confirmed، protected، templateeditor
۱٬۵۸۲
ویرایش
رساله توضیح‌المسائل: تفاوت میان نسخه‌ها
←آغاز روان‌نویسی
جز (←شروع تحول) |
|||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
نگارش رساله‌های عملیه در قرن یازدهم و دوازدهم و سیزدهم قمری زیاد شد. در قرن چهاردهم علمایی مانند [[سید محمدمهدی بحرالعلوم|سید بحرالعلوم]] و [[شیخ مرتضی انصاری|شیخ انصاری]]، به حاشیه نگاری بر این رساله‌ها اکتفا نموده و خود رساله مستقلی تالیف نکردند.<ref>یزدانی، «مروری بر رساله‌های عملیه (۲)»، ص۲۸۸-۲۸۹.</ref> | نگارش رساله‌های عملیه در قرن یازدهم و دوازدهم و سیزدهم قمری زیاد شد. در قرن چهاردهم علمایی مانند [[سید محمدمهدی بحرالعلوم|سید بحرالعلوم]] و [[شیخ مرتضی انصاری|شیخ انصاری]]، به حاشیه نگاری بر این رساله‌ها اکتفا نموده و خود رساله مستقلی تالیف نکردند.<ref>یزدانی، «مروری بر رساله‌های عملیه (۲)»، ص۲۸۸-۲۸۹.</ref> | ||
===آغاز روان‌نویسی=== | ===آغاز روان‌نویسی=== | ||
در سال [[سال ۱۳۷۵ هجری قمری|۱۳۷۵ق]](۱۳۳۵ش)، شیخ [[علی‌اصغر کرباسچیان]] معروف به علامه، با همکاری علی اصغر فقیهی | در سال [[سال ۱۳۷۵ هجری قمری|۱۳۷۵ق]](۱۳۳۵ش)، شیخ [[علی‌اصغر کرباسچیان]] معروف به علامه، با همکاری علی اصغر فقیهی<ref>[https://www.jamaran.news/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D8%AC%DB%8C-%D9%BE%D9%84%D8%A7%D8%B3-70/1536049-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%A7%D8%B5%D8%BA%D8%B1-%DA%A9%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B3%DA%86%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%A7%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%D8%B1%D9%87%D8%A7%D9%88%D8%B1%D8%AF%D8%B4-%D9%85%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%B3-%D8%B9%D9%84%D9%88%DB%8C-%D9%86%DB%8C%DA%A9%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%88%D8%AF، « علی اصغر کرباسچیان؛ علامه ای که رهاوردش مدارس علوی و نیکان بود»] سایت جماران.</ref>رساله‌ای مطابق با فتاوای آیت‌الله بروجردی با نثری روان و قابل فهم برای همگان نوشت و پس از تایید این [[مرجع تقلید]] به چاپ رساند. این رساله، تحوّلی در سبک و شیوه رساله‌نویسی فارسی پدید آورد و مورد استقبال همگان از جمله حوزویان قرار گرفت.<ref>یزدانی، «مروری بر رساله‌های عملیه (۲)»، ص۲۹۱.</ref> | ||
پس از درگذشت آیت‌الله بروجردی (۱۳۸۰ق) مراجع تقلید در [[ایران]] و سایر کشورها رساله‌های عملیه خود را مطابق با رساله او تنظیم کرده و در رساله‌های عملیه خود شکل و ساختار آن را پی گرفتند.<ref>جناتی، ادوار فقه، ۱۳۷۴ش، ص۲۷۳.</ref> برخی از علما مانند [[سید محسن حکیم]]،[[سید محمود حسینی شاهرودی|سید محمود شاهرودی]]، شیخ [[منصور دزفولی]] و [[سید محمدهادی میلانی|سیدهادی میلانی]] نیز بر این کتاب حاشیه نوشتند.<ref> جناتی، ادوار فقه، ۱۳۷۴ش، ص۲۷۳.</ref> | پس از درگذشت آیت‌الله بروجردی (۱۳۸۰ق) مراجع تقلید در [[ایران]] و سایر کشورها رساله‌های عملیه خود را مطابق با رساله او تنظیم کرده و در رساله‌های عملیه خود شکل و ساختار آن را پی گرفتند.<ref>جناتی، ادوار فقه، ۱۳۷۴ش، ص۲۷۳.</ref> برخی از علما مانند [[سید محسن حکیم]]،[[سید محمود حسینی شاهرودی|سید محمود شاهرودی]]، شیخ [[منصور دزفولی]] و [[سید محمدهادی میلانی|سیدهادی میلانی]] نیز بر این کتاب حاشیه نوشتند.<ref> جناتی، ادوار فقه، ۱۳۷۴ش، ص۲۷۳.</ref> | ||