ایالات متحده آمریکا: تفاوت میان نسخه‌ها

*'''گروه اول: شیعیان مهاجر''':

نخستین گروه شیعیان مهاجر، از حدود صد و هشتاد سال پیش، از [[لبنان]] و [[سوریه]] به آمریکا مهاجرت کردند و در شهرهای دیترویت میشیگان و راس و داکوتای شمالی ساکن شدند. این مهاجرت بین سال‏های 1824 تا 1878 صورت پذیرفته است. در سال 1924، دولت آمریکا قانونی را تحت عنوان «قانون منع ورود آسیایی ‏ها» (Asian Exelusion Act)، که به نوعی مفهوم نژادپرستی را نیز دربرداشت، وضع کرد و با تمسک به آن، از ورود آسیایی‏ هایی که از نظر آنان رنگین‏ پوست محسوب می ‏شدند و از نظر فرهنگ و رفتار، با سفیدپوستان اروپایی‏ تبار آمریکا متفاوت بودند، ممانعت کرد.

پس از جنگ جهانی دوم، این قانون تعدیل شد و آسیایی ‏ها ـ از جمله [[مسلمانان]] و شیعیان ـ توانستند به آمریکا مهاجرت کنند. اینک بزرگ‏ترین جمعیت شیعی در آمریکا در شهر دیترویت میشیگان، با سیصد هزار آمریکایی عرب ‏تبار ساکن است.

رهبر فعلی این گروه، شخصی به نام «امام حسن قزوینی» است که در [[کربلا]] متولد شده و تقریباً ده سال نیز در [[حوزه علمیه قم]] مشغول به تحصیل بوده و در سال 1992 به آمریکا مهاجرت کرده است. در بالای سر در ورودی این مسجد، عکس بزرگی از او در کنار عکس «جورج بوش» به چشم می‏ خورد.

گفتنی است که شیعیان مهاجر، تنها عرب‏ تبار نیستند، بلکه ایرانی ‏ها، پاکستانی‏ ها و دیگر ملیت‏ های غیر عرب نیز در میان آنان وجود دارند. به طور کلی، نکته مهم درباره شیعیان مهاجر، آن است که این گروه، غالباً فعالیت سیاسی ندارند و بیشتر مایل هستند خود را با فرهنگ و آداب آمریکا تطبیق دهند. آنان می ‏خواهند مانند آمریکایی ‏ها زندگی کنند و آمریکا را نه برای تبلیغات دینی، بلکه صرفاً برای کسب معاش و به عنوان محلی مناسب برای زندگی انتخاب کرده اند، هر چند نیازهای مربوط به دینشان، از جمله مراسم ازدواج، طلاق و تدفین مردگان، آنان را به سوی مراکز اسلامی می‏ کشاند. معمولاً این گونه مراکز اسلامی، محلی برای تجمع هم ‏ولایتی ‏ها، تدریس و یادگیری زبان مادری و... می‏ باشند.