پرش به محتوا

هبوط: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳۰ آوریل ۲۰۱۷
جز
imported>M.bahrami
خط ۱۰: خط ۱۰:
'''هبوط آدم و حوا'''
'''هبوط آدم و حوا'''


کلمه هبوط در اصطلاح به داستان خروج آدم و حوا از بهشت، اشاره دارد.  
کلمه هبوط در اصطلاح به داستان خروج [[آدم]] و [[حوا]] از بهشت، اشاره دارد.  
قرآن خروج آدم و حوا از بهشت را چنین نقل می‌کند: «قالَ اهْبِطا مِنْها جَميعا؛ [خدا] گفت: هر دو با هم از بهشت فرود آييد»؛<ref>سوره طه، آیه ۱۲۳.</ref> آدم و حوا پس از هبوط از بهشت، در زمین ساکن شدند.
قرآن خروج آدم و حوا از بهشت را چنین نقل می‌کند: «قالَ اهْبِطا مِنْها جَميعا؛ [خدا] گفت: هر دو با هم از بهشت فرود آييد»؛<ref>سوره طه، آیه ۱۲۳.</ref> آدم و حوا پس از هبوط از بهشت، در زمین ساکن شدند.


خط ۱۷: خط ۱۷:
'''هبوط  ابلیس'''
'''هبوط  ابلیس'''


پیرامون [[ابلیس]] یک دستور خروج وجود دارد که پس از سجده نکردن بر آدم، به او ابلاغ شده است.<ref>سوره حجر، آیه ۳۴.</ref> همچنین یک دستور به هبوط وجود دارد که پس از فریب آدم و حوا در خوردن میوه ممنوعه، گفته شد: «قال فَاهْبِطْ مِنْها؛ (خداوند) گفت: از آن (مقام و مرتبه‏‌ات) فرود آی».<ref>سوره اعراف، آیه ۱۳.</ref>  
پیرامون [[ابلیس]] یک دستور خروج وجود دارد که پس از سجده نکردن بر [[آدم]]، به او ابلاغ شده است.<ref>سوره حجر، آیه ۳۴.</ref> همچنین یک دستور به هبوط وجود دارد که پس از فریب آدم و حوا در خوردن میوه ممنوعه، گفته شد: «قال فَاهْبِطْ مِنْها؛ (خداوند) گفت: از آن (مقام و مرتبه‏‌ات) فرود آی».<ref>سوره اعراف، آیه ۱۳.</ref>  
مفسران برای جمع بین دو دستور به خروج و هبوط و چگونگی اجازه ورود به بهشت پس از دستور به خروج، توجیهاتی را ذکر کرده‌‌اند.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج ۳، ص ۴۶۳؛ قرطبی، الجامع لأحكام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۱۱، ص۲۵۸.</ref>
مفسران برای جمع بین دو دستور به خروج و هبوط و چگونگی اجازه ورود به بهشت پس از دستور به خروج، توجیهاتی را ذکر کرده‌‌اند.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج ۳، ص ۴۶۳؛ قرطبی، الجامع لأحكام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۱۱، ص۲۵۸.</ref>


confirmed، templateeditor
۱۰٬۶۱۸

ویرایش