پرش به محتوا

ذکر: تفاوت میان نسخه‌ها

۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۸
جز
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Hasaninasab
خط ۴: خط ۴:
ذکر را به دو قسم [[ذکر لفظی]] و [[ذکر قلبی]] تقسیم کرده‌اند و اسباب و عواملی از جمله [[ایمان]]، [[تقوا]]، باور به [[قیامت]] و [[کتاب‌های آسمانی]] را برای تحقق ذکر خدا لازم دانسته‌اند.
ذکر را به دو قسم [[ذکر لفظی]] و [[ذکر قلبی]] تقسیم کرده‌اند و اسباب و عواملی از جمله [[ایمان]]، [[تقوا]]، باور به [[قیامت]] و [[کتاب‌های آسمانی]] را برای تحقق ذکر خدا لازم دانسته‌اند.
<br />
<br />
آرامش و اطمینان دل، ترس از خدا، علم و بصیرت، [[رستگاری]]، یادکردن خدا از انسان، زنده شدن دل، آمرزش الهی، و [[بهشت]] از جمله آثار ذکر معرفی شده است. برای ذکر موانعی نیز از جمله خودپرستی، [[شیطان]]، مسلط کردن غفلت بر قلوب کافران توسط خداوند و دوستان گمراه ذکر کرده‌اند.
آرامش و اطمینان دل، ترس از خدا، علم و بصیرت، [[رستگاری]]، یادکردن خدا از انسان، زنده شدن دل، [[آمرزش]] الهی، و [[بهشت]] از جمله آثار ذکر معرفی شده است. برای ذکر موانعی نیز از جمله خودپرستی، [[شیطان]]، مسلط کردن غفلت بر قلوب کافران توسط خداوند و دوستان گمراه ذکر کرده‌اند.
<br />
<br />
رویگردانی از ذکر خدا دارای پیامدهای ناگواری است که در متون دینی به تنگی و سختی معیشت، همنشینی با شیطان، کوری در [[قیامت]] و عذاب الهی اشاره شده است.  
رویگردانی از ذکر خدا دارای پیامدهای ناگواری است که در متون دینی به تنگی و سختی معیشت، همنشینی با شیطان، کوری در [[قیامت]] و [[عذاب]] الهی اشاره شده است.
 
== مفهوم‌شناسی ==
== مفهوم‌شناسی ==
ذکر را به یادکردن و یادآوری از چیزی یا کسی با قلب، زبان یا هر دو معنا کرده‌اند<ref>انوری، فرهنگ بزرگ سخن، ذیل واژه ذکر؛ دهخدا، لغت نامه، ذیل واژه ذکر.</ref> که گاه در برابر فراموشی و [[غفلت]] به کار برده می‌شود و گاه به ادامه حفظ چیزی در ذهن اشاره دارد.<ref>راغب اصفهانی، مفردات، ذیل واژه ذکر؛ مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ذیل واژه ذکر.</ref>  در محاورات عمومی مردم و به ویژه اهل شرع واژه ذکر همان یاد [[خدا]] است.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ذیل واژه ذکر؛ انوری، فرهنگ بزرگ سخن، ذیل واژه ذکر.</ref> ذکر به معانی دیگری مانند تذکر<ref>دهخدا، لغت نامه، ذیل واژه ذکر.</ref> نگه داشتن اشیا، سخن گفتن از چیزی <ref>ابن منظور، لسان العرب، ذیل واژه ذکر.</ref> و علم و دانش<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶۶، ص۳۷.</ref> نیز استفاده شده است.
ذکر را به یادکردن و یادآوری از چیزی یا کسی با قلب، زبان یا هر دو معنا کرده‌اند<ref>انوری، فرهنگ بزرگ سخن، ذیل واژه ذکر؛ دهخدا، لغت نامه، ذیل واژه ذکر.</ref> که گاه در برابر فراموشی و [[غفلت]] به کار برده می‌شود و گاه به ادامه حفظ چیزی در ذهن اشاره دارد.<ref>راغب اصفهانی، مفردات، ذیل واژه ذکر؛ مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ذیل واژه ذکر.</ref>  در محاورات عمومی مردم و به ویژه اهل شرع واژه ذکر همان یاد [[خدا]] است.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ذیل واژه ذکر؛ انوری، فرهنگ بزرگ سخن، ذیل واژه ذکر.</ref> ذکر به معانی دیگری مانند تذکر<ref>دهخدا، لغت نامه، ذیل واژه ذکر.</ref> نگه داشتن اشیا، سخن گفتن از چیزی <ref>ابن منظور، لسان العرب، ذیل واژه ذکر.</ref> و علم و دانش<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶۶، ص۳۷.</ref> نیز استفاده شده است.
کاربر ناشناس