یوم الشک: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←آخر ماه شعبان
جز (←آخر ماه شعبان) |
جز (←آخر ماه شعبان) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
اگر کسی در روز یوم‌الشک [[روزه]] نگرفت و قبل از ظهر مشخص شد که آن روز اول [[ماه رمضان]] است، اگر [[مبطلات روزه|مُبطِلات روزه]] (چیزهایی که باعث باطل شدن روزه است) را مرتکب نشده، باید نیت روزه ماه رمضان کند و روزه‌اش صحیح است (برخی مراجع قضای روزه را نیز به [[احتیاط واجب]] لازم می‌دانند) و اگر بعد از ظهر مشخص شد که آن روز، روز اول ماه رمضان است و یا یکی از مبطلات را مرتکب شده، روزه آن روز صحیح نیست؛ ولی باید تا [[اذان]] مغرب از کاری که روزه را باطل می‌کند خودداری نموده و بعد از ماه رمضان آن روز را قضا کند.<ref>محقق حلی، المعتبر، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۵۲.</ref> | اگر کسی در روز یوم‌الشک [[روزه]] نگرفت و قبل از ظهر مشخص شد که آن روز اول [[ماه رمضان]] است، اگر [[مبطلات روزه|مُبطِلات روزه]] (چیزهایی که باعث باطل شدن روزه است) را مرتکب نشده، باید نیت روزه ماه رمضان کند و روزه‌اش صحیح است (برخی مراجع قضای روزه را نیز به [[احتیاط واجب]] لازم می‌دانند) و اگر بعد از ظهر مشخص شد که آن روز، روز اول ماه رمضان است و یا یکی از مبطلات را مرتکب شده، روزه آن روز صحیح نیست؛ ولی باید تا [[اذان]] مغرب از کاری که روزه را باطل می‌کند خودداری نموده و بعد از ماه رمضان آن روز را قضا کند.<ref>محقق حلی، المعتبر، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۵۲.</ref> | ||
[[کلینی]] نیز در کتاب [[الکافی]] از [[امام صادق(ع)]] نقل کرده است: در زمان [[منصور عباسی]] روزی در حیره بر او وارد شدم. آن روز یوم‌الشک بود و مردم در شک بودند. منصور گفت: یا ابا عبد الله، امروز روزه‌ای؟ گفتم: این مربوط به امام است اگر تو روزه بگیری ما هم روزه می‌گیریم و اگر تو نگیری ما هم نمی‌گیریم». منصور به غلامش گفت: «سفره را بیاور» و من با منصور غذا خوردم و قسم به خدا می‌دانستم که آن روز از ماه رمضان است؛ ولی [[افطار]] یک روزه و گرفتن قضای آن برایم آسان‌تر از این است که گردنم را بزنند و خدا [[عبادت]] نشود.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۸۲-۸۳.</ref> | [[کلینی]] نیز در کتاب [[الکافی]] از [[امام صادق(ع)]] نقل کرده است: در زمان [[منصور عباسی]] روزی در حیره بر او وارد شدم. آن روز یوم‌الشک بود و مردم در شک بودند. منصور گفت: یا ابا عبد الله، امروز روزه‌ای؟ گفتم: این مربوط به امام است {{یادداشت|ذَاكَ إِلَى الْإِمَامِ ، إِنْ صُمْتَ صُمْنَا ، وَإِنْ أَفْطَرْتَ أَفْطَرْنَا این که امام صادق(ع) فرمود وظیفه را دریوم الشک امام معین می کند به جهت تقیه و حفظ جانش بود چنان چه در روایت دیگر حضرت فرمود یک روز روزه نگیرم بهتر است از این که گردنم زده بشود( إِي وَاللهِ ، أَنْ أُفْطِرَ يَوْماً مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ أَنْ يُضْرَبَ عُنُقِي کافی ج۷ص۴۲۷ ) یا بدین جهت است که تصمیم گیری در اینگونه امور برعهده حکومت است ومنصور هم فعلا حاکم( امام) است. }}اگر تو روزه بگیری ما هم روزه می‌گیریم و اگر تو نگیری ما هم نمی‌گیریم». منصور به غلامش گفت: «سفره را بیاور» و من با منصور غذا خوردم و قسم به خدا می‌دانستم که آن روز از ماه رمضان است؛ ولی [[افطار]] یک روزه و گرفتن قضای آن برایم آسان‌تر از این است که گردنم را بزنند و خدا [[عبادت]] نشود.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۸۲-۸۳.</ref> | ||
=== آخر ماه رمضان=== | === آخر ماه رمضان=== | ||