پرش به محتوا

آیه امانات: تفاوت میان نسخه‌ها

۹۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۴ مارس ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۷: خط ۱۷:
| آیات مرتبط=
| آیات مرتبط=
}}
}}
'''آیه امانات''' ([[سوره نساء]]: ۵۸) دربارهٔ لزوم حفظ و بازگرداندن [[امانت‌]] و رعایت [[عدالت]] در [[قضاوت]] است. [[مفسران]] امانت را در این آیه شامل امانت مادی و معنوی دانسته‌اند. طبق مفاد این آیه حفظ امانت را بر هر مسلمانی [[واجب]] دانسته‌اند و تفاوتی ندارد که صاحب امانت مسلمان باشد یا غیرمسلمان.
'''آیه امانات''' ([[سوره نساء]]: ۵۸) دربارهٔ لزوم حفظ و بازگرداندن [[امانت‌]] و رعایت [[عدالت (فقه)|عدالت]] در [[قضاوت]] است. [[تفسیر قرآن|مفسران]] امانت را در این آیه شامل امانت مادی و معنوی دانسته‌اند. طبق مفاد این آیه حفظ امانت را بر هر مسلمانی [[واجب]] دانسته‌اند و تفاوتی ندارد که صاحب امانت مسلمان باشد یا غیرمسلمان.


[[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] درباره [[شأن نزول]] این آیه گفته است، [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] پس از [[فتح مکه]]، کلید کعبه را از [[عثمان بن طلحه]] امانت گرفت. در این زمان [[عباس بن عبدالمطلب|عباس عموی پیامبر]] از ایشان می‌خواهد که [[کعبه|کلید کعبه]] را به او بسپارد؛ امّا آن حضرت درخواست عباس را رد می‌کند و در حالی که این آیه را می‌خواند کلید کعبه را به عثمان بازمی‌گرداند.
[[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] درباره [[اسباب نزول|شأن نزول]] این آیه گفته است، [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] پس از [[فتح مکه]]، کلید کعبه را از [[عثمان بن طلحه]] امانت گرفت. در این زمان [[عباس بن عبدالمطلب|عباس عموی پیامبر]] از ایشان می‌خواهد که [[کعبه|کلید کعبه]] را به او بسپارد؛ امّا آن حضرت درخواست عباس را رد می‌کند و در حالی که این آیه را می‌خواند کلید کعبه را به عثمان بازمی‌گرداند.


== متن و ترجمه ==
== متن و ترجمه ==
خط ۳۶: خط ۳۶:


== محتوا ==
== محتوا ==
این آیه از دو بخش اصلی تشکیل شده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۴، ص۳۷۸.</ref> در بخش اول، [[خدا|خداوند]] به بندگانش دستور می‌دهد که [[امانت‌|امانت‌ها]] را به صاحبانشان برگردانند. به اعتقاد [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]]، امانت در این آیه معنای وسیعی دارد و شامل امانت مادی و امانت معنوی از قبیل علوم و معارف می‌شود و انسان برای ادای امانت آنان را در اختیار اهلش برساند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۴، ص۳۷۸.</ref> در [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]] نیز گفته شده است، طبق صریح این آیه حفظ امانت بر هر [[اسلام|مسلمانی]] واجب است و تفاوتی ندارد که صاحب امانت [[اسلام|مسلمان]] باشد یا غیر مسلمان.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۳ش، ج۳، ص۴۳۰.</ref> در بخش دوم آیه، [[خدا|خداوند]] دستور می‌دهد که براساس عدالت، بین مردم [[قضاوت]] و حکومت کنند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۳ش، ج۳، ص۴۳۰.</ref>
این آیه از دو بخش اصلی تشکیل شده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۴، ص۳۷۸.</ref> در بخش اول، [[خدا|خداوند]] به بندگانش دستور می‌دهد که [[امانت‌|امانت‌ها]] را به صاحبانشان برگردانند. به اعتقاد [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]]، مفسّر شیعه، امانت در این آیه معنای وسیعی دارد و شامل امانت مادی و امانت معنوی از قبیل علوم و معارف می‌شود و انسان برای ادای امانت آنان را در اختیار اهلش برساند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۴، ص۳۷۸.</ref> در [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]] نیز گفته شده است، طبق صریح این آیه حفظ امانت بر هر [[اسلام|مسلمانی]] واجب است و تفاوتی ندارد که صاحب امانت [[اسلام|مسلمان]] باشد یا غیر مسلمان.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۳ش، ج۳، ص۴۳۰.</ref> در بخش دوم آیه، [[خدا|خداوند]] دستور می‌دهد که براساس عدالت، بین مردم [[قضاوت]] و حکومت کنند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۳ش، ج۳، ص۴۳۰.</ref>


در روایات مختلف، این آیه به معنای انتقال امامت توسط امام به امام بعدی اشاره است<ref>[http://alvahy.com/%D9%86%D8%B3%D8%A7%D8%A1/58 «احادیث آیه ۵۸ از سوره نساء»]، وبگاه تفسیر اهل بیت علیهم السلام.</ref> و در روایتی، [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] مخاطب این آیه را حاکمان جامعه می‌داند که باید امامت و رهبری جامعه را به عنوان یک امانت به امام بعد از خود بسپارند و حق ندارند این مقام را از امام بعدی دریغ کنند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۴، ص۳۸۵.</ref>
در [[حدیث|روایات]] مختلف، این آیه به معنای انتقال امامت توسط امام به امام بعدی اشاره است<ref>[http://alvahy.com/%D9%86%D8%B3%D8%A7%D8%A1/58 «احادیث آیه ۵۸ از سوره نساء»]، وبگاه تفسیر اهل بیت علیهم السلام.</ref> و در روایتی، [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] مخاطب این آیه را حاکمان جامعه می‌داند که باید امامت و رهبری جامعه را به عنوان یک امانت به امام بعد از خود بسپارند و حق ندارند این مقام را از امام بعدی دریغ کنند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۴، ص۳۸۵.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
confirmed، protected، templateeditor
۱٬۸۱۳

ویرایش