حدیث مرفوع: تفاوت میان نسخه‌ها

'''حدیث مرفوع''' به روایتی گفته می‌شود که یک یا چند تن از راویان در سلسله راویان آن ذکر نشده باشد.<ref>شهيد ثانی، شرح البداية في علم الدراية، محلاتی، ج۱، ص۱۰۰.</ref> برخی فقیهان شیعه مانند شهید ثانی، حدیث مرفوع را روایتی دانسته‌اند که چیزی (اعم از قول، فعل و تقریر) در آن به معصوم نسبت داده شده است؛ خواه سلسله راویان به معصوم رسیده باشد یا نه؛ مانند زمانی که یک راوی، قولی را به امام معصومِ غیرهم‌عصر خود نسبت دهد، بی‌آنکه نامی از راویان پیش از خود ببرد.<ref>شهيد ثانی، شرح البداية في علم الدراية، محلاتی، ج۱، ص۱۰۰؛ شهيد ثانی، الرعايه في علم الدرايه، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۹۷.</ref>

علاوه بر این، علامه مامقانی، حدیث مرفوع را روایتی دانسته که در ضمن تصریح به واژه «رفع»، یک یا چند راوی ذکر نشده باشد؛ مانند آنكه گفته شود:«روى الكلينى عن على بن ابراهيم، عن ابيه، رَفَعَهُ عن ابى عبداللّه‌ عليه السّلام».<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه، موسسه دائره المعارف فقه اسلامی، ۱۳۸۷ش، ج۳َ، ص۲۷۰؛مامقانی، مقباس الهداية في علم الدراية، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۱۷۱.</ref>

رضا مودب در کتاب علم الدرایه تطبیقی مدعی است که حدیث مرفوع شامل صحیح، موثق، حسن و ضعیف می‎شود.<ref>مودب، علم الدرایه تطبیقی، ۱۳۹۱ش، ص۱۰۱.</ref>