایمان نخواهد آورد.<ref>سوره هود، آیه ۳۶.</ref> اینگونه بود که حضرت نوح قومش را نفرین کرد و  گفت «پروردگارا هیچ کس از کافرین را بر روی زمین باقی مگذار» <ref>سوره نوح، آیه ۲۶.</ref> و خداوند نیز [[عذاب|عذابی]] سخت به صورت [[طوفان نوح|طوفان]] برای آنها مقرر کرد تا همه کافرین از روی زمین از بین بروند.<ref>سوره قمر، آیه ۱۴؛ سوره هود، آیه ۲۵-۴۹؛ سوره نوح، آیه ۱-۲۵.</ref> خداوند برای نجات نوح، مومنان و همچنین حیوانات به او دستور داد کشتیی بسازد.<ref>سوره هود، آیه ۳۷؛ سوره مومنون آیه ۲۷.</ref> [[نوح (پیامبر)|حضرت نوح]] که به روایت برخی نجار بود<ref name=":0">جزایری، النور المبین فی قصص الأنبیاء و المرسلین (قصص قرآن)، ۱۳۸۱ش، ص ۱۱۹؛ مکارم شیرازی، قصه‌های قرآن، ۱۳۸۰ش. ص۱۴۹؛ قطب راوندی، قصص الانبیاء (ع)، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۲۵۷؛ مجلسی، تاریخ پیامبران، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص ۲۵۵.</ref> با هدایت خداوند توسط [[جبرئیل]] توانست کشتیی با چوب و میخ بسازد<ref>سوره قمر، آیه ۱۳.</ref> کشتیی بزرگی که نه قبل از آن مثلش ساخته شده بود و نه بعد از آن مثلش ساخته شد.<ref name=":1">ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۴۶۰.</ref>کشتیی که قرار بود  مومنان حضرت نوح(ع) و همچنین دو جفت از همه حیوانات را از عذاب الهی حفظ کند.<ref>سوره هود، آیه ۴۰.</ref>
جریان کشتی نوح بخشی از داستان زندگی و [[پیامبری]] [[نوح (پیامبر)|حضرت نوح(ع)]] است. وقتی نوح به پیامبری برگزیده شد مامور شد تا قومش را که بت پرست و [[مشرک]] بودند به [[توحید|خداپرستی]] دعوت کند.<ref>سوره نوح، آیه ۱.</ref> به روایت بسیاری از [[مفسر|مفسرین]] بر اساس آیه ۱۴ [[سوره عنکبوت]] «وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِيهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِينَ عَامًا» حضرت نوح ۹۵۰ سال در میان قوم خود مردم را به خداپرستی دعوت کرد.<ref>طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ۱۳۷۴ش، ج ۱۰، ص ۴۰۱؛ ابن کثیر، قصص الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص ۷۴.</ref> او در این مدت با مشقت و تلاش شب و روز قومش را هدایت کرد<ref>سوره نوح، آیه ۵؛قطب راوندی، قصص الانبیاء (ع)، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۲۵۲؛ جاد المولی، قصه‌های قرآنی، ، ۱۳۸۰ش، ص۳۷.</ref> اما قومش دعوتش را قبول نمی‌کردند و در تمام این مدت افراد اندکی به او ایمان آوردند.<ref>ابن کثیر، قصص الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص ۷۲؛ بیومی مهرام، بررسی تاریخی قصص قرآن، ۱۳۸۹، ج۴، ۱۶.</ref> نوح در مقابل همه آزار و اذیت‌های قومش صبوری می‌کرد و در دعوت مردم بردبار بود و همواره از خداوند هدایت آنان را طلب می‌کرد،<ref>جزایری، النور المبین فی قصص الأنبیاء و المرسلین (قصص قرآن)، ۱۳۸۱ش، ص ۱۱۷؛ ابن کثیر، قصص الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص ۷۲.</ref> و در خصوص عدم ایمان، سبک سری و جهالت قومش نیز به خدا شکایت می‌کرد.<ref>سوره نوح، آیه ۶ و ۷.</ref> تا اینکه خداوند به نوح وحی کرد که هیچ فرد دیگری از قومش به او ایمان نخواهد آورد.<ref>سوره هود، آیه ۳۶.</ref> اینگونه بود که حضرت نوح قومش را نفرین کرد و  گفت «پروردگارا هیچ کس از کافرین را بر روی زمین باقی مگذار» <ref>سوره نوح، آیه ۲۶.</ref> و خداوند نیز [[عذاب|عذابی]] سخت به صورت [[طوفان نوح|طوفان]] برای آنها مقرر کرد تا همه کافرین از روی زمین از بین بروند.<ref>سوره قمر، آیه ۱۴؛ سوره هود، آیه ۲۵-۴۹؛ سوره نوح، آیه ۱-۲۵.</ref> خداوند برای نجات نوح، مومنان و همچنین حیوانات به او دستور داد کشتیی بسازد.<ref>سوره هود، آیه ۳۷؛ سوره مومنون آیه ۲۷.</ref> [[نوح (پیامبر)|حضرت نوح]] که به روایت برخی نجار بود<ref name=":0">جزایری، النور المبین فی قصص الأنبیاء و المرسلین (قصص قرآن)، ۱۳۸۱ش، ص ۱۱۹؛ مکارم شیرازی، قصه‌های قرآن، ۱۳۸۰ش. ص۱۴۹؛ قطب راوندی، قصص الانبیاء (ع)، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۲۵۷؛ مجلسی، تاریخ پیامبران، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص ۲۵۵.</ref> با هدایت خداوند توسط [[جبرئیل]] توانست کشتیی با چوب و میخ بسازد<ref>سوره قمر، آیه ۱۳.</ref> کشتیی بزرگی که نه قبل از آن مثلش ساخته شده بود و نه بعد از آن مثلش ساخته شد.<ref name=":1">ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۴۶۰.</ref>کشتیی که قرار بود  مومنان حضرت نوح(ع) و همچنین دو جفت از همه حیوانات را از عذاب الهی حفظ کند.<ref>سوره هود، آیه ۴۰.</ref>


به روایت [[قرآن کریم]] زمانی که [[حضرت نوح(ع)]] ساخت کشتی را آغاز کرد هر کس از مردمان بی ایمان از محل ساخت کشتی عبور می‌کرد نوح را مسخره می‌کرد.<ref>سوره هود، آیه ۳۸؛ ابن کثیر، قصص الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص۷۵.</ref> در خصوص محتوی تمسخر قوم نوح منبع معتبری وجود ندارد اما بر اساس برخی از روایات ممکن است نحوه مسخره کردن آنها این باشد که نوح در بیابانی که هیچ آبی ندارد در حال ساخت کشتی بزرگی است!، یا اینکه حالا که اینجا کشتی می‌سازی کنارش دریا هم بساز <ref>جزایری، النور المبین فی قصص الأنبیاء و المرسلین (قصص قرآن)، ۱۳۸۱ش، ص ۱۱۹؛ نژادی، انبیاء الوالعزم،‌ ۱۳۹۰ش، ص۱۵۰؛ قطب راوندی، قصص الانبیاء (ع)، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۲۵۲.</ref>یا اینکه تو تا قبل از این گمان می‌کردی که پیغمبر و رسول خدایی چه شده است که نجار شده‌ای و کشتی می‌سازی.<ref>جاد المولی، قصه‌های قرآنی، ، ۱۳۸۰ش، ص۴۰.</ref>  حضرت نوح نیز در مقابل مسخره آنان می‌گفت: زمانی فرا می‌رسد که ما نیز شما را مسخره می‌کنیم و از حال شما تعجب می‌کنیم که استمرار شما بر کفر و همچنین عنادی که نسبت به ایمان آوردن داشتید شما را در عذاب الهی غرق کرد.<ref>ابن کثیر، قصص الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص۷۵.</ref>
به روایت [[قرآن کریم]] زمانی که [[حضرت نوح(ع)]] ساخت کشتی را آغاز کرد هر کس از مردمان بی ایمان از محل ساخت کشتی عبور می‌کرد نوح را مسخره می‌کرد.<ref>سوره هود، آیه ۳۸؛ ابن کثیر، قصص الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص۷۵.</ref> در خصوص محتوی تمسخر قوم نوح منبع معتبری وجود ندارد اما بر اساس برخی از روایات ممکن است نحوه مسخره کردن آنها این باشد که نوح در بیابانی که هیچ آبی ندارد در حال ساخت کشتی بزرگی است!، یا اینکه حالا که اینجا کشتی می‌سازی کنارش دریا هم بساز <ref>جزایری، النور المبین فی قصص الأنبیاء و المرسلین (قصص قرآن)، ۱۳۸۱ش، ص ۱۱۹؛ قطب راوندی، قصص الانبیاء (ع)، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۲۵۲.</ref>یا اینکه تو تا قبل از این گمان می‌کردی که پیغمبر و رسول خدایی چه شده است که نجار شده‌ای و کشتی می‌سازی.<ref>جاد المولی، قصه‌های قرآنی، ، ۱۳۸۰ش، ص۴۰.</ref>  حضرت نوح نیز در مقابل مسخره آنان می‌گفت: زمانی فرا می‌رسد که ما نیز شما را مسخره می‌کنیم و از حال شما تعجب می‌کنیم که استمرار شما بر کفر و همچنین عنادی که نسبت به ایمان آوردن داشتید شما را در عذاب الهی غرق کرد.<ref>ابن کثیر، قصص الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص۷۵.</ref>


در قرآن کریم ۱۰ بار به کشتی نوح اشاره شده است. در بیشتر موارد از کلمه«فُلک» و فقط در یک مورد از کلمه«سفینه»<ref>سوره عنکبوت، آیه ۱۵.
در قرآن کریم ۱۰ بار به کشتی نوح اشاره شده است. در بیشتر موارد از کلمه«فُلک» و فقط در یک مورد از کلمه«سفینه»<ref>سوره عنکبوت، آیه ۱۵.
خط ۱۱۵: خط ۱۱۵:
در مدت زمانی که نوح(ع) و همراهانش در کشتی بودند نیز اختلاف است [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] در روایتی معتبر عنوان می‌کند که نوح(ع) با قومش هفت شبانه روز در کشتی ماندند و بعد از [[طواف]] [[خانه خدا]] بر کوه جودی نشستند.<ref>مجلسی، تاریخ پیامبران، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۲۷۳.</ref> برخی این مدت را ۱۵۰ روز و برخی شش ماه و برخی دیگر پنج ماه دانسته‌اند.<ref>رک: مجلسی، تاریخ پیامبران، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۲۷۴؛ ابن کثیر، قصص الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص۱۱۲-۱۱۳.</ref>
در مدت زمانی که نوح(ع) و همراهانش در کشتی بودند نیز اختلاف است [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] در روایتی معتبر عنوان می‌کند که نوح(ع) با قومش هفت شبانه روز در کشتی ماندند و بعد از [[طواف]] [[خانه خدا]] بر کوه جودی نشستند.<ref>مجلسی، تاریخ پیامبران، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۲۷۳.</ref> برخی این مدت را ۱۵۰ روز و برخی شش ماه و برخی دیگر پنج ماه دانسته‌اند.<ref>رک: مجلسی، تاریخ پیامبران، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۲۷۴؛ ابن کثیر، قصص الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص۱۱۲-۱۱۳.</ref>


[[قرآن کریم]] در آیه ۴۴ [[سوره هود]] محل فرود کشتی نوح  را جودی عنوان کرده است «َاسْتَوَتْ عَلَی الْجُودِی» اما با توجه به اینکه مقصود از جودی مطلق کوه و زمین سنگی و سخت است<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ش۱۳۷۴، ج۱۰، ص ۳۴۶.</ref> اقوال مختلفی در خصوص محل فرود کشتی به وجود آمده است. برخی بر اساس معنای «جودی»‌ معتقدند كه منظور از جودی هر زمین محكمی است، یعنی كشتی نوح بر یك زمین محكم كه برای پیاده شدن سرنشینانش آماده بود پهلو گرفت<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه،‌ ۱۳۷۱، ج۹،‌ ۱۱۲.</ref> در مقابل برخی دیگر گفته‌اند كلمه مذكور بر همه كوه‌های دنیا اطلاق نمی‌شود بلكه نام كوه معینی در سرزمین [[موصل]] است و این كوه معین در یك رشته جبالی واقع شده كه آخرش به سرزمین«ارمینیه» منتهی می‌شود،كه به سلسله جبال «آرارات» معروف است.<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ش۱۳۷۴، ج۱۰، ص ۳۴۶.</ref> علامه مجلسی نیز در روایتی از [[امام صادق علیه السلام|امام صادق(ع)]] محل فرود آمدن کشتی نوح را کوه جودی واقع در موصل عنوان کرده است<ref>مجلسی، تاریخ پیامبران، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۲۵۹.</ref>.ابن کثیر نیز محل هبوط نوح(ع) از کشتی را پایین کوه جودی در منطقه آرارات ترکیه دانسته است.<ref>ابن کثیر، قصص الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص۱۱۳.</ref> در [[مجمع البحرین]] نواحی مختلفی در مورد محل کوه جودی مطرح شده است از جمله ناحیه [[شام]]، [[آمد]]، [[موصل]]  و جزیره‌ای بین [[دجله و فرات]] که قول آخر به نظر نویسنده کتاب صحیح‌ترین قول دانسته شده است.<ref>طریحی، مجمع البحرین، ۱۳۷۵ش، ج ۱، ص ۴۲۴-۴۲۵.</ref>
[[قرآن کریم]] در آیه ۴۴ [[سوره هود]] محل فرود کشتی نوح  را جودی عنوان کرده است «َاسْتَوَتْ عَلَی الْجُودِی» اما با توجه به اینکه مقصود از جودی مطلق کوه و زمین سنگی و سخت است<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۱۰، ص ۳۴۶.</ref> اقوال مختلفی در خصوص محل فرود کشتی به وجود آمده است. برخی بر اساس معنای «جودی»‌ معتقدند كه منظور از جودی هر زمین محكمی است، یعنی كشتی نوح بر یك زمین محكم كه برای پیاده شدن سرنشینانش آماده بود پهلو گرفت<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه،‌ ۱۳۷۱ش، ج۹،‌ ۱۱۲.</ref> در مقابل برخی دیگر گفته‌اند كلمه مذكور بر همه كوه‌های دنیا اطلاق نمی‌شود بلكه نام كوه معینی در سرزمین [[موصل]] است و این كوه معین در یك رشته جبالی واقع شده كه آخرش به سرزمین«ارمینیه» منتهی می‌شود،كه به سلسله جبال «آرارات» معروف است.<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۱۰، ص ۳۴۶.</ref> علامه مجلسی نیز در روایتی از [[امام صادق علیه السلام|امام صادق(ع)]] محل فرود آمدن کشتی نوح را کوه جودی واقع در موصل عنوان کرده است<ref>مجلسی، تاریخ پیامبران، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۲۵۹.</ref>.ابن کثیر نیز محل هبوط نوح(ع) از کشتی را پایین کوه جودی در منطقه آرارات ترکیه دانسته است.<ref>ابن کثیر، قصص الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص۱۱۳.</ref> در [[مجمع البحرین]] نواحی مختلفی در مورد محل کوه جودی مطرح شده است از جمله ناحیه [[شام]]، [[آمد]]، [[موصل]]  و جزیره‌ای بین [[دجله و فرات]] که قول آخر به نظر نویسنده کتاب صحیح‌ترین قول دانسته شده است.<ref>طریحی، مجمع البحرین، ۱۳۷۵ش، ج ۱، ص ۴۲۴-۴۲۵.</ref>


===همراهان کشتی===
===همراهان کشتی===
کاربر ناشناس