کاربر ناشناس
بحارنه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
اصلاح عدد و لینک به سال
imported>Fouladi جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Hasaninasab جز (اصلاح عدد و لینک به سال) |
||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
==مهاجرت بحرانیان== | ==مهاجرت بحرانیان== | ||
در اواخر حکومت [[صفویان]] جمعی از بحارنه و از جمله علمای بحرین به [[ایران]] مهاجرت کردند. اصفهان و شیراز از شهرهایی بود که تعدادی از بحارنه در آنها ساکن شدند. عواملی را برای این مهاجرت برشمرده اند از جمله: ناامنی ناشی از حملات [[خوارج]] [[عمان]] و نیز بالا رفتن موقعیت علمی و حوزوی [[اصفهان]]. یکی از آثار مهم این مهاجرت، انتقال کتابهای شیعی موجود در بحرین به ایران بود. طلاب بحرینی در اصفهان رفته رفته موقعیت علمی بالایی پیدا کردند و در شیراز نیز حضور [[سید ماجد بن هاشم بحرانی]] ( | در اواخر حکومت [[صفویان]] جمعی از بحارنه و از جمله علمای بحرین به [[ایران]] مهاجرت کردند. اصفهان و شیراز از شهرهایی بود که تعدادی از بحارنه در آنها ساکن شدند. عواملی را برای این مهاجرت برشمرده اند از جمله: ناامنی ناشی از حملات [[خوارج]] [[عمان]] و نیز بالا رفتن موقعیت علمی و حوزوی [[اصفهان]]. یکی از آثار مهم این مهاجرت، انتقال کتابهای شیعی موجود در بحرین به ایران بود. طلاب بحرینی در اصفهان رفته رفته موقعیت علمی بالایی پیدا کردند و در شیراز نیز حضور [[سید ماجد بن هاشم بحرانی]] ([[سال ۸۷۶ هجری قمری|۸۷۶]]-[[سال ۱۰۲۸ هجری قمری|۱۰۲۸]]ق) سبب انتقال مکتب حدیثی شیعه از نوع بحرینی آن به فارس گردید. بحرانیان حتی توانستند در این دو شهر صاحب منصب شوند. برای نمونه سید ماجد بن سید محمد بحرانی قاضی اصفهان و پسرش قاضی شیراز بود. محمد بن عبدالحسین حسینی بحرانی نیز پس از مهاجرت به اصفهان به منصب [[شیخ الاسلام|شیخ الاسلامی]] گماشته شد. | ||
علاوه بر ایران، شماری از بحرینیان به [[هند]] و بویژه حیدرآباد نیز رفت و آمد داشتند.<ref>اطلس شیعه، رسول جعفریان، 443-445</ref> | علاوه بر ایران، شماری از بحرینیان به [[هند]] و بویژه حیدرآباد نیز رفت و آمد داشتند.<ref>اطلس شیعه، رسول جعفریان، 443-445</ref> | ||