کاربر ناشناس
ذکر: تفاوت میان نسخهها
جز
←لید
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Hasaninasab جز (←لید) |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
ذکر را به دو قسم [[ذکر لفظی]] و [[ذکر قلبی]] تقسیم کردهاند و اسباب و عواملی از جمله [[ایمان]]، [[تقوا]]، باور به [[قیامت]] و [[کتابهای آسمانی]] را برای تحقق ذکر خدا لازم دانستهاند. | ذکر را به دو قسم [[ذکر لفظی]] و [[ذکر قلبی]] تقسیم کردهاند و اسباب و عواملی از جمله [[ایمان]]، [[تقوا]]، باور به [[قیامت]] و [[کتابهای آسمانی]] را برای تحقق ذکر خدا لازم دانستهاند. | ||
<br /> | <br /> | ||
آرامش و اطمینان دل، ترس از خدا، علم و بصیرت، [[رستگاری]]، یادکردن خدا از انسان، زنده شدن دل، آمرزش الهی، و [[بهشت]] از جمله آثار ذکر معرفی شده است. برای ذکر موانعی نیز از جمله خودپرستی، [[شیطان]]، مسلط کردن غفلت بر قلوب کافران توسط خداوند و دوستان گمراه ذکر کردهاند. | آرامش و اطمینان دل، ترس از خدا، علم و بصیرت، [[رستگاری]]، یادکردن خدا از انسان، زنده شدن دل، [[آمرزش]] الهی، و [[بهشت]] از جمله آثار ذکر معرفی شده است. برای ذکر موانعی نیز از جمله خودپرستی، [[شیطان]]، مسلط کردن غفلت بر قلوب کافران توسط خداوند و دوستان گمراه ذکر کردهاند. | ||
<br /> | <br /> | ||
رویگردانی از ذکر خدا دارای پیامدهای ناگواری است که در متون دینی به تنگی و سختی معیشت، همنشینی با شیطان، کوری در [[قیامت]] و عذاب الهی اشاره شده است. | رویگردانی از ذکر خدا دارای پیامدهای ناگواری است که در متون دینی به تنگی و سختی معیشت، همنشینی با شیطان، کوری در [[قیامت]] و [[عذاب]] الهی اشاره شده است. | ||
== مفهومشناسی == | == مفهومشناسی == | ||
ذکر را به یادکردن و یادآوری از چیزی یا کسی با قلب، زبان یا هر دو معنا کردهاند<ref>انوری، فرهنگ بزرگ سخن، ذیل واژه ذکر؛ دهخدا، لغت نامه، ذیل واژه ذکر.</ref> که گاه در برابر فراموشی و [[غفلت]] به کار برده میشود و گاه به ادامه حفظ چیزی در ذهن اشاره دارد.<ref>راغب اصفهانی، مفردات، ذیل واژه ذکر؛ مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ذیل واژه ذکر.</ref> در محاورات عمومی مردم و به ویژه اهل شرع واژه ذکر همان یاد [[خدا]] است.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ذیل واژه ذکر؛ انوری، فرهنگ بزرگ سخن، ذیل واژه ذکر.</ref> ذکر به معانی دیگری مانند تذکر<ref>دهخدا، لغت نامه، ذیل واژه ذکر.</ref> نگه داشتن اشیا، سخن گفتن از چیزی <ref>ابن منظور، لسان العرب، ذیل واژه ذکر.</ref> و علم و دانش<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶۶، ص۳۷.</ref> نیز استفاده شده است. | ذکر را به یادکردن و یادآوری از چیزی یا کسی با قلب، زبان یا هر دو معنا کردهاند<ref>انوری، فرهنگ بزرگ سخن، ذیل واژه ذکر؛ دهخدا، لغت نامه، ذیل واژه ذکر.</ref> که گاه در برابر فراموشی و [[غفلت]] به کار برده میشود و گاه به ادامه حفظ چیزی در ذهن اشاره دارد.<ref>راغب اصفهانی، مفردات، ذیل واژه ذکر؛ مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ذیل واژه ذکر.</ref> در محاورات عمومی مردم و به ویژه اهل شرع واژه ذکر همان یاد [[خدا]] است.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ذیل واژه ذکر؛ انوری، فرهنگ بزرگ سخن، ذیل واژه ذکر.</ref> ذکر به معانی دیگری مانند تذکر<ref>دهخدا، لغت نامه، ذیل واژه ذکر.</ref> نگه داشتن اشیا، سخن گفتن از چیزی <ref>ابن منظور، لسان العرب، ذیل واژه ذکر.</ref> و علم و دانش<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶۶، ص۳۷.</ref> نیز استفاده شده است. |