محمد فاضل لنکرانی: تفاوت میان نسخه‌ها

| پانویس =

}}

فاضل لنکرانی بعد از درگذشت [[آیت الله گلپایگانی]] و [[آیت الله اراکی]] یکی از هفت مرجعی بود که از سوی جامعه مدرسین [[حوزه علمیه قم (دوران جمهوری اسلامی)|حوزه علمیه قم]] معرفی شد. او از مراجع حامی [[جمهوری اسلامی ایران]] بود و مشروعیت آن را ناشی از [[ولایت فقیه]] می‌دانست. لنکرانی همچنین از اندیشه‌های [[تقریب مذاهب اسلامی|تقریبی]] حمایت می‌کرد و شرکت در [[نماز جماعت]] [[اهل سنت]] را جایز می‌دانست. مدفن او در [[حرم حضرت معصومه]] است.

محمد فاضل در ۱۳ سالگی وارد [[حوزه علمیه]] شد پس از دروس ادبیات و مقدمات، قسمتی از کتاب [[فرائد الاصول (کتاب)|رسائل]] و [[مکاسب]] را نزد پدرش خواند و بخشی را نزد [[محمدباقر سلطانی طباطبایی]] و همچنین [[عبدالجواد جبل عاملی]] و [[مرتضی حائری یزدی]] آموخت.

[[پرونده:سنگ قبر اقای فاضل.JPG|بندانگشتی|سنگ مزار فاضل لنکرانی در [[حرم حضرت معصومه]]]]

دروس خود را با [[سید مصطفی خمینی]] [[مباحثه]] می‌کرد و از همان دوران جوانی در [[حوزه علمیه]] تدریس می‌نمود.

محمد فاضل از شاگردان [[امام خمینی]] بود و یکی از ۱۲ نفری بود که [[مرجعیت]] [[امام خمینی]] را کتبا به اطلاع دیگران رساندند.<ref>ضمیمه روزنامه جمهوری اسلامی گفتگو با محمدجواد فاضل، ۱۳۸۶/۲/۱۵.</ref> وی از اولین روزهای‌ فعالیت‌ [[جامعه مدرسین حوزه علمیه قم]] به‌ آن‌ پیوست‌ و در جلسات‌ آن‌ شرکت‌ می‌کرد و امضای‌ او در زیر بسیاری‌ از اعلامیه‌ها، از جمله‌ اعلام‌ مرجعیت‌ [[امام خمینی]] و نیز خلع‌ ید شاه‌ از قدرت‌، به‌ چشم‌ می‌خورد. فعالیت‌های وی در [[جامعه مدرسین حوزه علمیه قم|جامعه‌ مدرسین‌]] و دیگر تلاش‌های‌ سیاسی‌، باعث‌ شد چند بار بازداشت‌، شکنجه‌ و تبعید یا زندانی‌ شود. وی حدود ۴ ماه‌ به‌ بندر لنگه‌ و دو سال‌ و نیم‌ به‌ یزد تبعید شد.

==برخی از نظریات==