پرش به محتوا

صلح امام حسن(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۳۱: خط ۳۱:


==قرارداد صلح و مفاد آن==
==قرارداد صلح و مفاد آن==
درباره مفاد قرارداد صلح و آتش بس موقت {{یادداشت| در پاره‌ای از منابع تاریخی از واقعه صلح تعبیر به هدنه شده است مانند [[الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد (کتاب)|ارشادِ]] [[شیخ مفید]] (والهُدنةِ الحاصلة بينَه وبينَ معاوية بن أبي سفيانَ...مفید، ارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۳۱)و «هُدنَه» را آتش بس موقت براى تهيه قرار داد صلح، سازش، راحتى و آرامش و متارکه جنگ معنا کرده‌اند.https://www.almaany.com/fa/dict/ar-fa/%D9%87%D8%AF%D9%86%D8%A9}}در منابع تاریخی اختلافات فاحش و مهمی وجود دارد. بنابر برخی گزارش‌ها حسن بن علی(ع) با شرایط معینی صلح کرد مانند اینکه امام حسن پنج میلیون درهمی را که در خزانه کوفه است برای خود نگه دارد، درآمد سالانه دارابگرد فارس به او اختصاص یابد، امام علی در حضور امام حسن مورد [[لعن]] و شتم قرار نگیرد و مردم عراق و همه دوستان و پیروان علی مورد عفو عمومی قرار گیرند.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۴۰۳ق، ج۵، ص۱۶۰؛ دینوری، الاخبار الطوال، ۱۹۶۰م، ص۲۱۸ </ref>
درباره مفاد قرارداد صلح که شیخ مفید از آن با تعبیر «هُدنَة»( آتش بس موقت) یاد کرده است<ref>مفید، ارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۳۱</ref> در منابع تاریخی اختلافات فاحش و مهمی وجود دارد. بنابر برخی گزارش‌ها حسن بن علی(ع) با شرایط معینی صلح کرد مانند اینکه امام حسن پنج میلیون درهمی را که در خزانه کوفه است برای خود نگه دارد، درآمد سالانه دارابگرد فارس به او اختصاص یابد، امام علی در حضور امام حسن مورد [[لعن]] و شتم قرار نگیرد و مردم عراق و همه دوستان و پیروان علی مورد عفو عمومی قرار گیرند.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۴۰۳ق، ج۵، ص۱۶۰؛ دینوری، الاخبار الطوال، ۱۹۶۰م، ص۲۱۸ </ref>


در کتاب [[الفتوح]] نوشته [[ابن‌اعثم کوفی |ابن اعثم کوفی]] گزارش دیگری از محتوای قرارداد صلح آمده که با شرایط پیش گفته تفاوت‌های مهمی دارد و برخی از پژوهشگران شیعه آن را صحیح‌ترین گزارش در این باره دانسته‌اند.<ref>جعفری، تشیع در مسیر تاریخ، ۱۳۸۲ش، ص۱۸۰؛ جعفریان، تاریخ خلفا، ص۳۹۲-۳۹۴</ref>
در کتاب [[الفتوح]] نوشته [[ابن‌اعثم کوفی |ابن اعثم کوفی]] گزارش دیگری از محتوای قرارداد صلح آمده که با شرایط پیش گفته تفاوت‌های مهمی دارد و برخی از پژوهشگران شیعه آن را صحیح‌ترین گزارش در این باره دانسته‌اند.<ref>جعفری، تشیع در مسیر تاریخ، ۱۳۸۲ش، ص۱۸۰؛ جعفریان، تاریخ خلفا، ص۳۹۲-۳۹۴</ref>
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۴۹۰

ویرایش