عرش: تفاوت میان نسخه‌ها

'''عَرش''' اصطلاحی است قرآنی به‌معنای تخت که به خدا نسبت داده شده است. در آیاتی از قرآن آمده است که خداوند بر عرش «استیلا» یافت که عالمان مسلمان در تفسیر آن‌ها اختلاف‌نظر بسیار دارند. برخی از گروه‌های [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]]، مانند [[اشاعره]] و [[اصحاب حدیث|اهل‌حدیث]]، می‌گویند نباید درباره این آیات تفکر کرد و تنها باید به آن‌ها ایمان آورد.

به‌اعتقاد ظاهرگرایان و [[حشویه]] «عرش» همان تخت مادی است و خداوند تختی بزرگ دارد که بر آن می‌نشیند و جهان را اداره می‌کند. [[شیعه]] و [[معتزله]] بر این باورند که این آیات تمثیلی و کنایی هستند. برخی از آن‌ها عرش را علم بی‌پایان خدا تفسیر کرده‌اند.

علامه طباطبایی عرش را مرحله تکامل‌یافته‌ای از عوالم وجود و محل صدور دستورهای الهی دانسته و نشستن خداوند بر عرش را کنایه از تدبیر جهان و علم او به تمام امور تفسیر کرده است.