پرش به محتوا

برتری اهل‌بیت(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۲۱: خط ۲۱:
برتری اهل بیت از آیات و روایات دیگری مانند [[آیه مودت]] (شوری:۲۳) [[حدیث سفینه]]، [[حدیث باب الحطة]]، [[حدیث نجوم]] و مانند آنها نیز به دست می‌آید.
برتری اهل بیت از آیات و روایات دیگری مانند [[آیه مودت]] (شوری:۲۳) [[حدیث سفینه]]، [[حدیث باب الحطة]]، [[حدیث نجوم]] و مانند آنها نیز به دست می‌آید.


== برتری چهارده معصوم بر انبیاء ==
== برتری چهارده معصوم بر پیامبران و ملائکه==
بنابر [[روایات]] متعدد در منابع [[شیعه]]، [[امامان معصوم]] از نظر مقام و حقیقت، از تمام انبیای گذشته به جز [[حضرت محمد(ص)]] برترند؛ اگرچه از نظر جسمانی، در این دنیا پس از [[پیامبران(ع)]] آمده‌اند.<ref>نگاه کنید به: مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۶، ص۲۶۷-۳۱۹.</ref>
علمای شیعه بر این باورند که پس از [[پیامبر اسلام(ص)]]، اهل بیت(ع) برترین مخلوقات و حتی برتر از [[پیامبران(ع)]] و [[ملائکه]] هستند.<ref>نگاه کنید به: صدوق، الاعتقادات، ۱۴۱۴ق، ص۹۳؛ مفید، اوائل المقالات، ۱۴۱۳ق، ص۷۰ و ۷۱؛ مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۶، ص۲۹۷؛ شبر، حق الیقین، ۱۴۲۴ق، ص۱۴۹.</ref> [[روایات]] دال بر افضلیت ائمه(ع) بر جمیع مخلوقات، [[مستفیض]] و بلکه [[متواتر]] دانسته شده است.<ref>مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۶، ص۲۹۷؛ شبر، حق الیقین، ۱۴۲۴ق، ص۱۴۹.</ref> [[علامه مجلسی]] برآن است کسی در روایات تتبّع کند به یقین و بدون تردید به افضلیت پیامبر(ص) و ائمه(ع) اذعان و اعتراف می‌کند و تنها جاهل به اخبار و روایات، افضلیت آنان را انکار می‌کند.<ref>مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۶، ص۲۹۷ و ۲۹۸.</ref>


[[قرآن کریم]] مقام [[امامت]] را چنین بر مقام [[نبوت|پیامبری]] برتری می‌دهد: «{{حدیث|وَإِذِ ابْتَلَی إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِکلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّی جَاعِلُک لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِن ذُرِّیتِی قَالَ لاَ ینَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ:}}[به خاطر بیاورید] هنگامی که خداوند ابراهیم را با وسائل گوناگونی آزمود و او به‌خوبی از عهده آزمایش برآمد. خداوند به او فرمود: من تو را امام و رهبر مردم قرار دادم. ابراهیم عرض کرد: از دودمان من [نیز امامانی قرار بده]. خداوند فرمود: پیمان من به ستمکاران نمی‌رسد [و تنها آن دسته از فرزندان تو که پاک و معصوم باشند شایسته این مقام‌اند]».<ref>سوره بقره، آیه ۱۲۴.</ref> براساس این آیه، [[حضرت ابراهیم(ع)]] ابتدا پیامبر بود، سپس [[خداوند]] او را پس از آزمودن با وسائل گوناگون، امام قرار داد و مقامی بالاتر بخشید.<ref>سبحانی، الالهیات، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۱۸.</ref>
براساس [[آیه ابتلاء]] امامت برتر از نبوت دانسته شده و [[حضرت ابراهیم(ع)]] ابتدا پیامبر بود، سپس [[خداوند]] او را پس از آزمودن با وسائل گوناگون، امام قرار داد و مقامی بالاتر بخشید.<ref>سبحانی، الالهیات، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۱۸.</ref>


در روایت معتبری<ref>مجلسی، روضة المتقین، ۱۴۰۶ق، ج۵، ص۴۵۵.</ref> [[امام رضا(ع)]] از طریق پدران خود از [[امام علی(ع)]] و او از پیامبر(ص) نقل کرده است که فرمود: «... یا علی! همانا [[خداوند]] پیامبران را بر [[ملائکه]] مقربین برتری و فضیلت بخشید و مرا بر تمام [[پیامبران]] برتری و فضیلت بخشید. یاعلی! فضل و برتری بعد از من برای تو و ائمه(ع) بعد از شماست...».<ref>صدوق، عیون اخبار الرضا(ع)، ۱۳۷۸ق، ج۱، ص۲۶۲، ح۲۲.</ref>
در روایت معتبری<ref>مجلسی، روضة المتقین، ۱۴۰۶ق، ج۵، ص۴۵۵.</ref> [[امام رضا(ع)]] از طریق پدران خود از [[امام علی(ع)]] و او از پیامبر(ص) نقل کرده است که فرمود: «... یا علی! همانا [[خداوند]] پیامبران را بر [[ملائکه]] مقربین برتری و فضیلت بخشید و مرا بر تمام [[پیامبران]] برتری و فضیلت بخشید. یاعلی! فضل و برتری بعد از من برای تو و ائمه(ع) بعد از شماست...».<ref>صدوق، عیون اخبار الرضا(ع)، ۱۳۷۸ق، ج۱، ص۲۶۲، ح۲۲.</ref> در روایت دیگری [[امام صادق(ع)]] از رسول اکرم(ص) نقل کرده است: «یا [[امام علی|علی]] من و تو و امامان از فرزندان تو سرور خلق‌ایم در دنیا و حاکمان‌ایم در [[آخرت]]».<ref>مجلسی، ترجمه حیاه القلوب، ۱۴۱۷ق، ص۱۱۸.</ref> [[امام باقر(ع)]] نیز می‌فرماید: «[[خداوند]] چهارده هزار سال قبل از خلقت [[آدم]]، چهارده نور از نور عظمتش خلق فرمود. پس آن چهارده نور [[روح|ارواح]] ما بود».<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۵، ص۴.</ref> [[امام حسن(ع)]] می‌فرماید: «احدی از پیشینیان یعنی انبیا و اوصیا و اولیا بر امام(ع) در هیچ فضیلتی سبقت نگرفته‌اند، مگر به فضل نبوت».<ref>مسعودی، مروج الذهب، ج۱، ص۳۴۱.</ref>
 
در روایت دیگری [[امام صادق(ع)]] از رسول اکرم(ص) نقل کرده است: «یا [[امام علی|علی]] من و تو و امامان از فرزندان تو سرور خلق‌ایم در دنیا و حاکمان‌ایم در [[آخرت]]».<ref>مجلسی، ترجمه حیاه القلوب، ۱۴۱۷ق، ص۱۱۸.</ref> [[امام باقر(ع)]] نیز می‌فرماید: «[[خداوند]] چهارده هزار سال قبل از خلقت [[آدم]]، چهارده نور از نور عظمتش خلق فرمود. پس آن چهارده نور [[روح|ارواح]] ما بود».<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۵، ص۴.</ref> [[امام حسن(ع)]] می‌فرماید: «احدی از پیشینیان یعنی انبیا و اوصیا و اولیا بر امام(ع) در هیچ فضیلتی سبقت نگرفته‌اند، مگر به فضل نبوت».<ref>مسعودی، مروج الذهب، ج۱، ص۳۴۱.</ref>


البته برخی روایات نیز وجود دارند که بر برتری انبیاء بر اوصیاء دلالت دارند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: صدوق، عیون اخبار الرضا(ع)، ۱۳۷۸ق،‌ ج۲، ص۱۳۹.</ref>
البته برخی روایات نیز وجود دارند که بر برتری انبیاء بر اوصیاء دلالت دارند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: صدوق، عیون اخبار الرضا(ع)، ۱۳۷۸ق،‌ ج۲، ص۱۳۹.</ref>
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۲۶

ویرایش