پرش به محتوا

ایتالیا: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۶٬۲۲۷ بایت حذف‌شده ،  ‏۵ مهٔ ۲۰۱۵
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Hasaninasab
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش ۲|ماه=مه|روز=۵|سال=۲۰۱۵|چند = 2}}
{{در دست ویرایش ۲|ماه=مه|روز=۵|سال=۲۰۱۵|چند = 2}}
{{جعبه اطلاعات کشور|
نام اصلی = Repubblica Italiana |
نام فارسی رسمی = جمهوری ایتالیا |
نام عادی = ایتالیا |
تصویر پرچم = Flag of Italy.svg |
تصویر نشان ملی =Italy-Emblem.svg |
شعار ملی = |
سرود ملی = |
نقشه =EU-Italy.svg |
پایتخت = رم |
بزرگ‌ترین شهر = رم |
زبان رسمی = زبان ایتالیایی |
نوع حکومت = جمهوری |
نوع حاکمان = • رئیس جمهور {{سخ}}• نخست‌وزیر |
نام حاکمان = سرجیو ماتارلا{{سخ}}متئو رنتسی |
نحوه تشکیل = وحدت ایتالیا |
موارد منجر به تشکیل = |
تاریخ تشکیل = ۱۷ مارس ۱۸۶۱ |
مساحت = ۳۰۱٬۳۲۳ |
رتبه مساحت = |
درصد آبها = |
سال براورد جمعیت = |
جمعیت = ۵۹٬۷۶۰٬۰۰۰ (۲۰۰۸ میلادی)|
رتبه جمعیت = |
تراکم جمعیت = |
رتبه تراکم جمعیت = |
سال تولید ناخالص داخلی = |
تولید ناخالص داخلی = |
رتبه تولید ناخالص داخلی = |
سرانه تولید ناخالص داخلی =  |
رتبه سرانه تولید ناخالص داخلی =  |
سال شاخص توسعه انسانی = |
شاخص توسعه انسانی = |
رتبه شاخص توسعه انسانی = |
وضع شاخص توسعه انسانی = |
واحد پول = یورو (€) |
کد واحد پول = |
منطقه زمانی = |
منطقه زمانی تابستانی = |
utc = |
dst = |
کد بین‌المللی خودرو = |
دامنه اینترنتی = .it |
پیش‌شماره تلفنی = |
پاورقی = |
}}


==جامعه مسلمان در ایتالیا==
==وضعیت جغرافیایی و سیاسی==
جامعه مسلمان در ایتالیا از نظر پیدایش، قدمت زیادی ندارد، ولی در چند سال اخیر از نظر تعداد به صورت وسیعی رشد یافته، به طوری که هم اکنون به دومین آیین کشور تبدیل شده است. باوجود اینکه شیعیان در امت مسلمان ایتالیا در اقلیت می‌باشند ولی در گسترش و سازماندهی شیوه‌های زندگی‌شان گامهای بزرگی برداشته‌اند. در برخی از شهرهای کوچک ایتالیا مساجد – یا حداقل اتاق‌هایی – وجود دارد که شاهد برگزاری نمازهای یومیه شیعیان می‌باشد. گرچه گاه میان آنها تعارضاتی هم دیده می‌شود از جمله آن که مسجدی که در شهر میلان است کما بیش از سوی کنسولگری ایران به رسمیت شناخته نمی‌شود. نکته حائز اهمیت این است که شیعیان نمایندگانی دارند که از جانب مقامات ایتالیایی به رسمیت شناخته شده و حق شرکت در تصمیم گیری‌های اجرائی پیرامون جامعه شیعیان ایتالیا را دارا می‌باشند. البته اکثر آنان ایرانیانی هستند که در سفارت جمهوری اسلامی ایران در رم مشغول به کار هستند.
ایتالیا کشوری در جنوب [[اروپا]] و پایتخت آن شهر [[رم]] است. این کشور از شبه‌جزیره ایتالیا و دو جزیره سیسیل و ساردِنی در دریای مدیترانه تشکیل شده‌است. امروزه ایتالیا کشوری توسعه‌یافته است و جزو گروه هشت به‌شمار می‌آید.


غالب شیعیان ایتالیا اصل ایرانی یا لبنانی دارند، اما آنچه که حائز اهمیت است تعداد روزافزون کسانی است که به آیین شیعه روی می‌آورند. برخی از آنان کسانی هستند که از طریق ازدواج با شیعیان شیعه می‌شوند. این مساله خصوصا در مورد زنان ایتالیایی که با مسلمانان خارجی ازدواج می‌کنند به چشم می‌خورد. با این حال مردان جوان زیادی نیز وجود دارند که به دلایل متعددی به مذهب شیعه روی می‌آورند.
واحد پول این کشور یورو و زبان رسمی آن ایتالیایی است. جمعیت ایتالیا حدود ۶۰ میلیون نفر است و ۹۱.۶ درصد مردم آن مسیحی هستند.


==آمار مسلمانان==
ایتالیا پنجمین کشور پرجمعیت اروپا و بیست و سومین کشور پرجمعیت دنیا است. ایتالیا آب‌وهوای معتدل فصلی دارد و آب‌وهوای مناطق ساحلی آن با شرایط هوایی کوهستان‌های داخلی تفاوت زیادی دارد.
اگر بخواهیم دقیق صحبت کنیم، به چند دلیل، نمی‌توانیم نگاه آماری و ارقامی به موضوع داشته باشیم. اول اینکه آمار و ارقام رسمی در مورد شمار مسلمانان در ایتالیا وجود ندارد. آماری که توسط وزارت کشور ارائه شده در واقع بیشتر به بررسی در مورد شمار خارجیان ساکن در ایتالیا و اصلیت آنها پرداخته است. آمار دقیق تری که توسط مؤسسه کاتولیک کاریتاس (caritas) ارائه شده، بیشتر به مسائلی از قبیل حضور فصلی کارگران (مانند حضور دهقانان از شمال آفریقا در زمان برداشت محصول) یا اقامت‌های موقتی دانشجویان یا مهاجرانی که منتظر صدور مجوز برای مهاجرت به دیگر کشورهای اروپایی یا غربی می‌باشند، اختصاص دارد. از آنجایی که کاریتاس کمک‌های رایگان زیادی (از وسائل اولیه زندگی گرفته تا کلاس‌های رایگان آموزش زبان ایتالیایی) را برای این قبیل افراد انجام می‌دهد، ارتباط تنگاتنگی را با مسلمانان برقرار کرده است که گاهی تا زمان پس از استقرار آنها و جاگرفتنشان در جامعه مسلمین ایتالیا، حفظ می‌شود. به علاوه کاریتاس به بازبینی دقیق کسانی که از کاتولیک به اسلام روی می‌آورند - خصوصا کسانی که از طریق ازدواج، مسلمان می‌شوند – می‌پردازد، فرآیند رو به رشدی که گاهی برخی از کلیساهای کاتولیک ایتالیا سعی می‌کنند تا به طور ضمنی با آن مخالفت کرده و به دلسرد کردن این افراد بپردازند.


با در نظر گرفتن آمارهایی که در بالا به آنها اشاره شد، به راحتی می‌توان نتیجه گرفت که امروزه حدود نهصد هزار مسلمان در ایتالیا زندگی می‌کنند. <ref>این اعداد از طریق اطلاعاتی است که توسط موسسه کاریتاس ارائه شده است، immigrazione dossier، rome، ۲۰۰۶</ref>
دو کشور مستقل بسیار کوچک به نام‌های [[واتیکان]] و [[سان مارینو]] در درون خاک ایتالیا قرار دارند و یک تکه از خاک ایتالیا نیز بیرون از خاک اصلی این کشور و در سوئیس قرار دارد که کامپیونه دیتالیا نامیده می‌شود.


==آمار شیعیان==
رم، پایتخت ایتالیا، به عنوان پایتخت امپراتوری روم و اقامتگاه پاپ، برای سده‌های پیاپی از مراکز سیاسی و مذهبی تمدن غرب بود.
مشکل دیگر تشخیص شمار شیعیان از میان این تعداد مسلمان است. اولین قدمی که در این باره باید برداشته شود، تخمین شمار ایرانیانی است که در ایتالیا زندگی می‌کنند؛ ولی از میان سیزده هزار نفری که با پاسپورت ایرانی در ایتالیا به تحصیل و کار مشغول هستند، درصد قابل توجهی ارمنی، یهودی و بهائی وجود دارد. به علاوه به نظر می‌رسد بیشتر ایرانیانی که بعد از شکل گیری انقلاب اسلامی به ایتالیا سفر کرده‌اند، به نوعی قصد فرار از حکومت دینی را داشته‌اند؛ بنابراین سخت است که بتوان آنها را مسلمان و شیعه واقعی دانست. از میان مصاحبه‌هایی که با ایرانیان انجام شده بیشتر آنان اذعان داشته‌اند که به مساجد نمی‌روند و بیشتر نمازهایشان را در خانه می‌خوانند، زیرا خود را از درون مسلمان شیعه می‌دانند.


یکی از مقامات رسمی سفارت ایران در واتیکان تایید کرد که درباره شمار دقیق شیعیان حاضر در ایتالیا نمی‌تواند اظهار نظر قطعی کند. وی افزود که حتی کارکنان دو سفارت ایرانی در پایتخت ـ وایتکان و ایتالیا- برای برگزاری نماز جمعه و دیگر مراسم‌ها بر اساس اعیاد مسلمانان، در محفل سایر مسلمانان که مساجدی در شهرها دارند، می‌پیوندند.
پس از فروپاشی امپراتوری روم، منطقه ایتالیا به مناطق و شهرهای خودگردان بسیاری تقسیم شده‌بود (ازجمله جمهوری ونیز و دولت کلیسا) ولی واحدهای مختلف سیاسی در منطقه ایتالیا در سال ۱۸۶۱ میلادی متحد شده و کشور کنونی ایتالیا را به‌وجود آوردند.


از آنجایی که بعضی از مراسم‌های شیعیان به طور خاص مورد توجه آنان می‌باشد از جمله مراسم‌هایی که در ماه محرم برگزار می‌شود، ایرانیانی که به اعتقادات خود پایبند بوده، اذعان داشتند که تمام تلاش خود را انجام می‌دهند تا سفرهای خود به کشورشان را در این ایام ترتیب دهند تا بتوانند در مراسم‌های خاصی که در کشورشان برگزار می‌شود شرکت کنند. برخی دیگر مراسم‌های روضه خوانی خصوصی در خانه‌های خود به همراه دوستان و خویشاوندان برگزار می‌کنند و یا اینکه برای گرامی داشت یاد شهدای کربلا، اعمال بیشتری را از نماز و روزه انجام می‌دهند.
==اسلام در ایتالیا==
جامعه [[مسلمان]] در ایتالیا به لحاظ زمانی سابقه چندانی ندارد، ولی طی سال‌های اخیر از نظر تعداد به صورت وسیعی رشد یافته، به طوری که هم اکنون به دومین دین در ایتالیا تبدیل شده است. بر اساس برخی از آمارهای که بیشتر مربوط به اقامت خارجی‌ها در ایتالیا می‌شود، حدس این است که جمعا حدود نهصد هزار مسلمان در ایتالیا زندگی می‌کنند.  


با مطالبی که ارائه شد به نظر می‌رسد شیعه بودن در ایتالیا یک مسأله شخصی است. حتی به نظر می‌رسد مقوله حجاب که هنوز یکی از اصلی‌ترین فاکتورها برای تشخیص و تفاوت مسلمانان با دیگران در ایتالیا (و دیگر کشورهای جهان) می‌باشد، دیگر عامل مناسبی نیست چرا که اکثریت زنان ایرانی که در ایتالیا به سر می‌برند و ادعای شیعه بودن مینند، از چادر و پوشش خاصی استفاده نمی‌کنند و اساسا یکی از دلایل آنها برای ترک ایران مسأله پوشش اجباری در آنجا بوده است.
==شیعیان ایتالیا==
[[شیعیان]] در مقایسه با سایر مسلمانان در اقلیت هستند و در گسترش و سازماندهی شیوه‌های زندگی‌شان گام‌های بزرگی برداشته‌اند. اکنون برخی از شهرهای کوچک ایتالیا مسجد یا دست کم اتاق هایی، وجود دارد که شاهد برگزاری نمازهای روزانه شیعیان می‌باشد.


البته شیعیان در ایتالیا کاملا نامرئی نیستند، چرا که گروهی از آنان عضو انجمن‌هایی هستند که مروج و حامی طیف وسیعی از فعالیت‌های دینی و اجتماعی می‌باشند. در واقع این انجمن ها، همانند انجمن‌هایی که همتایان سنی آنها در ایتالیا دارند، حداقل در شروع توسط ایتالیایی‌هایی پایه گذاری شده که به دلایل مختلف به دین اسلام و گرایش شیعه روی آورده‌اند و هنوز هم گاهی توسط هم آنان هدایت می‌شود.
غالب شیعیان ایتالیا، اصلیت [[ایران|ایرانی]] یا [[لبنان|لبنانی]] دارند، اما آنچه حائز اهمیت است، تعداد روزافزون کسانی است که به آیین شیعه روی می‌آورند. برخی از آنان کسانی هستند که از طریق [[ازدواج]] با شیعیان شیعه می‌شوند. این مسأله خصوصا در مورد زنان ایتالیایی که با مسلمانان خارجی ازدواج می‌کنند، به چشم می‌خورد. با این حال مردان جوان فراوانی هم هستند که شیعه می‌شوند. تعداد زیادی ایرانی در ایتالیا زندگی می‌کنند که گرچه شناسنامه‌ای شیعه هستند، اما جمعی که بیشتر برای فرار از شرایط پس از [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب]] به ایتالیا آمده‌اند، چندان وفادار به مسائل مذهبی نیستند. با این حال، ایرانی‌ها که درصد قابل توجهی از شیعیان موجود در ایتالیا را تشکیل می‌دهند، حداقل تلاش می‌کنند در مراسم [[محرم (ماه)|محرم]]، به ویژه روز [[تاسوعا]] و [[عاشورا]] شرکت کنند. همچنین درصد قابل توجهی از آنان در مراسم [[احیاء]] [[ماه رمضان]] نیز شرکت می‌کنند.


==اندکی جدا شده، اما انقلابی==
==تشکل‌های شیعی==
اولین سازمان‌های شیعی که پیش‌تر به آنها اشاره شد، در شهرهای تریسته (trieste)، رم (rome) و ناپل (naples) تشکیل شدند. گروهی از ایتالیایی‌های تازه کیش، مرکز فرهنگی سلمان فارسی را با هدف ترویج مطالعات و تحقیقات پیرامون آیین شیعه در سال ۱۹۹۲ در تریسته گشودند.
اولین تشکل‌های شیعی در شهرهای تریسته (Trieste)، رم (Rome) و ناپل (Naples) پدید آمد. گروهی از ایتالیایی‌های تازه کیش، مرکز فرهنگی سلمان فارسی را با هدف ترویج مطالعات پیرامون آیین شیعه در سال ۱۹۹۲ میلادی در شهر تریسته گشودند.


همچنین در اوایل دهه نود بود که مرکز شیعه ناپل (با نام اهل البیت) تأسیس شد و به سرعت تبدیل به مهمترین مرکز شیعه شناسی در ایتالیا گردید. جایگاهی که پیش از آن در اختیار مرکز اسلام شناسی اروپا بود. مرکزی که گروهی متشکل از افرادی که سفارت ایران در واتیکان را در دست داشتند، آن را تشکیل دادند تا مرجعی برای مسائل مربوط به شیعه باشد. در منابع زیادی آمده است که اوج گرایش به اسلام که در اوایل دهه ۹۰ اتفاق افتاد، به صورت غیرمتعارفی متأثر از جنگ خیلج بود. جنگ خلیج [فارس] بدون شک مسائل شنیدنی زیادی پیرامون اسلام و جامعه مسلمین را به همراه داشت. یکی از نتایج آن این بود که افراد زیادی از طریق خواندن و یا ارتباط با جامعه مسلمانان در وهله اول به اسلام نزدیک و سپس تصمیم گرفتند تا آیین اسلام و جهانبینی آن را برای خود برگزینند.
همچنین در اوایل دهه نود بود که مرکز شیعه ناپل (با نام اهل البیت ع) تأسیس شد و به سرعت تبدیل به مهم‌ترین مرکز شیعه‌شناسی در ایتالیا گردید. جایگاهی که پیش از آن در اختیار مرکز اسلام شناسی اروپا بود. مرکزی که گروهی متشکل از افرادی که سفارت ایران در واتیکان را در دست داشتند، آن را تشکیل دادند تا مرجعی برای مسائل مربوط به شیعه باشد.


در دهه ۸۰ مرکز مستقر در رم، اقدام به نشر آثاری تخصصی، از رساله‌های دکتری گرفته تا مقالات اقتصادی و همچنین نشریه اختصاصی با نام اسلام ناب (the pure islam) کرد. در سال ۱۹۹۱ گروهی از تازه کیشان ایتالیالی مستقر در ناپل، به سرکردگی یکی از فعال‌ترین تازه مسلمان شدگان ایتالیایی عمار لوئیجی دی مارتینو (ammar lueigi de martino) نشریه را در دست گرفتند. اولین شماره نشریه اسلام ناب در ناپل در ماه رمضان منتشر شد؛ در حالی که فقط شامل دو برگ تایپی بود. اما هفت سال بعد تبدیل به نشریه چاپی‌ای شد که معمولا سالی چهار مرتبه چاپ می‌شد. مهمتر اینکه تبدیل به بولتن رسمی مؤسسه اسلامی اهل البیت شد. تنها مؤسسه‌ای که به عنوان یک مؤسسه بین المللی مطالعات شیعه شناسی، شعبه‌ای در ناپل داشت.
در دهه ۸۰ میلادی مرکز مستقر در رم، اقدام به نشر آثاری تخصصی، از رساله‌های دکتری گرفته تا مقالات اقتصادی و همچنین نشریه اختصاصی با نام اسلام ناب (The pure Islam) کرد. در دهه ۱۹۹۱ میلادی گروهی از تازه‌کیشان ایتالیایی مستقر در ناپل، به مسؤولیت یکی از فعال‌ترین تازه مسلمان شدگان ایتالیایی، عمار لوئیجی دی مارتینو (Ammar Lueigi De martino) این نشریه را در دست گرفتند.


==عمار لوئیجی دی مارتینو==
اولین شماره نشریه اسلام ناب در ناپل در ماه [[رمضان]] منتشر شد؛ در حالی که فقط شامل دو برگ تایپی بود. اما هفت سال بعد تبدیل به نشریه‌ای شد که معمولا سالی چهار مرتبه چاپ می‌شد. مهم‌تر اینکه تبدیل به بولتن رسمی مؤسسه اسلامی اهل البیت(ع) شد؛ تنها مؤسسه‌ای که به عنوان یک مؤسسه بین المللی مطالعات شیعه شناسی، شعبه‌ای در ناپل داشت.
عمار لوئیجی دی مارتینو در نوامبر ۱۹۹۸در حبه‌ای که در طی مراسم جشن ولادت حضرت فاطمه [س] در شهر میلان از او منتشر شد، دلایل گرویدنش به دین اسلام و آئین شیعه را چنین بیان می‌کند:


من مسیحی پروتستان معتقدی بودم که عادت به موعظه کردن داشتم. در مقطعی خاص این مسیر را ترک کردم و آثار guenon- burckardt- ebola کردم. این مطالعات مرا وارد دنیای سیاست کرد، به گونه‌ای که به یکی از گروه‌های راستگرا که نماینده‌ای در پارلمان نداشت، احساس نزدیکی کردم. من و هم قطارانم گهگاهی به آلپ می‌رفتیم و هر شب در کنار آتشی جمع می‌شدیم و در مورد زشتی‌ها و بدیهای جامعه صحبت می‌کردیم، ولی زمانی که به شهر برمی‌گشتیم خودمان رفتارهایی شبیه همان مردم و شاید بدتر از آنها را از خود بروز می‌دادیم. ناگهان فهمیدم تمام مؤلفان نوشته‌های مورد علاقه من به دین اسلام گرویده‌اند. آن موقع مصادف با زمان شکل گیری انقلاب اسلامی در ایران بود و از آنجایی که این انقلاب به جای مارکسیسم و ارزشهای امپریالیستی، با نام خدا و با نام معنویات شکل گرفته بود، به آن علاقه‌مند شدم. من از طریق مرکز فرهنگی کوچکی که در ناپل راه‌اندازی کردم، کم‌کم شروع به تماس با مسلمانان کردم. روزی مرد مسلمان جوانی به من پیشنهاد داد تا کنفرانسی در مورد اسلام را برگزار کنیم. سخنران آن یک پروفسور ایتالیایی تازه مسلمان بود. یک سال طول کشید تا خوب فکر کنم و جواب خودم بدهم. سال بعد تصمیم گرفتم تا به اسلام بپیوندم. در سال ۸۳ من کتاب هانری کربین با نام امام غائب را خواندم و در همین زمان با چند دانشجوی ایرانی آشنا شدم. این کتاب پرده‌هایی را که جلوی چشمان من کشیده شده بود، پاره کرد و من آئین شیعه را در آغوش کشیدم. سالها بعد زمانی که به همراه همسرم و پسرم – هر دوی آنها مسلمان شده‌اند – در الجزایر بودیم، تصمیم گرفتیم تا اثری جاودانه خلق کنیم. اقدام آن بود تا نشریه اسلام ناب را رشد دهیم. هم اکنون در کنار رشد و گسترش جامعه مسلمانان در ایتالیا، افراد زیادی هستند که با ما در تماسند.<ref>اسلام در ایتالیاو انجلا لانو و لوسیا آوالونه (angela lano and lucia avallone)، جوئن ۱۹۹۹</ref>
==مراکز مهم شیعی==
با وجود اینکه به نظر می‌رسد هماهنگی خاصی میان شیعیان در ایتالیا وجود ندارد، اما قویترین و بهترین انجمن سازماندهی شده مؤسسه اهل البیت در ناپل است که ارتباطات نزدیکی با انجمن‌های بین المللی شیعه، خصوصا با انجمن‌های واقع در انگلیس دارد. این مؤسسه برای استوار کردن ارتباطات بین المللی خود، برای حدود ده سال کمپ‌های تابستانی دوره‌ای را در پاتوقی در کوه‌های توسکو امیلیان tosco emilian (بین bologna و reggio emilia) برگزار می‌کرد.


از میان گفته‌های دی مارتینو می‌توان به برخی از فاکتورهای اساسی درباره راهی که تازه کیشان پیموده‌اند تا به اسلام برسند، دست یافت. از همه جالب‌تر این حقیقت است که او از طریق خواندن آثار نویسندگانی چون رنه گنون (rene guenon) و جولیوس ابولا (julius ebola) با اسلام آشنا شده است؛ مؤلفینی که به متفکران سنت گرا معروف و علاقمند به مطالعات عرفانی و پر رمز و راز می‌باشند که در دوره‌ای خاص از زندگی خود به اسلام گرویده‌اند. (هر چند مدرکی درباره مسلمان شدن ابولا در دست نیست). بسیاری از کسانی که با جناح راست همفکری داشتند از علاقه‌مندان مطالعه این قبیل آثار به ویژه آثار گنون بودند، چنان که بسیاری از ایتالیایی‌هایی که به اسلام گرویدند از گنون به عنوان کسی یاد می‌کنند که آثارش سبب گروش آنان به اسلام شد.
هدف از تشکیل این ملاقات‌ها "قویتر کردن ارتباطات برادری بین اعضای جوامع مختلف اروپایی" عنوان شده است. بنابراین شیعیانی که از اقصی نقاط ایتالیا و کشورهای اروپای شمالی به آنجا می‌آمدند، در حالی که از تماشای چشم اندازهای زیبای شمال ایتالیا لذت می‌بردند، فرصت ملاقات با یکدیگر را برای مطالعات دقیق در زمینه اسلام، تحت نظارت گروهی از علما به دست می‌آوردند. تدارکات این ملاقات‌ها به عهده خود شرکت کنندگان و بسیار کم خرج بود. این مسئله به همه «برادران و خواهران» فرصت شرکت در مراسمی را می‌داد که می‌توانستند در محیطی آرام و در کنار یکدیگر به رشد و تعالی معنوی خود بپردازند. به طور مثال موضوع گمپینگ سال ۲۰۰۲، مساله «عرفان، مسیر معنوی اسلام» بود که سخنران اصلی آن حجت الاسلام عباس شاملی از کارکنان مرکز پزوهشی امام خمینی در قم بود.


ارجاع به سنتی که فی نفسه هم دینی- عرفانی و هم به نوعی سیاسی می‌باشد، یکی از اتفاقات رایج در میان ایتالیایی‌های تازه کیشی است که از جناح راست به جامعه مسلمانان می‌پیوندند.
در تابستان ۲۰۰۴ این جمعیت شیعه به رهبری آیت الله واعظی، سرپرست مرکز اسلامی در استکهلم و نماینده آیت الله خامنه‌ای در اروپا در آن زمان، به بررسی موضوع «زندگی و رفتار مسلمانان در اروپا تحت آموزه‌های اسلام» پرداختند. آخرین کمپ نیز در جولای ۲۰۰۶ در جنوب ایتالیا (نزدیک آولینو avellino) با هدایت حجت الاسلام سید مکی برگزار شد.


یکی دیگر از مطالبی که از سخنرانی وی در اوایل بیست سالگی‌اش در مراسم مذکور جهت بزرگداشت جشن ولادت فاطمه [س] به دست می‌آید این است که تغییر دین وی به اسلام به کمک خواندن نوشته‌های گنون بوده است. نوشته‌هایی که در آن، جهان مدرن به خاطر فساد و نابودی ارزش‌های انسانی‌اش به چالش کشیده می‌شود. پائولو جعفر (paolo jafar) یکی از تازه کیشان جوان اقرار می‌کند که او فاشیسم را به عنوان آخرین سنگر در دفاع از ارزش‌های انسانی دیده و بنابر این به یکی از جنگجویان گروه سیاسی راست گرای افراطی اسلامی تبدیل شده است. وی بعدها با نشریه اسلام ناب آشنا شد و طبق گفته خودش حس می‌کردم دیگران برادران من هستند. [اسلام در ایتالیا n.p]
سایت این مرکز (www.shi'a-islam.org) شامل چند صفحه دائمی در مورد آموزه‌های اسلام و خصوصا شیعه و علل برتری این گرایش در میان گرایشهای اسلامی، نگاهی اجمالی به حضور شیعه در جهان معاصر و تاریخی از زندگی چهارده معصوم و اطلاعات دیگری درباره اسلام در مسائل مختلف است.


تغییر آیین از جناح محافظه‌کار راست (و همینطور جناح چپ، همانطوری که بعدا خواهیم دید) به جامعه مسلمانان، توسط بسیاری از شاهدان این موضوع دغدغه آمیز بوده است، از پلیس ایتالیایی گرفته تا خود مسلمانان. تا آنجا که به جامعه شیعیان مربوط می‌شود، گروهی از مسلمانانی که بر اساس این ساختار شیعی در ناپل هستند، همواره هدف برخی از نگاه‌های متعصبانه قرار گرفته‌اند، و دلیل آن این برخی عقاید سختگیرانه آنهاست که آشکارا هم آنان را در نشریه‌شان اسلام ناب بیان می‌کنند.
شیعیان لبنانی هم در ایتالیا فعال هستند. مرکز فرهنگی الف در شهر ونیز با ریاست وائل فرحات که در اصل از شیعیان لبنانی است، از دیگر مراکز شیعه در ایتالیا است.
 
در بهار ۱۹۹۷ یک حادثه مهم رخ داد. یکی از روزنامه‌های معروف ایتالیایی با نام il corriere delle sera مقاله‌ای در مورد حمله احتمالی به پاپ توسط یک سری از بولتن‌های اسلامی که از آنها با عنوان «نشریه‌های افراطی اسلامی» یاد شده بود، به چاپ رساند. از مجله اسلام ناب نیز در این لیست به عنوان نام نشریه‌ای برای جامعه مسلمانان صحبت شده بود. نشریه‌های که مقالات آن به تکریم و ستایش از کامیکازه‌های اسلامی پرداخته و دعوت به جهاد می‌کرد.<ref>corriere della sera, 19 april, 1997) [به نام یک خلبان ژاپنی و سمبلی از عملیات انتحاری که بانی آن ژاپنی‌ها بودند]</ref>
 
این اتهام همچنین در نشریه مؤسسه دیگری با نام مؤسسه خبری و فرهنگی ایران- ایتالیا در رم که در کنار فعالیت‌های خود یک بولتن ماهانه با نام نامه پارسی منتشر می‌کرد، درج شده بود. این مؤسسه که توسط گروهی از نزدیکان نمایندگان رسمی دولت ایران در رم تاسیس شده بود در اصل به رشد و بهبود روابط اقتصادی و فرهنگی میان ایران و ایتالیا اختصاص داشت. این نشریه که از سال ۱۹۹۷ تا اواسط سال ۲۰۰۱ منتشر می‌شد، اکثرا حاوی مقالاتی در مورد جنبه‌های خاصی از فرهنگ فارسی، مناسبات تاریخی در روابط میان ایتالیا و جهان اسلام خصوصا شیعیان و چشم اندازهای سرمایه گذاری در ایران به هدف جذب سرمایه گذاران ایتالیایی، بود. این مؤسسه همچنین یکی از مروجان و برگزارکنندگان اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران و ایتالیا بود. تا جایی که بعضی از شماره‌های نامه پارسی شامل فرم‌هایی بود که می‌بایست توسط بنگاههای اقتصادی ایتالیایی‌ای که علاقمند عضویت در این اتاق بودند تکمیل می‌گردید. در همین راستا مؤسسه مذکور با وجود اتهامات ضد اسلامی- ایرانی که توسط اکثریت رسانه‌های جمعی در ایتالیا دنبال می‌شد، تمامی تلاش خود را برای شناساندن جاذبه‌های موجود در ایران – که در غرب ناشناخته بود – انجام می‌داد. در نیل به این هدف یکی از قسمت‌های همیشگی نشریه به صحبت در مورد قضاوت‌های مغرضانه و اشتباهی که در رسانه‌ها در مورد اسلام می‌شد، اختصاص یافته بود.
 
اما این مرتبه نوک پیکان نکوهش نشریه نامه پارسی به جای روزنامه نگاران ایتالیایی که بر ضد نشریه اسلام ناب مقاله نوشته بودند، خود این نشریه را نشانه رفت. نویسنده مقاله و به تبع آن خود نشریه، در نوشته‌ای تند و مفصل این چنین که در ذیل می‌خوانیم، حساب خود را از اسلام ناب و اهل البیت جدا کردند:
 
ما شماره اکتبر- نوامبر ۱۹۹۶ مجله اسلام ناب را خواندیم... ونگران، شوکه و بسیار متأسف شدیم. مجله اسلام ناب تعبیری از آشفتگی و هذیان‌گویی سخت گیرانه است. به ظاهر نقل قول‌هایی از کتاب‌های مقدس اسلامی آورده شده، ولی ترجمه‌هایی که از کتاب‌ها آورده شده بسیار مبهم و گاهی نادرست می‌باشد. قطعه‌هایی انتخاب شده و بدون فکر در کنار هم چیده شده است به طوری که در برخی از مورد متناقض می‌نماید و تنها هدف از ارائه آنها دستیابی به یک سری نتایج و برداشت‌ها در مورد نظریات و دستورات شیعی و اسلامی بوده است.
 
این آسیب و شوک توسط پرونده‌ای با نام «سیاه و سفید که به مردم سیاه - سفید اختصاص داشت» تشدید شد. چهار برگ نوشته بسیار تند از مالکولم ایکس (malcolm x) – از رهبران سیاه پوست مسلمان امریکایی – گرفته تا خدا می‌داند کجا... متأسفانه تنها مطلب واضحی که بیان شده – همان طوری که روزنامه corriere della serra نیز به آن اشاره کرده – فراخواندن پشت سر هم «دشمنان اسلام» با عناوین شیطانی، ستمکاران، گوشت خوک خواران کثیف یاد شده است. شواهد دیگری وجود دارد که نشان می‌دهد اتفاقاتی در برخی از شهرهای کوچک به هدف ایجاد آشوب بدون هیچ دلیلی در حال انجام است. [نامه پارسی، شماره ۵، می‌۱۹۹۷، ص۴]
 
مقاله مزبور که با نام «کاوه» امضا شده، با فاصله گرفتن از دیگر شیعیان ناپل ادامه یافته است:
 
آئین اسلام شیعی آن گونه که اکثریت ایرانیان روزنامه نگار در "نامه پارسی" و تعدادی از همکاران مسیحی‌شان شناخته‌اند و علاقمند به مطالعه عمیق آن هستند، با اسلامی که در نشریه ادواری اسلام ناب تبلیغ و معرفی شده تفاوت‌های اساسی دارد.
 
آقای کاوه بعد از آن هشداری به تازه کیشان می‌دهد: مردی ایتالیایی روزی تعبیری زیبا را چنین به ما گوشزد کرد و آن این که هر دینی در مورد تعصبات تازه کیشان و جدید الایمانها هشدار داده است... اتفاقی که ممکن است رخ دهد این است که گروهی از تازه کیشان ممکن است ازخود قرآن هم اسلامی‌تر شوند.
 
بدون شک تمایل به اسلام جنگ طلب مورد توجه بیش از یک گروه از تازه کیشان قرار گرفت و حضور تازه‌کیشانی که از کوشه و کنار احزاب افراطی وارد دین اسلام می‌شدند، جهت گیری اجتماعات مسلمانان را به سمت تندروی سوق می‌داد. اما به هر حال با گذشت زمان و همانطوری که بعدا خواهیم دید به خصوص بعد از حادثه ۱۱ سپتامبر این گروه‌ها به شکل معتدل‌تری دوباره سازماندهی شدند.
 
لازم به ذکر است که برخی از این گروندگان دینی که در نهایت با اسلام شیعی پیوند می‌خوردند، از جانب احزاب چپ رخ می‌داد. دلیل آن نیز جذب شدن شماری از جوانان این احزاب – مانند آنچه برای احزاب راست گرا اتفاق افتاد – به خاطر انقلاب ایران بود. مصطفی از کارکنان راه آهن در جنوب ایتالیا که در سن بیست و یک سالگی و در سال ۱۹۷۹ مسلمان شد از جمله این افراد است. وی می‌گوید:... من با انقلاب ایران روبرو شده و به طرز شگفت آوری مبهوت جریانات مذهبی شدم. من از یک خانواده کاتولیک معتقد بودم، اما همیشه یک چیزی مرا از کلیسا دور نگه می‌داشت و من به موضع چپ گرای افراطی روی آوردم. همسر من هم در حالی که پنج سال از ازدواجمان می‌گذشت، به اسلام گروید.<ref>اسلام در ایتالیا، n.p</ref>
 
با وجود اینکه به نظر می‌رسد هماهنگی خاصی میان شیعیان در ایتالیا وجود ندارد، اما قویترین و بهترین انجمن سازماندهی شده مؤسسه اهل البیت در ناپل است که ارتباطات نزدیکی با انجمن‌های بین المللی شیعه، خصوصا با انجمن‌های واقع در انگلیس دارد. این مؤسسه برای استوار کردن ارتباطات بین المللی خود، برای حدود ده سال کمپ‌های تابستانی دوره‌ای را در پاتوقی در کوه‌های توسکو امیلیان tosco emilian (بین bologna و reggio emilia) برگزار می‌کرد. هدف از تشکیل این ملاقات‌ها "قویتر کردن ارتباطات برادری بین اعضای جوامع مختلف اروپایی" عنوان شده است. بنابراین شیعیانی که از اقصی نقاط ایتالیا و کشورهای اروپای شمالی به آنجا می‌آمدند، در حالی که از تماشای چشم اندازهای زیبای شمال ایتالیا لذت می‌بردند، فرصت ملاقات با یکدیگر را برای مطالعات دقیق در زمینه اسلام، تحت نظارت گروهی از علما به دست می‌آوردند. تدارکات این ملاقات‌ها به عهده خود شرکت کنندگان و بسیار کم خرج بود. این مسئله به همه «برادران و خواهران» فرصت شرکت در مراسمی را می‌داد که می‌توانستند در محیطی آرام و در کنار یکدیگر به رشد و تعالی معنوی خود بپردازند. به طور مثال موضوع گمپینگ سال ۲۰۰۲، مساله «عرفان، مسیر معنوی اسلام» بود که سخنران اصلی آن حجت الاسلام عباس شاملی از کارکنان مرکز پزوهشی امام خمینی در قم بود. در تابستان ۲۰۰۴ این جمعیت شیعه به رهبری آیت الله واعظی، سرپرست مرکز اسلامی در استکهلم و نماینده آیت الله خامنه‌ای در اروپا در آن زمان، به بررسی موضوع «زندگی و رفتار مسلمانان در اروپا تحت آموزه‌های اسلام» پرداختند. آخرین کمپ نیز در جولای ۲۰۰۶ در جنوب ایتالیا (نزدیک آولینو avellino) با هدایت حجت الاسلام سید مکی برگزار شد.
 
==سنت و تکنولوژی==
 
کمپ تابستانی در کنار دیگر ابتکارات سازمان دهی شده توسط مرکز اهل البیت ناپل، در سایتی اینترنتی تبلیغ شده بود. صفحه اصلی این سایت به معرفی گروه و تاریخچه آن (بیشتر به تاریخ نشریه «اسلام ناب» همراه با لینکی مستقیم برای دسترسی به آن برای علاقه‌مندان) پرداخته و مابقی لینک‌ها به صورت دوره‌ای تغییر می‌کند.
 
صفحه اصلی این سایت (www.shi'a-islam.org) شامل چند صفحه دائمی در مورد آموزه‌های اسلام و خصوصا شیعه و علل برتری این گرایش در میان گرایشهای اسلامی، نگاهی اجمالی به حضور شیعه در جهان معاصر و تاریخی از زندگی چهارده معصوم می‌باشد. یک صفحه از سایت به موضوع «زن و اسلام» اختصاص یافته، اما بیشتر فعالیت‌های آن در جهت حمایت از زنان مسلمانی است که طرفدار حجاب هستند به اندازه‌ای که برای مبارزه در دفاع از حجاب، با عنوان «انجمن حمایت از حجاب» دست به تبلیغ زده است. لینک‌ها بر روی ترجمه‌ای ایتالیایی از آشنایی با آموزه‌های شیعه آیت الله [علامه] طباطبایی [کتاب شیعه در اسلام] و همچنین آشنایی با شیعه دوازده امامی فعال می‌باشد (هر چند که گاهی اوقات لینک‌ها کار نمی‌کنند). جدا از لینک‌هایی که به چند نوشته از آیت الله خمینی وجود دارد، یک پست اینترنتی [ایمیل] مخصوص برقراری ارتباط با مرکز اسلامی لندن برای دریافت پاسخ‌های سریع در مورد سؤالات مذهبی، وجود دارد.
 
جدا از موضوعات مذکور که کم و بیش به صورت ثابت در سایت وجود دارند، صفحات دیگری نیز در سایت به چشم می‌خورند که به صورت دوره‌ای به مسائل روزمره و معاصر اختصاص دارند. مانند صفحاتی که مربوط به اخبار کنفرانس‌ها و نشست‌ها و یا اطلاعات و اظهار نظرات در مورد مسائل سیاسی روز هستند. معمولا یک فضای وسیع در سایت در پنجره‌ای به نام «انتفاضه، تنها راه حل» به مسائل مربوط به فلسطین اختصاص داده شده است که اظهارات آیت الله خامنه‌ای در مورد فلسطین یکی از بخش‌های تشکیل دهنده آن است. همچنین لینکی به گروهی با نام «ذهن‌های خلاق» که در بریتانیا مستقر هستند، مشاهده می‌شود. این گروه از پیشگامان رشد و توسعه نرم افزارهای اسلامی می‌باشند که به خصوص در مورد مبارزه با اسرائیل فعال می‌باشند. (برای مثال لیستی از مارک‌های تجارتی چند ملیتی که در اختیار یهودیان است در سایت ذکر و تحریم شده است و در کنار آن چندین دعوت به فعالیت بر ضد اسرائیل و حامیان آنها، دیده می‌شود. این انجمن همچنین یک برنامه جایزه «اسلام ستیزی» سالیانه دارند که به رهبران سیاسی و روزنامه نگارانی که به شدت مخالف اسلام و مسلمین هستند، تعلق می‌گیرد.!)
 
در اینجا نگاهی کوتاه به پیکرنگاری سایت می‌اندازیم. همانطوری که می‌دانید، شیعه از ابتدای شکل گیری با شهادت و سمبل‌هایی رشد و پرورش یافت که از یک سو وجود و از سوی دیگر نظم و هماهنگی موجود بین آنها، در شکل گیری انقلاب ایران در سال ۱۹۷۸-۷۹ انکار ناشدنی است و همینطور در بسیاری از اتفاق‌های مهم دیگر مانند آنها به فراوانی دیده شده است.. بنابر این، این وب سایت ایتالیایی به شکل قابل ملاحظه‌ای از نظر شکل و شمایل، چندان نیرومند که می‌تواند به سرعت احساسات شیعیان ایرانی را برانگیزد.
 
به نظر می‌رسد برخی از سمبل‌هایی که توسط شیعیان ایتالیایی مورد استفاده قرار می‌گیرد، به جای اینکه از کیش جدیدشان نشإت بگیرد، بیشتر متإثر از زمینه‌های دینی- فرهنگی آنان می‌باشد. برای نمونه اعلامیه‌ای که به مناسبت سالروز وفات فاطمه [س] آورده شده، با تصاویری از شمع‌ها و گل‌ها همراه شده، به سرعت بیننده را به یاد مراسم ترحیم در کلیسای کاتولیک می‌اندازد.
 
البته ممکن است شخصی این مسئله را به نقاط اشتراک میان سمبل‌های شیعی و مسیحی نسبت دهد [!].
 
==تغییر اوضاع پس از سپتامبر ۲۰۰۱==
همان گونه که مشخص است جریان سپتامبر ۲۰۰۱ و اتفاقاتی که بعد از آن رخ داد، احساسات کلی مردم را در مورد دنیای مسلمانان دستخوش تغییراتی کرد. اسلام ستیزی گسترده‌ای که در مطبوعات پدیدار شد، سبب برقراری تساوی اسلام = تروریسم شد و اعضای جامعه‌های مسلمان در غرب مورد حمله – نه فقط لفظی - این تعصبات و پیش داوری‌های مغرضانه رایج قرار گرفتند. بسیاری از مراکز مسلمین در سرتاسر جهان، احساس کردند که باید خود را به صورت رسمی از عاملان آن فاجعه جدا کنند، کاری که اکثریت جامعه مسلمان ایتالیا نیز با صدور بیانیه‌ای در محکوم کردن حمله به مرکز تجارت جهانی و در ادامه در احساس همدری با خانواده قربانیان، به آن دست زدند. (چهار انجمن بزرگ اسلامی در ایتالیا نیز دست به همین اقدام زدند. برای نمونه یکی از آنها طرح‌هایی به دولت ایتالیا ارائه دارد تا بتوانند همراهی‌هایی برای حفظ موقعیت دینی و سیاسی مسلمانان در مسائل روزمره زندگی ایشان به دست بیاورند.<ref>بنگرید به «خلاصه مذاکرات کمیسیون ائتلاف مهاجران» در سایت رسمی وزارت کشور</ref>
 
اکثر سازمان‌های اسلامی به سرعت و کاملا آشکارا حمله به مرکز تجارت جهانی را محکوم کردند (هر چند که رسانه‌های گروهی به بزرگنمایی واکنش مثبت اندک مسلمانانی پرداختند که از حمله به مراکز نیویورک و شخص اسامه بن لادن حمایت کردند). طبیعی است که بعد از واکنش اولیه‌ای که جامعه مسلمانان به این حادثه از خود نشان داند، شروع به بازنگری عمیقی در مورد مسائل مربوط به اسلام و ارتباط آن با دنیای غیر مسلمان نمودند. هرچند که در اینجا نیازی نیست تا عمیق‌تر به این بحث پرداخته شود، اما از آنجایی که ما در مورد حضور شیعیان در ایتالیا گفتگو می‌کنیم، بررسی وضعیت مسلمانان و احساس کلی مردم نسبت به آنها بعد از سپتامبر ۲۰۰۱ می‌تواند جالب باشد.
 
بار دیگر به سایت مؤسسه اهل البیت برمیگردیم. مرکزی که از نظر اکثر مسلمانان ایتالیا تنها سازمان رسمی شیعه- ایتالیا قلمداد می‌شود. (از آنجایی که این سازمان، تنها تشکل رسمی شیعی است، تمامی وب سایت‌هایی که زیر نظر انجمن‌های اسلامی هستند یک لینک به این سایت دارند. از تمامی کسانی از سنی‌ها که من با آنها درباره گرفتن دیدگاهشان درباره برادران شیعی‌شان سؤال کردم به من گفتند که «از افرادی که در ناپل هستند بپرسید».)
 
ضرب المثلی داریم که می‌گوید "بهترین دفاع در حمله است» و این شیوه بود که گروهی از مسلمانان در دوره بعد از وقایع ۱۱ سپتامبر به آن روی آوردند: متأسفانه اظهارات پوچ و ناپسندی زیادی شنیدم که «لیاقت امریکا به خاطر سیاست‌های خاورمیانه‌ایش همان بود که به سرش آمد» و حرف‌های بی‌منطق و پرت پلای اینچنینی. اما متاسفانه جنگ با تروریسم تبدیل به جنگ با اسلام شد و نظریه «برخورد تمدن ها» ظهور کرد.
 
مرکز اهل البیت حوادث پس از ۱۱ سپتامبر را بهانه‌ای برای تشدید و دایمی کردن خصومت‌های شرق و غرب، برای انحراف افکار عمومی از اشغال ظالمانه غزه و حاشیه غربی رود اردن توسط اسرائیل و همچنین دستاویزی برای حمله به جوامع مسلمانان در سرتاسر جهان یاد می‌کند.
 
مرکز اهل البیت در شماره‌ای نشریه خود در پائیز ۲۰۰۱ که مصادف با جنگ در افغانستان بود، در ادامه سیاست‌های ایرانی- شیعی خود نسبت به رژیم طالبان، اینگونه تصریح می‌کند که رسانه‌های جمعی آمریکا با اسلامی خواندن حاکمان کابل به طور ضمنی سعی در ترسیم مفهومی منفی، مطابق میل غرب، می‌نماید. گزارش شیعیان ناپل در پی وقایع شوم زمستان ۲۰۰۱-۲۰۰۲ با اظهاراتی در مورد روابط بین طالبان و آمریکا در طی حمله روسیه به افغانستان، و همچنین نقشی که عربستان سعودی در این روابط ایفا می‌کرد، ادامه می‌یابد. همچنین ترجمه‌ای ایتالیایی از سخنرانی آیت الله خامنه‌ای با جانبازان ضمیمه این گزارش شده است که طی آن این رهبر مذهبی به نقش مستقل کشورش در مبارزه با تروریسم اشاره کرده و از تلاش‌های آمریکا برای استفاده از جنگ در افغانستان به هدف ایجاد راهی برای دستیابی به هدفهای امپریالیستی‌اش انتقاد و ابرقدرت بودن آمریکا را به استهزاء گرفته است:
 
بعد از حمله به نیویورک و واشنگتن شما به سرعت مسلمانان را متهم کردید. اما اگر سرویس‌های امنیتی شما در شناسایی تروریست‌ها کارآمد هستند، پس چگونه است که در شناسایی تروریستها زمانی که در حال تدارکات بلند مدت حمله بودند، موفق نشدند؟
 
زمانی که انعکاس حوادث بعد از ۱۱ سپتامبر و مسائل مربوط به افغانستان در حال رنگ باختن بود و مسئله جدید عراق در حال قوت گرفتن، شیعیان ایتالیا شیوه‌های جدیدی را برای بیان عقایدشان راه‌اندازی کرده و برای مثال طی راه یک اتاق گفتگوforum به صورت آنلاین، از هم نوعان خود خواستند تا نظرات و واکنش‌های خود را نیز در آنجا بیان کنند. در سایتی جدیدی که راه‌اندازی شد چنین برنامه ریزی شده بود تا افرادی که در گروهmsn که توسط مرکز اسلامی امام مهدی واقع در رم اداره می‌شد، ثبت نام کرده‌اند، بتوانند به بحث و جدل و رد و بدل کردن نظرات خود با رهبران شیعه خود - چه رهبران ایتالیایی و چه از دیگر نقاط جهان – بپردازند. (پاورقی: www.islamsciita.org) در کنار شعارهایی که بر ضد دخالت‌های نظامی آمریکا در عراق و انتقاد از رفتارهای اسرائیل در میان سخنرانی آیت الله‌ها وجود داشت، یکی از تازه کیشان شیعی پرسشی در مورد چگونگی برخورد در مورد غذا، طرز پوشش، اخلاقیات و رفتارهای روزمره در زندگی در ایتالیا و به خصوص در برخورد با قوانین ایتالیا مطرح کرد. مذاکره گروه خیلی اوقات به خاطر پیام‌های توهین آمیزی که توسط یکی از صحبت کنندگان به صورت تحریک آمیز بیان می‌شد، مختل گردید که البته توسط مسؤلین سایت به سرعت سانسور می‌شد. پس از مدتی سایت مزبور از طرف سایت informazione corretta که یک آژانس خبری با هدف «حمایت و معرفی اسرائیل» بود هدف قرار گرفت. (www.informazionecorreta.com). این انجمن عهده‌دار نبردی قوی بر ضد گروه مذاکره کنندگان شیعی شد که در ماه می‌۲۰۰۷، در پی جنجال جهانی‌ای که بر سر حضور رابرت فاریسون (robert faurisson) – از فرانسویان منکر هولوکاست – برای سخنرانی در یکی از دانشگاه‌های ایتالیا ایجاد شد، به اوج خود رسید. مدیران گروه شیعیان در msn در پی جدال‌هایی که با این رخداد آغاز شد، با استناد به اصل آزادی بیان از حق فاریسون برای بیان اظهاراتش دفاع کردند. آزانس informazione corretta از یاهو خواست تا به به طور رسمی این سایت را ببندند. از تاریخ ۲۵ ماه می، گروه شیعیان به خاطر «مشکلات اداری» بسته شد.)
 
بعد از این اتفاقات اعضای گروه که هم اکنون سایت دیگری را با نام (www.islamshi'a.com) راه‌اندازی کرده‌اند، به یک سری فرصت‌های بین المللی دست یافتند، از جمله اینکه کانال ماهواره‌ای الکوثر al kawthar یک سری برنامه به آنها و همچنین به دورنمایی از زندگی شیعیان در ایتالیا، اختصاص داد.
 
==معتدل، بیش از حد اعتدال==
 
همانگونه که با گذشت زمان حوادث خونین در سراسر جهان، چهره اسلام را مشوش می‌کرد، واکنش مسلمانان در ایتالیا به تلفیقی از تبرئه و توجیه خود به این که «ما کاری به تروریسم نداریم» و مبارزه علیه گسترش اسلام ستیزی تبدیل شد.
 
اعضای انجمن‌های مسلمان شروع به معرفی خود و توصیف تمدنی که از آن آمده بودند، برای هم شهریان تازه کیش خود، نمودند: همه روزه سخنرانی‌های زیادی درباره اسلام، هم در مراکز عمومی مانند مدارس و دانشگاهها و هم در محافل خصوصی در حال برگزاری است. آنها همچنین دست به انتشار کتابهایی در مورد جنبه‌های مختلف اسلام زدند که فقسه‌های کتابفروشی‌ها را پر کرد.
 
اما اکثریت مسلمانان ایتالیا سکوت اختیار کرده و تقریبا منزوی شدند. نگرش کلی آنها در این جمله خلاصه می‌شد: «آنچه ما می‌گوییم اهمیتی ندارد، رسانه‌های جمعی، پیشتر، تصویر نادرستی از اسلام را در اذهان عمومی ایجاد کرده‌اند».
 
این شیوه برخورد همچنین توسط مرکز فرهنگی اسلامی «الف» در شهر ونیز به ریاست وائل فرحات که اصالتا از شیعیان لبنان بود، اتخاذ شد. وائل فرخات شکیات خود را در مورد برگزاری سخنرانی و دیدارهای عمومی اینچنین به تصویر می‌کشد: «اکثر مردم دوست دارند تا در مورد جنبه‌های منفی اسلام بشنوند».


فرحات که بیش از ۲۰ سال به همراه همسر ایتالیایی خود در این کشور زندگی کرده، به عنوان یک مهندس از جمله کسانی است که تلاش‌های زیادی برای راه‌اندازی پروزه‌ای برای ساخت یک مسجد در ونیز انجام داد؛ پروژوه بلند پروازنه‌ای شامل ساخت مسجدی که در کنار آن مراکز فرهنگی و اجتماعی‌ای مستقر باشد. وی برای دست یابی به این هدف سه کنفراس در شهر ونیز برگزار کرد که در آن عالمان ایتالیایی اسلام شناس، نمایندگان رسمی مراکز محلی (از جمله کشیش کلیسای کاتولیک) و سفیران بسیاری از کشورهای اسلامی در ایتالیا، در آن حضور یافتند. هرچند که وائل به عنوان مؤسس این مسجد، فردی شیعه است اما هدف این است که مسجد و فعالیت‌هایی که در آن انجام می‌شود پایگاهی چند منظوره به عنوانی مرجعی برای شیعیان، سنیان و اعضای گروه‌های مختلف شامل برادران صوفی آنها باشد. فرحات می‌گوید: من اعتقادی به جدایی میان شیعه و سنی ندارم و دلیل آن ارتباط تنگانگی است که در دیدگاههای دینی بین این دو وجود دارد. درٍ انجمن من [الف] به روی همه مسلمانان باز است.
فرحات که بیش از ۲۰ سال به همراه همسر ایتالیایی خود در این کشور زندگی کرده، به عنوان یک مهندس از جمله کسانی است که تلاش‌های زیادی برای راه‌اندازی پروزه‌ای برای ساخت یک مسجد در ونیز انجام داد؛ پروژوه بلند پروازنه‌ای شامل ساخت مسجدی که در کنار آن مراکز فرهنگی و اجتماعی‌ای مستقر باشد. وی برای دست یابی به این هدف سه کنفراس در شهر ونیز برگزار کرد که در آن عالمان ایتالیایی اسلام شناس، نمایندگان رسمی مراکز محلی (از جمله کشیش کلیسای کاتولیک) و سفیران بسیاری از کشورهای اسلامی در ایتالیا، در آن حضور یافتند. هرچند که وائل به عنوان مؤسس این مسجد، فردی شیعه است اما هدف این است که مسجد و فعالیت‌هایی که در آن انجام می‌شود پایگاهی چند منظوره به عنوانی مرجعی برای شیعیان، سنیان و اعضای گروه‌های مختلف شامل برادران صوفی آنها باشد. فرحات می‌گوید: من اعتقادی به جدایی میان شیعه و سنی ندارم و دلیل آن ارتباط تنگانگی است که در دیدگاههای دینی بین این دو وجود دارد. درٍ انجمن من [الف] به روی همه مسلمانان باز است.


فرحات در واقع مسئول مؤسسه فرهنگی دیگری نیز می‌باشد که رشته‌های زیادی از کامپیوتر گرفته تا زبان عربی، از زبان انگلیسی تا رقص باله در آن ارائه می‌شود و شرکت در آنها برای عموم آزاد است. وی همزمان، در جلسات مؤسسات محلی و در جاهایی که تصمیم گیری‌های آن مراکز به گونه‌ای شامل جامعه مسلمان و تعامل آنها با غیرمسلمانان می‌شود، شرکت می‌کند. برای مثال وی به عنوان نماینده مسلمانان در مناظره‌ای که بر سر چگونگی مراسم تدفین افراد غیر کاتولیک توسط مقامات رسمی ونیزی برگزار شد، حضور داشت.
فرحات در واقع مسئول مؤسسه فرهنگی دیگری نیز می‌باشد که رشته‌های زیادی از کامپیوتر گرفته تا زبان عربی و انگلیسی در آن ارائه می‌شود و شرکت در آنها برای عموم آزاد است.


فرحات خود را اعتدال‌گرا می‌داند – و این در واقع درست به نظر می‌رسد. او نسبت به وضعیت کلی جهان نوعی بدبینی دارد و از منتقدین جدی و سرسخت آمریکا به خصوص به خاطر حضورش در خاورمیانه می‌باشد. نظرات و دیدگاه‌های او از این زاویه به خوبی با وصف «خشم مسلمان» که مردم غرب به مسلمانان نسبت می‌دهند، همخوانی دارد.
به هر روی، شیعیان ایتالیایی مانند نقاط دیگر اروپا یک دسته مهاجران و دسته دیگر بومی‌ها هستند. بخشی از اینان مردان و زنان ایتالیایی هستند که به خاطر ازدواج با یک ایرانی ملزم به تغییر دین بوده‌اند.


موضوعات کلیای مانند مسئله فلسطین و تهدیدهای دنباله‌دار آمریکا در آسیا سبب شده است که اذهان شیعیان تا این اندازه آشفته شود، و ما نیز صحبت در مورد تمایزات کوچک و بزرگ میان شیعیان و سنیان را به آینده و – ان شاء الله – به زمانی مناسب‌تر، موکول می‌کنیم.
فعالترین و تشکیلاتی‌ترین آنها، جامعه‌ای است که تقریبا توسط ایتالیایی‌های تازه کیش به ریاست لوئیجی دی مارتینو عمار – که پیشتر در مورد او صحبت شد – در شهر ناپل شکل گرفته است. گروه شیعیان ناپل در کنار ارتباط تنگاتنگی که با دیگر مراکز شیعیان در غرب و شرق جهان دارند، در تلاش برای تشکیل جامعه شیعی‌ای خودمختار و بومی هستند، به گونه‌ای که بتوانند حتی یک حجت الاسلام ایتالیایی زبان داشته باشند. این مرجع جدید شیعی قابلیت جابجایی با عالمان شیعی ایرانی و لبنانی‌ای که هر ساله برای برگزاری مراسم عاشورا و سالگرد فاطمه(س) دعوت می‌شوند را خواهد داشت و می‌تواند نقطه اتکا و ملجأی امور شیعیان ایتالیا به شمار آید.
 
==ملاحظات نهایی==
 
این گشت کوتاه میان شیعیان ایتالیا شامل ملاحظاتی است. در اولین نگاه، گواهی است بر اینکه جامعه سامان یافته شیعی که تمام ایتالیا را پوشش داده باشد، وجود ندارد. اکثر شیعیانی که متولد می‌شوند، ایرانی و کسانی هستند که در مورد شیعه بودن خود صحبت نمی‌کنند چرا که آنها شیعه را موتور محرکه جمهوری اسلامی می‌دانند، چیزی که آنان از آن گریخته‌اند.
 
گروه دیگر شیعیان مردان و زنان ایتالیایی هستند که به خاطر ازدواج با یک ایرانی ملزم به تغییر دین بوده‌اند.
 
گروه دیگر ایرانیان و لبنانی‌هایی هستند که به صورت ناآشکار به باورهای مذهبی خود پایبندند (و بنابر این دانسته یا ندانسته در حال پیروی از سنت تاریخی و همیشگی شیعیان می‌باشد. یعنی در جایی که لازم است خود را پنهان می‌کنند.)
 
در نهایت می‌توان گفت فعالترین و تشکیلاتی‌ترین آنها، جامعه‌ای است که تقریبا توسط ایتالیایی‌های تازه کیش به ریاست لوئیجی دی مارتینو عمار – که پیشتر در مورد او صحبت شد – در شهر ناپل شکل گرفته است. گروه شیعیان ناپل در کنار ارتباط تنگاتنگی که با دیگر مراکز شیعیان در غرب و شرق جهان دارند، در تلاش برای تشکیل جامعه شیعی‌ای خودمختار و بومی هستند، به گونه‌ای که بتوانند حتی یک حجت الاسلام ایتالیایی زبان داشته باشند. این مرجع جدید شیعی قابلیت جابجایی با عالمان شیعی ایرانی و لبنانی‌ای که هر ساله برای برگزاری مراسم عاشورا و سالگرد فاطمه(س) دعوت می‌شوند را خواهد داشت و می‌تواند نقطه اتکا و ملجأی امور شیعیان ایتالیا به شمار آید.


از هسته اصلی شیعیان تازه کیش در ناپل و رم که بگذریم، تعداد کمی از تازه کیشان در دیگر نقاط ایتالیا هستند که برای شرکت در کمپ‌های تابستانی یا مراسم‌های خاص مثل عاشورا که در شمال ایتالیا برگزار می‌شود، عازم این مناطق می‌شوند.
از هسته اصلی شیعیان تازه کیش در ناپل و رم که بگذریم، تعداد کمی از تازه کیشان در دیگر نقاط ایتالیا هستند که برای شرکت در کمپ‌های تابستانی یا مراسم‌های خاص مثل عاشورا که در شمال ایتالیا برگزار می‌شود، عازم این مناطق می‌شوند.


تعداد اندکی از آنها در کنار محلهایی که برای کمپ‌های تابستانی استفاده می‌شود زندگی می‌کنند. (پاورقی: برای مثال، عاشورا از جمله مراسمی است که معمولا در استراحتگاهی تابستانی در کنار دریای ادریاتیک adriatic به نام ریمینی rimini، برگزار می‌شود.)
تعداد اندکی از آنها در کنار محل‌هایی که برای کمپ‌های تابستانی استفاده می‌شود زندگی می‌کنند. (پاورقی: برای مثال، عاشورا از جمله مراسمی است که معمولا در استراحتگاهی تابستانی در کنار دریای ادریاتیک adriatic به نام ریمینی rimini، برگزار می‌شود.)
 
==عمار لوئیجی==
اکثر ایتالیایی‌ها نمی‌توانند درک کنند که چرا بعضی از هموطنان آنها بی‌اختیار به اسلام روی می‌آورند. آن هم به شاخه کوچک و دورافتاده‌ای از آن که برای عموم ناشناخته مانده و عجیب‌تر اینکه به گروه «اصولگرایان» غیر ارتدوکس اسلام معروفند که سردمداران حملات انتحاری و دیگر «برخوردهای متعصبانه» در خاورمیانه می‌باشند.
یکی از اشخاص معروف در ایتالیا که به شیعه گرویده، عمار لوئیجی دی مارتینی است. وی در نوامبر ۱۹۹۸ میلادی در مراسم جشن ولادت حضرت فاطمه(س) در شهر میلان، دلایل گرویدنش به دین اسلام و آیین شیعه را چنین بیان می‌کند:


به هر حال اگر تازه کیشان شیعه ایتالیایی به خوبی سازماندهی پیدا کنند، توانایی این را دارند که نقشی حیاتی در زندگی اجتماعی میان مسلمانان و غیر مسلمانان، نه تنها در ایتالیا بلکه در کل اروپا و همچنین بازسازی homo islamicus ایفا کنند.
من مسیحی پروتستان معتقدی بود که عادت به موعظه کردن داشتم. در مقطعی خاص این مسیر را ترک کردم و شروع به مطالعه آثار بورکات ابولا (Burckardt Ebola) و گنون کردم. این مطالعات مرا وارد دنیای سیاست کرد، به گون‌های که به یکی از گروه‌های راست‌گرا که نماینده‌ای در پارلمان داشت، احساس نزدیکی کردم. من و دوستانم گهگاهی به آلپ می‌رفتیم و هر شب در کنار آتشی جمع می‌شدیم و در مورد زشتی‌ها و بدی‌های جامعه صحبت می‌کردیم، ولی زمانی که به شهر برمی‌گشتیم خودمان رفتارهایی شبیه همان مردم و شاید بدتر از آنها را از خود بروز می‌دادیم. ناگهان فهمیدم تمام مؤلفان نوشته‌های مورد علاقه من به دین اسلام گرویده‌اند. آن موقع مصادف با زمان شکل گیری انقلاب اسلامی در ایران بود و از آنجایی که این انقلاب به جای مارکسیسم و ارزش‌های امپریالیستی، با نام خدا و با نام معنویات شکل گرفته بود، به آن علاقه‌مند شدم. من از طریق مرکز فرهنگی کوچکی که در ناپل راه‌اندازی کردم، کم کم شروع به تماس با مسلمانان کردم... در سال ۱۹۸۳ میلادی من کتاب هانری کربین با نام امام غائب را خواندم و در همین زمان با چند دانشجوی ایرانی آشنا شدم. این کتاب پرده‌هایی را که جلوی چشمان من کشیده شده بود، پاره کرد و من آئین شیعه را در آغوش کشیدم. سالها بعد زمانی که به همراه همسرم و پسرم – هر دوی آنها مسلمان شده‌اند – در الجزایر بودیم، تصمیم گرفتیم تا اثری جاودانه خلق کنیم. اقدام آن بود تا نشریه اسلام ناب را رشد دهیم. هم اکنون در کنار رشد و گسترش جامعه مسلمانان در ایتالیا، افراد زیادی هستند که با ما در تماسند.


==پانویس==
==پانویس==
خط ۱۳۷: خط ۱۰۸:


==منابع==
==منابع==
* منبع اصلی مقاله شیعه در ایتالیا: راه دیگر خدا در سایت کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران
* منبع اصلی: کتاب اطلس شیعه نوشته رسول جعفریان
{{اروپا}}
کاربر ناشناس