پرش به محتوا

نوح (پیامبر): تفاوت میان نسخه‌ها

۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۸ دسامبر ۲۰۱۷
imported>M.bahrami
(←‏فرزندان: اعراب گذاری و ویرایش)
imported>M.bahrami
خط ۲۹: خط ۲۹:
'''نوح (ع)'''، اولین [[پیامبر]] از پیامبران [[اولو العزم]]. او سومین [[نبوت|پیامبر]] بعد از [[حضرت آدم]]، و نخستین پیامبری است که در زمان او [[عذاب]] نازل ‌‌شد‌ه است. نوح به دستور [[خداوند]] برای نجات [[مؤمنان]] از [[طوفان نوح|طوفان]]، [[کشتی نوح|کشتی]] ساخت. قرآن از نوح به عنوان اولین پیامبر صاحب [[شریعت]] یاد کرده‌ است. [[سوره نوح|یک سوره قرآن]] به نام اوست و به دلیل عمر بسیار طولانی، به '''شیخ الانبیاء''' مشهور است.
'''نوح (ع)'''، اولین [[پیامبر]] از پیامبران [[اولو العزم]]. او سومین [[نبوت|پیامبر]] بعد از [[حضرت آدم]]، و نخستین پیامبری است که در زمان او [[عذاب]] نازل ‌‌شد‌ه است. نوح به دستور [[خداوند]] برای نجات [[مؤمنان]] از [[طوفان نوح|طوفان]]، [[کشتی نوح|کشتی]] ساخت. قرآن از نوح به عنوان اولین پیامبر صاحب [[شریعت]] یاد کرده‌ است. [[سوره نوح|یک سوره قرآن]] به نام اوست و به دلیل عمر بسیار طولانی، به '''شیخ الانبیاء''' مشهور است.


==زندگی==
==معرفی==
[[پرونده:نوح و دعوت از قوم.jpg|thumb|در این مینیاتور حضرت نوح در آغاز طوفان در حال نگاه کردن به قوم خود و غرق شدن آنها در امور دنیایی است- کتاب کوچک مرقع گلستان(۱۰۱۴-۱۰۳۹ق)]]
[[پرونده:نوح و دعوت از قوم.jpg|thumb|در این مینیاتور حضرت نوح در آغاز طوفان در حال نگاه کردن به قوم خود و غرق شدن آنها در امور دنیایی است- کتاب کوچک مرقع گلستان(۱۰۱۴-۱۰۳۹ق)]]
نام اصلی نوح روشن نیست و در منابع مختلف، «عبدالغفار»، «عبدالملک» و «عبدالعلی» آمده است.<ref>قطب راوندی، قصص الانبیاء (ع)، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۲۵۶-۲۵۷.</ref> گریه و نوحه‌ نوح برای خودش و در روایتی دیگر، گریه و نوحه‌‌ ۵۰۰ ساله‌اش برای نجات و هدایت قومش، علت نامگذاری او به نوح دانسته شده است.<ref>شیخ صدوق، علل الشرایع، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۲۸؛ قطب راوندی، قصص الانبیاء (ع)، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۲۵۶-۲۵۷.</ref>


بر اساس برخی منابع، تولد نوح، همزمان با درگذشت حضرت آدم(ع) بوده است.<ref>جزایری، النور المبین فی قصص الأنبیاء و المرسلین (قصص قرآن)، ۱۳۸۱، ص۱۱۷.</ref> به نوشته برخی دیگر از منابع، تولد نوح ۱۲۶ سال یا ۱۲۴ سال بعد از وفات آدم بوده است.<ref>ابن کثیر، قصص الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص۸۳.</ref> بنابر اقوال دیگر، نوح ده قرن بعد از آدم<ref>طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۷۵ش، ص۱۷۸.</ref> یا ۱۶۴۲ سال بعد از [[هبوط آدم و حوا|هبوط آدم]] (ع) زاده شده است.<ref>ندایی، تاریخ انبیاء از آدم تا خاتم، ۱۳۸۹ش، ص۳۹.</ref> به عقیده برخی محل زندگی و تولد او بین‌النهرین و شهر [[کوفه]] بوده است.<ref>بی‌آزار شیرازی، باستان‌شناسی و جغرافیای تاریخی قصص قرآن، ۱۳۸۰ش، ص۳۲.</ref>
بر اساس برخی منابع، تولد نوح، همزمان با درگذشت حضرت آدم(ع) بوده است.<ref>جزایری، النور المبین فی قصص الأنبیاء و المرسلین (قصص قرآن)، ۱۳۸۱، ص۱۱۷.</ref> به نوشته برخی دیگر از منابع، تولد نوح ۱۲۶ سال یا ۱۲۴ سال بعد از وفات آدم بوده است.<ref>ابن کثیر، قصص الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص۸۳.</ref> بنابر اقوال دیگر، نوح ده قرن بعد از آدم<ref>طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۷۵ش، ص۱۷۸.</ref> یا ۱۶۴۲ سال بعد از [[هبوط آدم و حوا|هبوط آدم]] (ع) زاده شده است.<ref>ندایی، تاریخ انبیاء از آدم تا خاتم، ۱۳۸۹ش، ص۳۹.</ref> به عقیده برخی محل زندگی و تولد او بین‌النهرین و شهر [[کوفه]] بوده است.<ref>بی‌آزار شیرازی، باستان‌شناسی و جغرافیای تاریخی قصص قرآن، ۱۳۸۰ش، ص۳۲.</ref>
نام اصلی نوح روشن نیست و در منابع مختلف، «عبدالغفار»، «عبدالملک» و «عبدالعلی» آمده است.<ref>قطب راوندی، قصص الانبیاء (ع)، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۲۵۶-۲۵۷.</ref> گریه و نوحه‌ نوح برای خودش و در روایتی دیگر، گریه و نوحه‌‌ ۵۰۰ ساله‌اش برای نجات و هدایت قومش، علت نامگذاری او به نوح دانسته شده است.<ref>شیخ صدوق، علل الشرایع، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۲۸؛ قطب راوندی، قصص الانبیاء (ع)، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۲۵۶-۲۵۷.</ref>


بنابر روایات اسلامی، نوح فرزند نهم از نسل [[آدم(ع)|آدم]] است. او از نسل لَامک فرزند مَتُّوشَلْخ(مَنُّوشَلْخ)، فرزند [[ادریس]]، فرزند یَرْد، فرزند مَهْلَاییل، فرزند قَیْنَن، فرزند أنُوش بن [[شیث]]، فرزند [[آدم(ع)|آدم]] است.<ref>ابن کثیر، قصص الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص۸۳؛ النجار، قصص الانبیاء، ۱۴۰۶ق، ص۳۰؛ قطب راوندی، قصص الانبیاء (ع)، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۲۵۰-۲۵۱.</ref>
بنابر روایات اسلامی، نوح فرزند نهم از نسل [[آدم(ع)|آدم]] است. او از نسل لَامک فرزند مَتُّوشَلْخ(مَنُّوشَلْخ)، فرزند [[ادریس]]، فرزند یَرْد، فرزند مَهْلَاییل، فرزند قَیْنَن، فرزند أنُوش بن [[شیث]]، فرزند [[آدم(ع)|آدم]] است.<ref>ابن کثیر، قصص الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص۸۳؛ النجار، قصص الانبیاء، ۱۴۰۶ق، ص۳۰؛ قطب راوندی، قصص الانبیاء (ع)، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۲۵۰-۲۵۱.</ref>
کاربر ناشناس