۱۷٬۱۳۹
ویرایش
آیه سأل سائل: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←دیدگاه ابن تیمیه: افزایش جزیی
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←دیدگاه ابن تیمیه: افزایش جزیی) |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
آلوسی و [[ابن تیمیه]] از مفسران اهل سنت معتقدند که این آیه با [[واقعه غدیر]] ارتباط ندارد چرا که [[سوره معارج]] مکی است و قبل از [[هجرت به مدینه|هجرت پیامبر(ص) به مدینه]] نازل شده است، در حالی که [[واقعه غدیر]] در سال دهم قمری و پس از بازگشت [[پیامبر(ص)]] از [[حجة الوداع]] رخ داده است.<ref>آلوسی، روح‌المعانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۵، ص۶۳؛ ابن تیمیه، منهاج السنة النبویة، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۴۵.</ref> اما [[علامه طباطبایی]] گفته است هرچند سیاق آیات نخست این سوره همانند [[سوره‌های مکی]] و در مورد عذاب [[کفار]] در [[روز قیامت]] است، اما در این سوره آیاتی وجود دارد ثابت می‌کند که آیات نخستین آن مدنی‌اند از جمله آیه ۲۴ که در آن سخن از [[زکات]] است و زکات در [[مدینه]] تشریع شده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲۰، ص۵-۶.</ref> همچنین به گفته علامه طباطبایی آیات مذکور در مورد [[منافقان]] است و این با مدنی بودن آن بیشتر تطبیق دارد چراکه پیدایش نفاق در [[مدینه]] بوده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲۰، ص۶.</ref> | آلوسی و [[ابن تیمیه]] از مفسران اهل سنت معتقدند که این آیه با [[واقعه غدیر]] ارتباط ندارد چرا که [[سوره معارج]] مکی است و قبل از [[هجرت به مدینه|هجرت پیامبر(ص) به مدینه]] نازل شده است، در حالی که [[واقعه غدیر]] در سال دهم قمری و پس از بازگشت [[پیامبر(ص)]] از [[حجة الوداع]] رخ داده است.<ref>آلوسی، روح‌المعانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۵، ص۶۳؛ ابن تیمیه، منهاج السنة النبویة، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۴۵.</ref> اما [[علامه طباطبایی]] گفته است هرچند سیاق آیات نخست این سوره همانند [[سوره‌های مکی]] و در مورد عذاب [[کفار]] در [[روز قیامت]] است، اما در این سوره آیاتی وجود دارد ثابت می‌کند که آیات نخستین آن مدنی‌اند از جمله آیه ۲۴ که در آن سخن از [[زکات]] است و زکات در [[مدینه]] تشریع شده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲۰، ص۵-۶.</ref> همچنین به گفته علامه طباطبایی آیات مذکور در مورد [[منافقان]] است و این با مدنی بودن آن بیشتر تطبیق دارد چراکه پیدایش نفاق در [[مدینه]] بوده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲۰، ص۶.</ref> | ||
ابن تیمیه همچنین معتقد است در صورتی که این ماجرا{{یادداشت|البته ابن تیمیه نام این شخص را حارث بن نعمان ذکر کرده است.(ابن تیمیه، منهاج السنة النبویة، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۴۴.))}} درست باشد، میان محتوای آيه ۳۳ سوره انفال و نزول عذاب بر نعمان در زمان حضور [[پیامبر(ص)]]، ناسازگاری وجود دارد.<ref>ابن تیمیه، منهاج السنة النبویة، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۴۶.</ref> چراکه از [[روایات]] به دست می‌آید که «حارث بن نعمان» با اینکه مبانى [[اسلام]] را قبول داشته در زمان حضور پیامبر(ص) عذاب شده است اما بر اساس آیه ۳۳ سوره انفال تا زمانی که پیامبر(ص) در میان امتش باشد خدا آنان را عذاب نمی‌کند.<ref>ابن تیمیه، منهاج السنة النبویة، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۴۶.</ref> در پاسخ گفته‌اند آیه ۲۳ سوره انفال در خصوص عذاب دسته‌جمعی است و شامل عذاب‌هاى شخصى نمی‌شود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۵، ص۱۲.</ref> چنانکه در تاریخ اسلام نام ابوزمعه، مالک بن طلاله و [[حکم بن ابى‌العاص]] به‌عنوان کسانی که دچار [[عذاب الهی]] شده‌اند، ثبت شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۵، ص۱۲-۱۳.</ref> همچنین اعتراض نعمان به امر [[خدا]] خود شدیدترین مرتبه [[کفر]] است و به نوعی [[ارتداد]] به حساب می‌آید.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۵، ص۱۳.</ref> | ابن تیمیه همچنین معتقد است در صورتی که این ماجرا{{یادداشت|البته ابن تیمیه نام این شخص را حارث بن نعمان ذکر کرده است.(ابن تیمیه، منهاج السنة النبویة، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۴۴.))}} درست باشد، میان محتوای آيه ۳۳ سوره انفال و نزول عذاب بر نعمان در زمان حضور [[پیامبر(ص)]]، ناسازگاری وجود دارد.<ref>ابن تیمیه، منهاج السنة النبویة، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۴۶.</ref> چراکه از [[روایات]] به دست می‌آید که «حارث بن نعمان» با اینکه مبانى [[اسلام]] را قبول داشته در زمان حضور پیامبر(ص) عذاب شده است اما بر اساس آیه ۳۳ سوره انفال تا زمانی که پیامبر(ص) در میان امتش باشد خدا آنان را عذاب نمی‌کند.<ref>ابن تیمیه، منهاج السنة النبویة، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۴۶.</ref> در پاسخ گفته‌اند آیه ۲۳ سوره انفال در خصوص عذاب دسته‌جمعی است و شامل عذاب‌هاى شخصى نمی‌شود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۵، ص۱۲.</ref> چنانکه در تاریخ اسلام نام ابوزمعه، مالک بن طلاله و [[حکم بن ابى‌العاص]] به‌عنوان کسانی که در زمان پیامبر(ص) دچار [[عذاب الهی]] شده‌اند، ثبت شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۵، ص۱۲-۱۳.</ref> همچنین اعتراض نعمان به امر [[خدا]] خود شدیدترین مرتبه [[کفر]] است و به نوعی [[ارتداد]] به حساب می‌آید.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۵، ص۱۳.</ref> | ||
همچنین ذکر نشدن نام نعمان در برخی از منابع صحابه‌نگاری همچون الاستیعاب و مشهور نبودن ماجرای او مانند [[اصحاب فیل|داستان اصحاب فیل]] از دیگر اشکالات ابن تیمیه است<ref>ابن تیمیه، منهاج السنة النبویة، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۴۷-۴۶.</ref> در پاسخ او آمده که در منابع صحابه‌نگاری نام تمام [[صحابه]] ذکر نمی‌شود برای نمونه در کتاب «اسدالغابة» که درباره اصحاب پیامبر(ص) نوشته شده، تنها نام ۷۵۰۴ نفر را ذکر کرده، در حالى که در [[حجة الوداع]] ۱۰۰ هزار نفر یا بیشتر در محضر پیامبر(ص) بودند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۵، ص۱۴.</ref> همچنین ماجرای نعمان بن حارث نزول مشهور است چنانکه در [[تفسیر نمونه]] آمده، [[علامه امینی]] در [[الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب (کتاب)|الغدیر]] این ماجرا را از ۳۰ نفر از علمای معروف [[اهل سنت]] نقل کرده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۵، ص۷-۸.</ref> | همچنین ذکر نشدن نام نعمان در برخی از منابع صحابه‌نگاری همچون الاستیعاب و مشهور نبودن ماجرای او مانند [[اصحاب فیل|داستان اصحاب فیل]] از دیگر اشکالات ابن تیمیه است<ref>ابن تیمیه، منهاج السنة النبویة، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۴۷-۴۶.</ref> در پاسخ او آمده که در منابع صحابه‌نگاری نام تمام [[صحابه]] ذکر نمی‌شود برای نمونه در کتاب «اسدالغابة» که درباره اصحاب پیامبر(ص) نوشته شده، تنها نام ۷۵۰۴ نفر را ذکر کرده، در حالى که در [[حجة الوداع]] ۱۰۰ هزار نفر یا بیشتر در محضر پیامبر(ص) بودند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۵، ص۱۴.</ref> همچنین ماجرای نعمان بن حارث نزول مشهور است چنانکه در [[تفسیر نمونه]] آمده، [[علامه امینی]] در [[الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب (کتاب)|الغدیر]] این ماجرا را از ۳۰ نفر از علمای معروف [[اهل سنت]] نقل کرده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۵، ص۷-۸.</ref> | ||
== جستارهای وابسته== | == جستارهای وابسته== | ||