حدیث معراج: تفاوت میان نسخه‌ها

'''حدیث مِعراج'''، [[حدیث قدسی|حدیثی قدسی]] که گفتگوی میان خداوند و [[پیامبر(ص)]] در [[معراج]] را گزارش می‌دهد. [[احادیث]] قدسی فراوانی از معراج پیامبر(ص) نقل کرده‌اند. حدیثی که امروزه به نام «حدیث معراج»، شهرت دارد، روایتی طولانی است که نخستین بار در کتاب [[ارشاد القلوب]] آمده است. در این حدیث، از مسائل [[اخلاق|اخلاقی]] فراوانی مانند رضا، [[توکل|توکل]]، نکوهش دنیا، [[روزه]]، سکوت، محبت‌ورزیدن به مستمندان، ویژگی‌های اهل آخرت و اهل دنیا سخن به میان آمده است. کتاب‌های «راهیان کوی دوست» و «سِِرُّ الإسراء فی شرح حدیث المعراج»، حدیث معراج را شرح کرده‌اند.

==معرفی==

حدیث معراج، [[حدیث قدسی|حدیثی قدسی]] است که در آن گفتگوی میان خداوند و [[پیامبر(ص)]] در شب [[معراج]] آمده است. در این گفتگو پیامبر سؤالاتی را در زمینه مسائل [[اخلاق|اخلاقی]]، از خداوند پرسیده و خدا پاسخ داده است.<ref>دیلمی، ارشاد القلوب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۱۹۹تا۲۰۶.</ref>

==منابع حدیث==

حدیث معراج را نخست [[حسن بن محمد دیلمی]]، در کتاب [[ارشاد القلوب]]، با عنوان «پرسش‌های پیامبر خدا از پروردگارش در شب معراج» ذکر است.<ref>دیلمی، ارشاد القلوب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۱۹۹.</ref>

سپس [[فیض کاشانی]] در [[الوافی]]، [[حر عاملی| حُرّ عامِلی]] در [[الجواهر السنیه|جواهر السَّنیه]] و [[علامه مجلسی]] در [[بحار الأنوار|بِحار الأنوار]] آن را به نقل از ارشادالقلوب آورده‌اند.<ref>فیض کاشانی، الوافی، ۱۴۰۶ق، ج۲۶، ص۱۴۲؛ حر عاملی، الجواهر السنیه، ۱۳۸۰ش، ص۳۸۲؛ علامه مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۷۴، ص۲۲.</ref>