فهرست کنیه‌ها و لقب‌های حضرت فاطمه(س): تفاوت میان نسخه‌ها

فاطمه (از ریشه فطم) به معنای جدا کردن و بریدن چیزی از چیز دیگر است و در روایات چند وجه برای نامیدن حضرت فاطمه به این اسم گفته شده از جمله در حدیثی از پیامبر آمده است: «خدا او را فاطمه نامیده زیرا او و دوستدارانش (و در روایت دیگر: شیعیانش)‌ را از آتش بریده و بازداشته است.» از [[امام صادق]](ع) نیز نقل شده است: «او فاطمه نامیده شد زیرا از شر و بدی بازداشته شده است.»<ref>ابن شهرآشوب، المناقب، ج۳، ص۳۳۰؛ اربلی، کشف الغمة، ج۱، ص۴۳۹</ref>

«فاطمه(س) در نزد خداوند ۹ اسم دارد: فاطمه، صدّیقه، مبارکه، طاهره، زکیه، راضیه، مرضیه، محدَّثه و زهراء»<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ج۴۳، ص۱۰ به نقل از شیخ صدوق در امالی و علل الشرایع و خصال</ref>

در منابع حدیثی و زیارات، القاب متعددی برای حضرت فاطمه(س) شمرده شده است:<ref>مناقب ابن شهرآشوب ج۳، ص۳۵۷؛ شهید اول، المزار، ص۲۰؛ سید بن طاووس، اقبال الاعمال، ص۱۰۰-۱۰۲</ref>

| [[بتول|بَتُول]]|| جدا و ممتاز از دیگران، {{سخ}}بریده از مردم و متوجه به سوی خدا،{{سخ}} زنی که عادت ماهیانه نبیند<ref group="یادداشت"> از [[پیامبر(ص)]] پرسیدند معنای بتول، که درباره مریم و فاطمه به کار می‌رود، چیست؟ فرمود: زنی است که هرگز عادت ماهیانه ندیده است. (اربلی، کشف الغمة، ج۱، ص۳۳۹؛ نیز ببینید: مناقب ابن شهرآشوب، ج۳، ص۳۳۰) </ref>

::<big>سیدة، مصلّیة، قائمة، شاهدة، صائمة، ولیة، زاکیة، سلیمة، حلیمة، حبیبة، جمیلة، حفیفة، صالحة، مصلحة، صبیحة، محمدة، نصیبة، مجیبة، شریفة، مکرمة، عالمة، فاتحة، مُنعِمة، داعیة، معلمة، شافعة، مشفقة، جاهدة، ناصحة، متجهدة، راقیة، ناصیة، حاضرة، وافیة</big><ref>انصاری، الموسوعة الکبری عن فاطمة الزهراء، ج۱۸، ص۳۴۶ به نقل از محمد الامین، الفاطمیة فی ذکر أسماء فاطمة علیها السّلام.</ref>

[[مناقب ابن شهرآشوب]] چند کنیه برای حضرت فاطمه(س) ذکر کرده است:<ref>مناقب ابن شهرآشوب ج۳، ص۳۵۷</ref>

*ابن شهرآشوب، المناقب،،قم، علامه، ۱۳۷۹ق.

*اربلی، کشف الغمة فی معرفة الأئمة، قم، رضی، ۱۴۲۱ق.

*علامه مجلسی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، تهران، دوم، اسلامیة، ۱۳۶۳ش.

  | رعایت شیوه‌نامه ارجاع = <!--ندارد، دارد-->ندارد