پرش به محتوا

برتری اهل‌بیت(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۳۵: خط ۳۵:
برخی علما و بزرگان اهل سنت افضلیت و برتری امامانِ اهل‌بیت(ع) را در نوشتارهای خویش بیان کرده‌اند. این سخنان بر دو گونه است: برخی بر برتری اهل‌بیت پیامبر (ص) به طور عام دلالت می‌کند و برخی دیگر بیانگر برتری هر یک از امامان اهل‌بیت (علیهم السلام) بر دیگران است که به چند نمونه اشاره می‌شود:
برخی علما و بزرگان اهل سنت افضلیت و برتری امامانِ اهل‌بیت(ع) را در نوشتارهای خویش بیان کرده‌اند. این سخنان بر دو گونه است: برخی بر برتری اهل‌بیت پیامبر (ص) به طور عام دلالت می‌کند و برخی دیگر بیانگر برتری هر یک از امامان اهل‌بیت (علیهم السلام) بر دیگران است که به چند نمونه اشاره می‌شود:


[[محی‌ الدین عربی]] در مورد برتری و جایگاه اهل‌بیت(ع) تصریح می‌کند: هیچ مخلوقی در عالم آفرینش، هم‌وزن اهل‌بیت پیامبر (ص) پدید نیامده است. آنان سزاوار سروری و سیادت‌اند. دشمنی با آنان خسران واقعی و محبت آنان عبادت حقیقی است.<ref>ابن عربی، فتوحات مکیه، دار صادر، ج۴، ص۱۳۹.</ref>
محمدبن‌مسلم زهری (متوفای ۱۲۴ق) جزو [[تابعین]] و فقیهی بود که علوم فقهای هفت‌گانه اهل سنت را از حفظ داشت. او در مورد مقام علمی [[امام سجاد]](ع) می‌گوید: «ما رأیت أفقه من زین العابدین»: من هرگز فردی داناتر از زین‌العابدین ندیدم.<ref>ذهبی، تذکرة الحفاظ، دارالاحیاء التراث العربی، ج۱، ص۷۵.</ref>


عبداللّه بن‌محمد شبراوی از فقهای [[اهل‌ سنت]] می‌گوید: اهل‌بیت رسول اللّه(ص) تمامی فضائل را یکجا داشتند. هر کس بخواهد فضائل آنان را بپوشاند، گو اینکه می‌خواهد نور آفتاب را بپوشاند! هیچ‌کس از آنان سؤالی نکرد، مگر اینکه جواب کافی و معقول شنید و کسی با آنان معارضه و محاجه ننمود، مگر اینکه مغلوب گردید.<ref>شافعی شبراوی، الاتحاف، مصر، ص۱۷.</ref>
عبداللّه بن‌عطا از دانشمندان بزرگ و هم‌عصر با [[امام باقر(ع)]] در توصیف مقام رفیع علمی امام باقر (علیه‌السلام) می‌گوید: من علما و دانشمندان را نزد هیچ‌کس حقیرتر و کوچک‌تر از آنچه در برابر ابوجعفر دیدم نیافتم. من عالم بزرگی مثل حکم‌بن‌عتیبه را با همه مراتب علمی که در میان مردم داشت، در برابر [[امام باقر|ابوجعفر]] همانند کودکی نوآموز دیدم که در برابر استادش زانو زده است.<ref>ابن‌عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۵۴، ص۲۷۸؛ شافعی، مطالب السئول، ص۴۳۰.</ref>


امام شافعی، پیشوای [[مذهب شافعی]]، خطاب به اهل‌بیت پیامبر (ص) می‌گوید:‌ای خاندان پیامبر(ص)، دوستی شما را خداوند در قرآن واجب کرده و در عظمت و فضیلت شما همین بس که فرستادن صلوات بر شما، شرط قبولی نماز شمرده شده است.<ref>قندوزی، ینابیع الموده، موسسة الاعلمی، ج۳، ص۱۰۳.</ref>
وقتی از [[ابوحنیفه]]، یکی از امامان [[مذاهب چهارگانه]] [[ اهل سنت]]، در مورد داناترین فرد زمان سؤال شد، در پاسخ تصریح گفت: «ما رأیت أحداً أفقه من [[امام صادق|جعفربن‌محمد]](ع)»: من هرگز عالم و فقیهی داناتر از جعفربن‌محمد الصادق (علیه‌السلام) ندیدم.<ref>ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۶، ص۲۵۸؛ ذهبی، تاریخ الاسلام، ج۹، ص۸۹.</ref>


محمدحسین ذهبی، استاد دانشگاه الأزهر و صاحب کتاب معروف ''التفسیر والمفسرون''، در خصوص شخصیت ممتاز امیرمؤمنان علی(ع) می‌گوید: علی دریای بی‌پایان علم و دانش بود، از استدلال قوی و فصاحت و بلاغت بی‌نظیری برخوردار بود. او دارای عقل کامل و بصیرت نافذ بود که در بسیاری موارد صحابه برای حل مشکلات و فهم مسائل علمی و دینی به او مراجعه می‌کردند و از آن پناهگاه و مرجع در حل مشکلات کمک می‌گرفتند.<ref>ذهبی، التفسیر والمفسرون، ج۱، ص۸۹.</ref>
[[مالک بن‌انس]] (۱۷۴ق) رئیس [[مذهب مالکی]] می‌گوید: «ما رأت عین ولا سمعت اذن ولا خطر علی قلب بشر أفضل من جعفر بن محمد الصادق علماً وعبادةً وورعاً»: هیچ چشمی ندیده و هیچ گوشی نشنیده و بر قلب هیچ بشری خطور نکرده است که کسی از جهت علم و عبادت و تقوا، افضل و برتر از جعفربن‌محمد باشد».<ref>ابن شهر آشوب، المناقب، ج۴، ص۲۴۸.</ref>


[[ابن‌ صباغ مالکی]] (متوفای ۸۵۵) در کتاب [[الفصول المهمة]] می‌گوید: علی(ع) بر همه [[حلال]] و [[حرام]] احاطه داشت و از احکام پیچیده و حقایق امور با خبر بود، هر حکمی را در محل خود به طور واضح می‌دانست.<ref>ابن‌صباغ، الفصول المهمه، مطبعة العدل، ص۳۰ و ۳۴.</ref>
ابوعثمان عمربن‌بحر (متوفای ۲۵۵ق) می‌گوید: جعفربن‌محمد کسی است که دنیا را پر از علم و فقه خود کرد و اشخاصی مثل ابوحنیفه و سفیان ثوری و دیگران، مفتخر به شاگردی ایشان بوده‌اند.<ref>''رسائل جاحظ''، ص۱۰۶.</ref>


محمدبن‌مسلم زهری (متوفای ۱۲۴ق) جزو [[تابعین]] و فقیهی بود که علوم فقهای هفت‌گانه اهل سنت را از حفظ داشت. او در مورد مقام علمی [[امام سجاد]](ع) می‌گوید: «ما رأیت أفقه من زین العابدین»: من هرگز فردی داناتر از زین‌العابدین ندیدم.<ref>ذهبی، تذکرة الحفاظ، دارالاحیاء التراث العربی، ج۱، ص۷۵.</ref>
[[محی‌ الدین عربی]] در مورد برتری و جایگاه اهل‌بیت(ع) تصریح می‌کند: هیچ مخلوقی در عالم آفرینش، هم‌وزن اهل‌بیت پیامبر (ص) پدید نیامده است. آنان سزاوار سروری و سیادت‌اند. دشمنی با آنان خسران واقعی و محبت آنان عبادت حقیقی است.<ref>ابن عربی، فتوحات مکیه، دار صادر، ج۴، ص۱۳۹.</ref>


عبداللّه بن‌عطا از دانشمندان بزرگ و هم‌عصر با [[امام باقر(ع)]] در توصیف مقام رفیع علمی امام باقر (علیه‌السلام) می‌گوید: من علما و دانشمندان را نزد هیچ‌کس حقیرتر و کوچک‌تر از آنچه در برابر ابوجعفر دیدم نیافتم. من عالم بزرگی مثل حکم‌بن‌عتیبه را با همه مراتب علمی که در میان مردم داشت، در برابر [[امام باقر|ابوجعفر]] همانند کودکی نوآموز دیدم که در برابر استادش زانو زده است.<ref>ابن‌عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۵۴، ص۲۷۸؛ شافعی، مطالب السئول، ص۴۳۰.</ref>
[[ابن‌ صباغ مالکی]] (متوفای ۸۵۵) در کتاب [[الفصول المهمة]] می‌گوید: علی(ع) بر همه [[حلال]] و [[حرام]] احاطه داشت و از احکام پیچیده و حقایق امور با خبر بود، هر حکمی را در محل خود به طور واضح می‌دانست.<ref>ابن‌صباغ، الفصول المهمه، مطبعة العدل، ص۳۰ و ۳۴.</ref>


وقتی از [[ابوحنیفه]]، یکی از امامان [[مذاهب چهارگانه]] [[ اهل سنت]]، در مورد داناترین فرد زمان سؤال شد، در پاسخ تصریح گفت: «ما رأیت أحداً أفقه من [[امام صادق|جعفربن‌محمد]](ع)»: من هرگز عالم و فقیهی داناتر از جعفربن‌محمد الصادق (علیه‌السلام) ندیدم.<ref>ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۶، ص۲۵۸؛ ذهبی، تاریخ الاسلام، ج۹، ص۸۹.</ref>
عبداللّه بن‌محمد شبراوی (۱۰۹۲ - ۱۱۷۲ق) از فقهای [[اهل‌ سنت]] می‌گوید: اهل‌بیت رسول اللّه(ص) تمامی فضائل را یکجا داشتند. هر کس بخواهد فضائل آنان را بپوشاند، گو اینکه می‌خواهد نور آفتاب را بپوشاند! هیچ‌کس از آنان سؤالی نکرد، مگر اینکه جواب کافی و معقول شنید و کسی با آنان معارضه و محاجه ننمود، مگر اینکه مغلوب گردید.<ref>شافعی شبراوی، الاتحاف، مصر، ص۱۷.</ref>


[[مالک بن‌انس]] (۱۷۴ق) رئیس [[مذهب مالکی]] می‌گوید: «ما رأت عین ولا سمعت اذن ولا خطر علی قلب بشر أفضل من جعفر بن محمد الصادق علماً وعبادةً وورعاً»: هیچ چشمی ندیده و هیچ گوشی نشنیده و بر قلب هیچ بشری خطور نکرده است که کسی از جهت علم و عبادت و تقوا، افضل و برتر از جعفربن‌محمد صادق باشد.<ref>ابن شهر آشوب، المناقب، ج۴، ص۲۴۸.</ref>
محمدحسین ذهبی، استاد دانشگاه الأزهر و صاحب کتاب معروف ''التفسیر والمفسرون''، در خصوص شخصیت ممتاز امیرمؤمنان علی(ع) می‌گوید: علی دریای بی‌پایان علم و دانش بود، از استدلال قوی و فصاحت و بلاغت بی‌نظیری برخوردار بود. او دارای عقل کامل و بصیرت نافذ بود که در بسیاری موارد صحابه برای حل مشکلات و فهم مسائل علمی و دینی به او مراجعه می‌کردند و از آن پناهگاه و مرجع در حل مشکلات کمک می‌گرفتند.<ref>ذهبی، التفسیر والمفسرون، ج۱، ص۸۹.</ref>
 
ابوعثمان عمربن‌بحر (متوفای ۲۵۵ق) می‌گوید: جعفربن‌محمد کسی است که دنیا را پر از علم و فقه خود کرد و اشخاصی مثل ابوحنیفه و سفیان ثوری و دیگران، مفتخر به شاگردی ایشان بوده‌اند.<ref>''رسائل جاحظ''، ص۱۰۶.</ref>


==جستارهای وابسته==
==جستارهای وابسته==
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۲۴۴

ویرایش