حدیث سفینه: تفاوت میان نسخه‌ها

طیبی معتقد است گرفتن درِ [[کعبه]] توسط [[ابوذر]] که راوی [[حدیث]] است، تأکیدی بر اثبات حدیث است و حضور علنی او در خانه خدا و در برابر مردم، نشانگر اهمیت این روایت برای خود ابوذر است و او با این کار خواسته گرایش مردم به این حدیث را جلب کند. وی در ادامه می‌گوید این حدیث در روایت دیگر این‌گونه آمده است: «من عرفنی قد عرفنی ومن أنکرنی فأنا أبوذر، سمعت النبی...». ابوذر با عبارت «من ابوذر هستم»، به همان حدیث نبوی در باره خودش اشاره کرده که: «آسمان سایه نینداخته و زمین برنداشته کسی را که راستگوتر از ابوذر باشد». در این روایت، [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] تنها راه رهایی از دنیا و گمراهی‌های آن را همین سفینه دانسته‌ است.<ref>طیبی، الکاشف عن حقائق السنن، ۱۴۱۷ق، ج۱۲، ص۳۹۱۹.</ref>

مناوی نیز در کتاب فیض القدیر وجه تشبیه را نجات و راه‌یافتگی دانسته است. یعنی همان طور که سرنشینان [[کشتی نوح]] نجات یافتند، نجات [[امت اسلامی]] نیز در گروِ تمسّک به [[اهل بیت (ع)]] است؛ زیرا آنها پیشوایان هدایت و چراغ‌های درخشنده‌ای هستند که [[خدا]] به‌واسطه آن‌ها بر بندگان خود احتجاج می‌کند.<ref>مناوی، فیض القدیر، ۱۳۵۶ق، ج۲، ص۵۱۹.</ref>