پرش به محتوا

نوح (پیامبر): تفاوت میان نسخه‌ها

۱۹۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۴ ژانویهٔ ۲۰۱۸
تغییر منابع از ترجمه تفسیر المیزان به خود کتاب المیزان و تطبیق با کتاب عربی
imported>M.bahrami
(اصلاح رفرنس‌ها ترجمه المیزان به کتاب المیزان)
imported>M.bahrami
(تغییر منابع از ترجمه تفسیر المیزان به خود کتاب المیزان و تطبیق با کتاب عربی)
خط ۵۶: خط ۵۶:


==پیامبری==
==پیامبری==
حضرت نوح بعد از [[حضرت آدم]]، [[شیث]] و [[ادریس]]، چهارمین پیامبر دانسته شده است.<ref>بیومی مهران، بررسی تاریخی قصص قرآن، ۱۳۸۹ش، ج۴، ص۳؛ النجار، قصص الانبیاء، ۱۴۰۶ق، ص۳۰.</ref> وی همچنین بر اساس آنچه در آیه هفتم [[سوره احزاب]] و آیه ۱۳ [[سوره شوری]] آمده، اولین پیامبر [[اولوالعزم]] است. بسیاری از مفسران معتقدند که پنج پیامبر مذکور در این دو آیه، مقام رفیعی دارند؛ چرا که آنان پیامبران اولوالعزم و صاحب [[شریعت]] هستند.<ref>ماتریدی، تأویلات أهل السنة، ۱۴۲۶ق، ج۸، ص۳۵۹؛ ثعلبی، الكشف و البیان المعروف تفسیر الثعلبی‌، ۱۴۲۲ق، ج۸، ص۱۰؛ طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،۱۳۷۴ش، ج‌ ۱۶، ص۴۱۶؛ الفرقان فی تفسیر القرآن بالقرآن و السنه، ج‌ ۲۴، ص۴۶؛ صادقی، الفرقان فی تفسیر القرآن بالقرآن و السنه، ۱۴۰۶ق، ج‌ ۲۴، ص۴۶.</ref>  
حضرت نوح بعد از [[حضرت آدم]]، [[شیث]] و [[ادریس]]، چهارمین پیامبر دانسته شده است.<ref>بیومی مهران، بررسی تاریخی قصص قرآن، ۱۳۸۹ش، ج۴، ص۳؛ النجار، قصص الانبیاء، ۱۴۰۶ق، ص۳۰.</ref> وی همچنین بر اساس آنچه در آیه هفتم [[سوره احزاب]] و آیه ۱۳ [[سوره شوری]] آمده، اولین پیامبر [[اولوالعزم]] است. بسیاری از مفسران معتقدند که پنج پیامبر مذکور در این دو آیه، مقام رفیعی دارند؛ چرا که آنان پیامبران اولوالعزم و صاحب [[شریعت]] و کتاب هستند.<ref>ماتریدی، تأویلات أهل السنة، ۱۴۲۶ق، ج۸، ص۳۵۹؛ ثعلبی، الكشف و البیان المعروف تفسیر الثعلبی‌، ۱۴۲۲ق، ج۸، ص۱۰؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج‌ ۱۶، ص۲۷۸؛ الفرقان فی تفسیر القرآن بالقرآن و السنه، ج‌ ۲۴، ص۴۶؛ صادقی، الفرقان فی تفسیر القرآن بالقرآن و السنه، ۱۴۰۶ق، ج‌ ۲۴، ص۴۶.</ref>  


در مورد زمان مبعوث شدن نوح نیز اختلاف است.<ref>رک: جدول بخش عمر.</ref>بنابر آیات قرآن کریم، نوح (ع) در طول مدت پیامبری خود قبل از [[طوفان نوح|طوفان]]، قوم خود را به پرستش خدای یکتا دعوت می‌کرد.<ref>سوره نوح، آیه ۵-۱۰.</ref>  بر اساس آیه ۲۳ [[سوره نوح]]، قوم نوح، [[بت‌|بت‌هایی]] با نام‌های «ود»، «سواع»، «یغوث»، «یعوق» و «نسر» را می‌پرستیدند.<ref>سوره نوح، آیه ۲۳.</ref> بر اساس آیات قرآن کریم نوح برای هدایت قومش تلاش زیادی کرد اما در نهایت تعداد کمی به او ایمان آوردند.<ref>سوره نوح، آیه ۵-۱۵.</ref>
در مورد زمان مبعوث شدن نوح نیز اختلاف است.<ref>رک: جدول بخش عمر.</ref>بنابر آیات قرآن کریم، نوح (ع) در طول مدت پیامبری خود قبل از [[طوفان نوح|طوفان]]، قوم خود را به پرستش خدای یکتا دعوت می‌کرد.<ref>سوره نوح، آیه ۵-۱۰.</ref>  بر اساس آیه ۲۳ [[سوره نوح]]، قوم نوح، [[بت‌|بت‌هایی]] با نام‌های «ود»، «سواع»، «یغوث»، «یعوق» و «نسر» را می‌پرستیدند.<ref>سوره نوح، آیه ۲۳.</ref> بر اساس آیات قرآن کریم نوح برای هدایت قومش تلاش زیادی کرد اما در نهایت تعداد کمی به او ایمان آوردند.<ref>سوره نوح، آیه ۵-۱۵.</ref>


به نظر اکثر علمای شیعه و بر اساس [[روایات]] [[اهل بیت (ع)]] دعوت و پیامبری وی جهانی بوده است.<ref>طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ۱۳۷۴ش، ۱۰، ص۳۸۶.</ref> با این حال برخی از علمای [[اهل سنت]] معتقدند که دعوت نوح جهانی نبوده و فقط برای قوم خود یعنی قوم کلده و آشور که در [[فلسطین]]، [[شامات]] و [[عراق]] سکونت داشتند، مبعوث شده بود.<ref>ندایی، تاریخ انبیاء از آدم تا خاتم، ۱۳۸۹ش، ص۴۸؛ طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ۱۳۷۴ش، ۱۰، ص۳۸۶.</ref>  [[علامه طباطبایی]] در تفسیر آیات ۳۶ تا ۴۹ سوره نوح با بیان دلایل مشرکان برای رد دعوت حضرت نوح و پاسخ‌های او، به مشابهت و همانندی احتجاجات نوح (ع) با قوم خود، با احتجاجات پیغمبر  اسلام (ص) با مشركین زمان خود اشاره کرده است.<ref>طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۱۰، ص۳۲۸.</ref> این مشابهت و همانندی را مفسران و پژوهشگران دیگر نیز تایید کرده‌اند.<ref>بیومی مهران، بررسی تاریخی قصص قرآن، ۱۳۸۹ش، ج۴، ص۹-۱۶.</ref>  
به نظر اکثر علمای شیعه و بر اساس [[روایات]] [[اهل بیت (ع)]] دعوت و پیامبری وی جهانی بوده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ۱۰، ص۱۰۲ و ۲۶۰.</ref> با این حال برخی از علمای [[اهل سنت]] معتقدند که دعوت نوح جهانی نبوده و فقط برای قوم خود یعنی قوم کلده و آشور که در [[فلسطین]]، [[شامات]] و [[عراق]] سکونت داشتند، مبعوث شده بود.<ref>ندایی، تاریخ انبیاء از آدم تا خاتم، ۱۳۸۹ش، ص۴۸؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ۱۰، ص۲۶۰-۲۶۲.</ref>  [[علامه طباطبایی]] در تفسیر آیات ۲۵ تا ۳۵ [[سوره هود]] با بیان برخی از انذارهای حضرت نوح و همچنین دلایل مشرکان برای رد دعوت او و پاسخ‌های او، به مشابهت و همانندی احتجاجات نوح (ع) با قوم خود، با احتجاجات پیغمبر  اسلام (ص) با مشركین زمان خود اشاره کرده است. او معتقد است چون حجت‌ها و انذارهای این دو پیامبر یکی بود، خداوند در قرآن کریم داستان پیامبر و اتهاماتی که مشرکان مکه به او می‌زدند را عطف به داستان حضرت نوح آورده است. <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۰، ص۲۱۹.</ref> این مشابهت و همانندی را مفسران و پژوهشگران دیگر نیز تایید کرده‌اند.<ref>بیومی مهران، بررسی تاریخی قصص قرآن، ۱۳۸۹ش، ج۴، ص۹-۱۶.</ref>  


==عمر طولانی==
==عمر طولانی==
[[قرآن|قرآن کریم]] در آیه ۱۴ [[سوره عنکبوت]]، مدت زندگی حضرت نوح قبل از [[طوفان نوح|طوفان]] را ۹۵۰ سال دانسته و چون سخنی از کل عمر نوح به میان نیامده‌، در خصوص سن او اختلاف است.<ref>ابن‌کثیر، قصص الانبیاء، ص۶۵.</ref> مدت عمر نوح به عنوان شیخ‌الانبیاء از ۹۳۰ سال تا ۲۵۰۰ سال مطرح شده است. در مورد اتفاقات دیگری زندگی نوح مانند زمان مبعوث شدن، مدت زمانی زندگی او بعد از طوفان و ... نیز اختلاف فراوانی وجود دارد.   
[[قرآن|قرآن کریم]] در آیه ۱۴ [[سوره عنکبوت]]، مدت زندگی حضرت نوح قبل از [[طوفان نوح|طوفان]] را ۹۵۰ سال دانسته و چون سخنی از کل عمر نوح به میان نیامده‌، در خصوص سن او اختلاف است.<ref>ابن‌کثیر، قصص الانبیاء، ص۶۵.</ref> مدت عمر نوح به عنوان شیخ‌الانبیاء از ۹۳۰ سال تا ۲۵۰۰ سال مطرح شده است. در مورد اتفاقات دیگری زندگی نوح مانند زمان مبعوث شدن، مدت زمانی زندگی او بعد از طوفان و ... نیز اختلاف فراوانی وجود دارد.   


[[سید نعمت‌الله جزایری|نعمت الله جزایری]] معتقد است که بنابر بیشتر اخبار معتبر [[شیعه]]، عمر نوح (ع) ۲۵۰۰ سال بوده است.<ref>جزایری، النور المبین فی قصص الأنبیاء و المرسلین (قصص قرآن)، ۱۳۸۱ش، ص۱۱۳.</ref> [[علامه طباطبایی]] نیز عنوان کرده است که بر اساس آیات و همچنین نص صریح قرآن مبنی بر ۹۵۰ سال پیامبری حضرت نوح(ع) قبل از طوفان، نوح عمر بسیار طولانی داشته است و این عمر بر خلاف آنچه دیگران عنوان کرده‌اند، نه معجزه بوده و نه مقدار سال و زمان آنها با زمان حال فرق داشته است. او ادامه می‌دهد، عمر نوح به صورت طبیعی عمری طولانی بوده است و تاکنون هیچ دلیلی مبنی بر عدم امکان تحقق عمر طولانی ارائه نشده است.<ref>طباطبایی،
[[سید نعمت‌الله جزایری|نعمت الله جزایری]] معتقد است که بنابر بیشتر اخبار معتبر [[شیعه]]، عمر نوح (ع) ۲۵۰۰ سال بوده است.<ref>جزایری، النور المبین فی قصص الأنبیاء و المرسلین (قصص قرآن)، ۱۳۸۱ش، ص۱۱۳.</ref> [[علامه طباطبایی]] نیز عنوان کرده است که بر اساس آیات و همچنین نص صریح قرآن مبنی بر ۹۵۰ سال پیامبری حضرت نوح(ع) قبل از طوفان، نوح عمر بسیار طولانی داشته است و این عمر بر خلاف آنچه دیگران عنوان کرده‌اند، نه معجزه بوده و نه مقدار سال و زمان آنها با زمان حال فرق داشته است. او ادامه می‌دهد، عمر نوح به صورت طبیعی عمری طولانی بوده است و تاکنون هیچ دلیلی مبنی بر عدم امکان تحقق عمر طولانی ارائه نشده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۰، ص۲۷۱.</ref>  
ترجمه تفسیر المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۱۰، ص۴۰۱.</ref>  


عمر طولانی، تاخیر افتادن گشایش و فرج مومنان، از بین رفتن همه کافران و جهانی بودن دعوت از جمله شباهت‌هایی است که در برخی از روایات میان [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام زمان(ع)]] و حضرت نوح بیان شده است.<ref>علائی نژاد، شباهت‌های امام زمان(ع) با ائمه معصومين و انبياء (ع)، ۱۳۹۵ش، ص۶۲-۶۴.</ref> برخی نیز برای طبیعی بودن عمر طولانی امام زمان(ع) به عمر حضرت نوح اشاره کرده‌اند.<ref>نگاه کنید به: قزوینی، امام مهدی(ع) از ولادت تا ظهور، ۱۳۸۷ش، ص۱۳۴؛ رضوی، امام مهدی(عج)، ۱۳۸۴ش، ص۳۳؛ رضوانی، وجود امام مهدی(ع) از منظر قرآن و حدیث، ۱۳۸۶ش، ص۷۹؛ نظری‌منفرد، امام مهدی(عج) از تولد تا رجعت، ۱۳۸۹ش، ص۲۲۴؛ امینی گلستانی، سیمای جهان در عصر امام زمان(عج)، ۱۳۸۵ش، ص۲۱۸.</ref>     
عمر طولانی، تاخیر افتادن گشایش و فرج مومنان، از بین رفتن همه کافران و جهانی بودن دعوت از جمله شباهت‌هایی است که در برخی از روایات میان [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام زمان(ع)]] و حضرت نوح بیان شده است.<ref>علائی نژاد، شباهت‌های امام زمان(ع) با ائمه معصومين و انبياء (ع)، ۱۳۹۵ش، ص۶۲-۶۴.</ref> برخی نیز برای طبیعی بودن عمر طولانی امام زمان(ع) به عمر حضرت نوح اشاره کرده‌اند.<ref>نگاه کنید به: قزوینی، امام مهدی(ع) از ولادت تا ظهور، ۱۳۸۷ش، ص۱۳۴؛ رضوی، امام مهدی(عج)، ۱۳۸۴ش، ص۳۳؛ رضوانی، وجود امام مهدی(ع) از منظر قرآن و حدیث، ۱۳۸۶ش، ص۷۹؛ نظری‌منفرد، امام مهدی(عج) از تولد تا رجعت، ۱۳۸۹ش، ص۲۲۴؛ امینی گلستانی، سیمای جهان در عصر امام زمان(عج)، ۱۳۸۵ش، ص۲۱۸.</ref>     
خط ۹۱: خط ۹۰:


==نوح(ع) در قرآن کریم==
==نوح(ع) در قرآن کریم==
حضرت نوح یکی از ۲۶ پیامبری است که نام او در قرآن کریم آمده است.<ref>طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،۱۳۷۴ش، ج‌۲، ص۲۱۱.</ref> نام او عنوان یکی از [[سوره نوح|سوره‌های قرآن کریم]] است و علاوه بر آن، ۴۳ مرتبه در ۲۸ سوره قرآن کریم ذکر شده است. در قرآن کریم فقط به کلیاتی از داستان حضرت نوح اشاره شده و به جزئیات زندگی او پرداخته نشده است.
حضرت نوح یکی از ۲۶ پیامبری است که نام او در قرآن کریم آمده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج‌۲، ص۱۴۱.</ref> نام او عنوان یکی از [[سوره نوح|سوره‌های قرآن کریم]] است و علاوه بر آن، ۴۳ مرتبه در ۲۸ سوره قرآن کریم ذکر شده است. در قرآن کریم فقط به کلیاتی از داستان حضرت نوح اشاره شده و به جزئیات زندگی او پرداخته نشده است.


فراوانی ذکر نام نوح (ع) در قرآن کریم در جدول زیر آمده است:
فراوانی ذکر نام نوح (ع) در قرآن کریم در جدول زیر آمده است:
خط ۱۳۸: خط ۱۳۷:
# پایان یافتن داستان و پیاده شدن نوح و همراهانش به زمین
# پایان یافتن داستان و پیاده شدن نوح و همراهانش به زمین
# داستان [[پسر نوح|پسر غرق شده نوح]]
# داستان [[پسر نوح|پسر غرق شده نوح]]
# خصائص نوح (ع) [اولین [[پیامبر]] [[اولو العزم|اولوا العزم]]، پدر دوم نسل حاضر بشر و...]<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان،۱۳۷۴ش، ج‌۱۰، ص۱۹۸-۲۱۰.</ref>
# خصائص نوح (ع) [اولین [[پیامبر]] [[اولو العزم|اولوا العزم]]، پدر دوم نسل حاضر بشر و...]<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج‌۱۰، ص۲۷۱-۲۹۶.</ref>


== ویژگی‌های اخلاقی==
== ویژگی‌های اخلاقی==
خط ۲۰۰: خط ۱۹۹:
* شیخ صدوق (ابن بابویه قمی)، محمد ابن علی، علل الشرایع، نجف، مکتبه الحیدریه، ۱۳۸۵ق.
* شیخ صدوق (ابن بابویه قمی)، محمد ابن علی، علل الشرایع، نجف، مکتبه الحیدریه، ۱۳۸۵ق.
* صادقى تهرانى، محمد، الفرقان فى تفسير القرآن بالقرآن و السنه‏، قم، فرهنگ اسلامى‏،نوبت چاپ ۲،  ۱۴۰۶ق.‏
* صادقى تهرانى، محمد، الفرقان فى تفسير القرآن بالقرآن و السنه‏، قم، فرهنگ اسلامى‏،نوبت چاپ ۲،  ۱۴۰۶ق.‏
* طباطبايى، محمدحسين،  ترجمه تفسير الميزان‏، مترجم: موسوى، محمد باقر، قم، جامعه مدرسين حوزه علميه قم،چاپ پنجم، ۱۳۷۴ق.  
* طباطبایی، محمدحسین، المیزان في تفسیر القرآن، بیروت، موسسه الاعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۰ق.  
* طبرسی، فضل بن حسن، ترجمه تفسیر مجمع البیان، ترجمه: حسین نوری و محمد مفتح، تهران، نشر فراهانی، ۱۳۵۲ش.
* طبرسی، فضل بن حسن، ترجمه تفسیر مجمع البیان، ترجمه: حسین نوری و محمد مفتح، تهران، نشر فراهانی، ۱۳۵۲ش.
* طبرى، محمد بن جرير، تاریخ طبری، ترجمه  م. ابو القاسم پاينده‏،  تهران، اساطير، چ ۵، ۱۳۷۵ش.
* طبرى، محمد بن جرير، تاریخ طبری، ترجمه  م. ابو القاسم پاينده‏،  تهران، اساطير، چ ۵، ۱۳۷۵ش.
کاربر ناشناس