قتل نفس زکیه: تفاوت میان نسخه‌ها

==نام و کنیه وی==

«نفس زکیه» شخصی است به نام محمد بن حسن که به دلیل [[زهد]] و [[عبادت]]، در [[حدیث|روایات]] به او لقب نفس زکیه داده شده است.{{مدرک}} وی از نسل [[امام حسین(ع)]] است.<ref> تفسیر عیاشی، ج۱، ص۶۴.</ref>

بنا بر روایتی از [[امام صادق(ع)]] در کنار [[صیحه آسمانی]]، [[خروج سفیانی]]، [[خروج یمانی]]، [[خسف بیداء]]) یکی از نشانه‌های حتمی ظهور معرفی شده است بیان شده است.<ref>الغیبة نعمانی، ص۲۶۴.</ref>

 

 

 

برادر نفس زکیه نیز در مکه به قتل می‌رسد از [[عمار یاسر]] منقول است که زمانی که «نفس زکیه» و برادرش به قتل می‌رسند به واسطه این ضایعه [[فرشته]]‌ای مقرب ندا می‌دهد که امیر و سرپرست شما مهدی است و وی کسی است که زمین را پر از حق و عدل می‌کند.<ref> معجم أحادیث الإمام المهدی(ع)، ج ۱ ص ۴۷۸</ref>

طرفداران [[محمد بن عبدالله محض]](متوفای [[سال ۱۴۵ قمری]]) از برخی [[روایات]] استفاده نموده و وی را نفس زکیه خواندند.<ref>مقاتل‏ الطالبيين، ص۲۰۷.</ref>

وی با نفس زکیه‌ای که طبق روایات دیگری در پشت [[کوفه]] به همراه هفتاد نفر از یارانش [[شهید]] شد<ref> موعودشناسی، ص۵۲۳</ref> متفاوت است. برخی از نویسندگان معاصر این مورد را به [[سید محمدباقر حکیم]] و یارانش که در [[نجف]] (که در پشت کوفه قرار دارد) شهید شده‌اند تطبیق داده‌اند.<ref> عصر الظهور، ص۱۳۹.</ref>