Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۷۶
ویرایش
رد مظالم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←حکم شرعی: ویرایش و لینک‌دهی
P.motahari (بحث | مشارکتها) جز (←جایگاه در احادیث و فقه: ویرایش و لینک‌دهی) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) جز (←حکم شرعی: ویرایش و لینک‌دهی) |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
== حکم شرعی== | == حکم شرعی== | ||
فقیهان شیعه، ردّمظالم را مانند [[خمس]] و [[زکات]]،[[واجب]] می‌دانند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به شیخ انصاری، صیغ‌العقود و الایقاعات، ۱۴۲۱ق، ص۱۴۱؛ امام خمینی، توضیح‌المسائل، ۱۴۲۶ق، ص۵۷۸؛ بهجت، رساله توضیح‌المسائل، ۱۴۲۸ق، ص۴۳۶.</ref> برخی همچون [[محمداسحاق فیاض]] آن را [[واجب فوری]] دانسته‌اند؛<ref>فیاض، رساله توضیح‌المسائل، ۱۴۲۶ق، ص۱۱۹.</ref> اما برخی دیگر چون [[امام خمینی]]، گفته‌اند اگر فرد نشانه‌های مرگ را در خود ببیند، واجب است فوراً ردّمظالم کند.<ref>بنی‌هاشمی خمینی، توضیح‌المسائل مراجع، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۶۷۶.</ref> | |||
===شیوه پرداخت دیون=== | ===شیوه پرداخت دیون=== | ||
به فتوای مراجع تقلید، اگر مالی که از دیگران برعهده ما است، [[مجهول‌المالک]] باشد یا مالکش در دسترس نباشد، باید با اجازه [[حاکم شرع]] یا [[مرجع تقلید]]، آن مال یا قیمتش (در صورتی که اصل آن از بین رفته است) را به نیازمندان [[صدقه]] داد.<ref>برای نمونه نگاه کنید به امام خمینی، تحریرالوسیله، دارالعلم، ج۱، ص۳۶۳؛ صافی گلپایگانی، جامع‌الاحکام، ۱۴۱۷، ج۱، ص۱۶۱؛ مکارم شیرازی، استفتائات جدید، ۱۴۲۷ق، ج۳، ص۵۶۱.</ref> فتوای برخی از مراجع تقلید چون صافی گلپایگانی این است که تنها به غیرسید پرداخت شود.<ref>صافی گلپایگانی، جامع‌الاحکام، ۱۴۱۷، ج۱، ص۱۶۱.</ref> | به فتوای مراجع تقلید، اگر مالی که از دیگران برعهده ما است، [[مجهول‌المالک]] باشد یا مالکش در دسترس نباشد، باید با اجازه [[حاکم شرع]] یا [[مرجع تقلید]]، آن مال یا قیمتش (در صورتی که اصل آن از بین رفته است) را به نیازمندان [[صدقه]] داد.<ref>برای نمونه نگاه کنید به امام خمینی، تحریرالوسیله، دارالعلم، ج۱، ص۳۶۳؛ صافی گلپایگانی، جامع‌الاحکام، ۱۴۱۷، ج۱، ص۱۶۱؛ مکارم شیرازی، استفتائات جدید، ۱۴۲۷ق، ج۳، ص۵۶۱.</ref> فتوای برخی از مراجع تقلید چون صافی گلپایگانی این است که تنها به غیرسید پرداخت شود.<ref>صافی گلپایگانی، جامع‌الاحکام، ۱۴۱۷، ج۱، ص۱۶۱.</ref> | ||
فقیهان درباره حکم اینکه اگر پس از آنکه مال را صدقه دادیم، صاحب آن پیدا شد، اختلاف‌نظر دارند. بنا بر نظر [[امام خمینی]]، [[احتیاط واجب]] این است که مقدار آن را به صاحبش برگردانیم؛ اما طبق نظر برخی دیگر چون آیت‌الله | فقیهان درباره حکم اینکه اگر پس از آنکه مال را صدقه دادیم، صاحب آن پیدا شد، اختلاف‌نظر دارند. بنا بر نظر [[امام خمینی]]، [[احتیاط واجب]] این است که مقدار آن را به صاحبش برگردانیم؛ اما طبق نظر برخی دیگر چون [[سید ابوالقاسم خوئی|آیت‌الله خویی]]، لازم نیست چیزی به صاحب آن بدهیم.<ref>بنی‌هاشمی خمینی، توضیح‌المسائل مراجع، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۴۹-۵۰.</ref> | ||
در رد مظالم اگر مقدار مال مشخص نباشد، باید مالک آن مصالحه کنیم؛ یعنی یکدیگر را راضی کنیم؛ اما اگر صاحب مال راضی نشد، باید تنها آن مقدار را که یقین داریم برعهده ما است، به او بدهیم. البته احتیاط مستحب آن است که مقداری بیشتر از آن، به | بنا بر فتوای [[مرجع تقلید|مراجع تقلید]]، در رد مظالم اگر مقدار مال مشخص نباشد، باید با مالک آن مصالحه کنیم؛<ref>امام خمینی، تحریرالوسیله، دارالعلم، ج۱، ص۳۶۳.</ref> یعنی یکدیگر را راضی کنیم؛<ref>بنی‌هاشمی خمینی، توضیح‌المسائل مراجع، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۴۸.</ref> اما اگر صاحب مال راضی نشد، باید تنها آن مقدار را که یقین داریم برعهده ما است، به او بدهیم.<ref>بنی‌هاشمی خمینی، توضیح‌المسائل مراجع، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۴۸.</ref> البته [[احتیاط مستحب]] آن است که مقداری بیشتر از آن، به او پرداخت کنیم.<ref>بنی‌هاشمی خمینی، توضیح‌المسائل مراجع، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۴۸.</ref> | ||
== تک‌نگاری== | == تک‌نگاری== | ||