قیام خراسانی: تفاوت میان نسخه‌ها

حرکت پرچم‌های سیاه از سمت [[خراسان]]، یکی از علامات ظهور به شمار رفته است. در روایات آمده است: از سه چیز [[انتظار فرج]] داشته باشید: «ایجاد اختلاف بین اهل [[شام]]، حرکت پرچم‌های سیاه از خراسان و ترس در [[ماه رمضان]]».<ref>الغیبة، ص۲۵۱.</ref> صاحبان این پرچم‌های سیاه، پس از حرکت از سمت خراسان، خود را به [[کوفه]] می‌رسانند و وقتی که امام مهدی (عج) ظهور کرد، عده‌ای را برای بیعت کردن با ایشان، به سمت او می‌فرستند.<ref>شیخ طوسی، الغیبه،  ص۴۵۲</ref> این گروه، در مدت زمان کوتاهی مسیر بین خراسان و کوفه را طی می‌کنند.<ref>نعمانی، الغیبة، ص۲۸۰.</ref>

درباره این‌که این پرچم‌های سیاه متعلق به خراسانی است یا شخص دیگر، از برخی روایات چنین برمی‌آید که این پرچم‌ها متعلق به جوانی از [[بنی هاشم]] در خراسان است<ref group="یادداشت"> مانند این روایت که از [[امام باقر(ع)]] نقل شده است:«جوانی از بنی‌هاشم که در کف دست راستش (البته در برخی نسخه‌ها کتف دست چپ (فِی کَتِفِهِ الْیسْرَی) آمده است؛ رجوع کنید به: خزاعی مروزی (متوفی:۲۲۸ق)، أبو عبد الله نعیم بن حماد، کتاب الفتن، ج۱، ص۳۱۴، قاهره، مکتبة التوحید، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.) خالی دارد، از خراسان با علم‌های سیاه خارج می‌شود در حالی که شعیب بن صالح در کنار او قرار دارد». کتاب الفتن، ج۱، ص۳۱۲؛ ابن طاووس، علی بن موسی، التشریف بالمنن فی التعریف بالفتن، ص۱۲۰</ref>، اما در برخی روایات دیگر، از این شخص به «حَسَنی» نام برده شده است.<ref>بحار الانوار، ج۵۳، ص۱۵.</ref> در ادامه روایت آمده که «شعیب بن صالح» همراه با او است و بر اساس آن برخی معتقدند جوان بنی‌هاشمی (سید خراسانی)، همان سید حسنی است.<ref group="یادداشت">حسنی به سمت آنها می‌رود... سپس آن پرچم‌ها را حرکت می‌دهد تا آن‌که وارد کوفه شوند». الهدایة الکبری، ص۴۰۳</ref>