سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی: تفاوت میان نسخه‌ها

مرعشی، در [[۸ جمادی‌الاول]] ۱۳۴۵ ه‍.ق با یکی از دخترعموهای خود به نام گوهرتاج ازدواج کرد و از او صاحب دختری شد اما این زندگی مشترک دوام نیافته به جدایی انجامید. همسر دوم‌اش دختر آیت‌الله [[سید عباس فقیه مبرقعی رضوی]] قمی (<small>متوفی ۱۳۳۵ ه‍.ق</small>) بود.<ref>نک: گلی زواره، جامع فضل و فضیلت، ص۲۴</ref>

  |نقل قول= مدت شصت سال با آیت‌الله مرعشی زندگی کردم و در این مدت هیچ‌گاه نسبت به من با تحکم سخن نگفت و رفتاری تند و خشونت‌آمیز با من نداشت و با عصبانیت صحبت و رفتار نکرد. تا آن‌زمان که خود قادر به حرکت و انجام کاری بود اجازه نمی‌داد دیگر اعضای خانواده برایش کاری انجام دهند حتی هنگامی که تشنه می‌شد خود بلند می‌شد و به آشپزخانه می‌رفت و آب می‌آشامید و این تقاضا را با من در میان نمی‌گذاشت. غیر از این که همسری مهربان و دوست داشتنی بود، همچون مونسی صمیمی با من همکاری دلسوزانه داشت و در کارهای منزل یاری‌ام می‌کرد. بسیاری از اوقات در امور آشپزخانه از قبیل طبخ غذا، پاک کردن سبزی، تمیز کردن ظروف و وسایل و نیز شستن میوه‌ها به من کمک می‌کرد.

مرعشی نجفی چهار پسر و چهار دختر دارد؛ سید محمود (<small>متولد [[سال ۱۳۲۰ هجری شمسی|۱۳۲۰ ش]]</small>)، سید محمدکاظم (<small>متولد [[سال ۱۳۲۲ هجری شمسی|۱۳۲۲ ش]]</small>)، سید محمد جواد (<small>متولد[[سال ۱۳۲۶ هجری شمسی|۱۳۲۶ ش]]</small>) و سید امیرحسین، پسرانش و [[عباسعلی عمید زنجانی]]، [[علی فاضل لنکرانی]] (<small>برادر بزرگ آیت‌الله فاضل لنکرانی</small>)، [[سید عباس موسوی حرمی]] و سید خلیل میری تهرانی دامادهایش هستند.<ref>نک: گلی زواره، جامع فضل و فضیلت، ص۲۷</ref> نقل شده مرعشی گاهی شبها با نقل داستانی، ذکر خاطرات خودش و یا شرح گوشه‌هایی از زندگی بزرگان و در نهایت هم گفتن یک روایت، فرزندان را آماده خواب می‌کرد.<ref>نک: </ref>