پرش به محتوا

ودایع امامت: تفاوت میان نسخه‌ها

۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۷
جز
imported>Alipour
جز (←‏مصادیق: ویرایش)
imported>Alipour
خط ۴۰: خط ۴۰:


[[امام صادق(ع)]] نیز که با دو جریان [[کیسانیه]] و [[زیدیه]] رو به رو بود، از وجود سلاح پیامبر در نزد خود به عنوان ابزاری برای احتجاج با آنها استفاده می‌کرد.<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۸۷-۱۸۸</ref> نقل شده است به امام صادق گفتند: عده‌ای گمان می‌کنند شمشیر رسول خدا نزد [[عبدالله بن حسن مثنی|عبدالله بن حسن]] است. امام فرمود:  
[[امام صادق(ع)]] نیز که با دو جریان [[کیسانیه]] و [[زیدیه]] رو به رو بود، از وجود سلاح پیامبر در نزد خود به عنوان ابزاری برای احتجاج با آنها استفاده می‌کرد.<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۸۷-۱۸۸</ref> نقل شده است به امام صادق گفتند: عده‌ای گمان می‌کنند شمشیر رسول خدا نزد [[عبدالله بن حسن مثنی|عبدالله بن حسن]] است. امام فرمود:  
:::«به خدا قسم، عبدالله بن حسن هرگز آن را ندیده است. شمشیر و پرچم رسول خدا نزد من است. سلاح رسول الله مانند تابوت در بنی اسرائیل است. هر کجا تابوت یافت می‌شد، [[نبوت]] همان جا بود. سلاح رسول الله هم نزد هر کس باشد، او امام است.»<ref>صفار، بصائر الدرجات، ۱۴۰۴ق، ص۱۷۵</ref>  
:::«به خدا قسم، عبدالله بن حسن هرگز آن را ندیده است. شمشیر و پرچم رسول خدا نزد من است. سلاح رسول الله مانند تابوت در [[بنی اسرائیل]] است. هر کجا تابوت یافت می‌شد، [[نبوت]] همان جا بود. سلاح رسول الله هم نزد هر کس باشد، او امام است.»<ref>صفار، بصائر الدرجات، ۱۴۰۴ق، ص۱۷۵</ref>  


پس از شهادت [[امام کاظم(ع)]] جریانی به نام [[واقفیه]] شکل گرفت و مدعی شد امام کاظم غایب شده و پس از مدتی ظهور خواهد کرد. این جریان، بسیاری از شیعیان را دچار شک و تردید کرد. از این جهت برخی از شیعیان، از [[امام رضا(ع)]] درباره وجود سلاح پیامبر در نزد ایشان سوال می‌کردند.<ref>رجال کشی، ۱۳۴۸ش، ص۴۷۳؛ قطب راوندی، الخرائج و الجرائح، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۶۶۳</ref>
پس از شهادت [[امام کاظم(ع)]] جریانی به نام [[واقفیه]] شکل گرفت و مدعی شد امام کاظم غایب شده و پس از مدتی ظهور خواهد کرد. این جریان، بسیاری از شیعیان را دچار شک و تردید کرد. از این جهت برخی از شیعیان، از [[امام رضا(ع)]] درباره وجود سلاح پیامبر در نزد ایشان سوال می‌کردند.<ref>رجال کشی، ۱۳۴۸ش، ص۴۷۳؛ قطب راوندی، الخرائج و الجرائح، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۶۶۳</ref>
کاربر ناشناس