کاربر ناشناس
عزرائیل: تفاوت میان نسخهها
برداشت پاراگراف اضافه
imported>Mgolpayegani جز (←منابع) |
imported>Movahhed (برداشت پاراگراف اضافه) |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
عزرائیل قبض روح [[پیامبران|انبیاء]] و اولیای الهی را به صورت مستقیم انجام میدهد. جان سایر موجودات را نمایندگان او میگیرند.<ref>طهرانی، معادشناسی، ۱۳۷۶ش، ص۲۱۲.</ref> در مورد اینکه چگونه ممکن است عزرائیل، در سراسر جهان به طور همزمان جان چندین موجود زنده را بگیرد، [[فلسفه|فیلسوفان]] و متکلمان میگویند: عزرائیل از موجودات فرامادی و مجرد است و مکان معینی ندارد که از مکانی به مکان دیگر برود.<ref>مطهری، حرکت و زمان در فلسفه اسلامی، ۱۳۸۹ش، ج۱، ص۱۷۸.</ref> برای او، تمام عالم مادی یکسان است و میتواند همزمان روح چندین موجود زنده را به سوی خود فرا خواند و جان آنها را بگیرد.<ref>طباطبایی، انسان از آغاز تا انجام، ۱۳۸۸ش، ص۶۶.</ref> | عزرائیل قبض روح [[پیامبران|انبیاء]] و اولیای الهی را به صورت مستقیم انجام میدهد. جان سایر موجودات را نمایندگان او میگیرند.<ref>طهرانی، معادشناسی، ۱۳۷۶ش، ص۲۱۲.</ref> در مورد اینکه چگونه ممکن است عزرائیل، در سراسر جهان به طور همزمان جان چندین موجود زنده را بگیرد، [[فلسفه|فیلسوفان]] و متکلمان میگویند: عزرائیل از موجودات فرامادی و مجرد است و مکان معینی ندارد که از مکانی به مکان دیگر برود.<ref>مطهری، حرکت و زمان در فلسفه اسلامی، ۱۳۸۹ش، ج۱، ص۱۷۸.</ref> برای او، تمام عالم مادی یکسان است و میتواند همزمان روح چندین موجود زنده را به سوی خود فرا خواند و جان آنها را بگیرد.<ref>طباطبایی، انسان از آغاز تا انجام، ۱۳۸۸ش، ص۶۶.</ref> | ||
از آیات قرآنی به دست میآید که همه فرشتگان (که عزرائیل یکی از آنهاست) در هنگام انجام دادن ماموریت نیز خداوند را عبادت و [[تسبیح]] میکنند و اینگونه نیست که در یک زمان خاصی وظیفه و ماموریت قبض روح را انجام داده و در زمان دیگر به تسبیح و عبادت بپردازد، بلکه عبادت او همان انجام دادن وظیفه اوست.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۴، ص۲۶۵.</ref> | از آیات قرآنی به دست میآید که همه فرشتگان (که عزرائیل یکی از آنهاست) در هنگام انجام دادن ماموریت نیز خداوند را عبادت و [[تسبیح]] میکنند و اینگونه نیست که در یک زمان خاصی وظیفه و ماموریت قبض روح را انجام داده و در زمان دیگر به تسبیح و عبادت بپردازد، بلکه عبادت او همان انجام دادن وظیفه اوست.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۴، ص۲۶۵.</ref> | ||