پرش به محتوا

توسل به مردگان: تفاوت میان نسخه‌ها

۸۵۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۱ مارس ۲۰۲۱
imported>Mashg
imported>Mashg
خط ۳۱: خط ۳۱:


===دیدگاه اهل سنت===
===دیدگاه اهل سنت===
بیشتر عالمان اهل سنت، توسل به اموات را جایز دانسته و به بزرگان دینی متوسل می‌شده‌اند.  
بیشتر عالمان اهل سنت، توسل به اموات را جایز دانسته و به بزرگان دینی متوسل می‌شده‌اند. از جمله:


سمهودی از علمای شافعی قرن دهم قمری گزارش‌هایی از کسانی که با توسل به پیامبر به خواست‌های خود رسیده‌اند را در کتاب [[وفاء الوفاء باخبار‌ دار المصطفی (کتاب)|وفاء الوفاء باخبار‌ دار المصطفی]] آورده است. وی معتقد است استغاثه٬ شفاعت و توسل به پیامبر(ص) نزد خداوند از کارهای انبیاء و سیره صالحان بوده و در هر زمانی انجام می‌‌گرفته است؛ چه قبل از خلقت و چه بعد از او، چه در حیات دنیوی و چه در برزخ. <ref> سمهودی، وفاء الوفاء، ۲۰۰۶م، ج۴، ص۱۹۵.</ref>  
*سمهودی از علمای شافعی قرن دهم قمری گزارش‌هایی از کسانی که با توسل به پیامبر به خواست‌های خود رسیده‌اند را در کتاب [[وفاء الوفاء باخبار‌ دار المصطفی (کتاب)|وفاء الوفاء باخبار‌ دار المصطفی]] آورده است. وی معتقد است استغاثه٬ شفاعت و توسل به پیامبر(ص) نزد خداوند از کارهای انبیاء و سیره صالحان بوده و در هر زمانی انجام می‌‌گرفته است؛ چه قبل از خلقت و چه بعد از او، چه در حیات دنیوی و چه در برزخ. <ref> سمهودی، وفاء الوفاء، ۲۰۰۶م، ج۴، ص۱۹۵.</ref>  


ابوعلی خلال گفته است هرگاه برایش مشکلی پیش می‌آمده به زیارت قبر [[امام کاظم(ع)]] می‌رفته و به او [[توسل]] می‌کرده و مشکلش برطرف می‌شده است.<ref> بغدادی، تاریخ بغداد، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۳۳.</ref> از [[محمد بن ادریس شافعی|شافعی]] نیز نقل شده که قبر امام کاظم(ع) را «داروی شفابخش» توصیف کرده است.<ref>کعبی، الامام موسی بن الکاظم علیه السلام سیره و تاریخ، ۱۴۳۰ق، ص۲۶۱.</ref>
*ابوعلی خلال گفته است هرگاه برایش مشکلی پیش می‌آمده به زیارت قبر [[امام کاظم(ع)]] می‌رفته و به او [[توسل]] می‌کرده و مشکلش برطرف می‌شده است.<ref> بغدادی، تاریخ بغداد، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۳۳.</ref> از [[محمد بن ادریس شافعی|شافعی]] نیز نقل شده که قبر امام کاظم(ع) را «داروی شفابخش» توصیف کرده است.<ref>کعبی، الامام موسی بن الکاظم علیه السلام سیره و تاریخ، ۱۴۳۰ق، ص۲۶۱.</ref>
 
*آلوسى در تفسیر خود پس از نقل برخی از گزارش‌های تاریخی و روایاتی در باب توسل و تجزيه و تحليل طولانى آن‌ها به این نتیجه می‌رسد که « مانعى در توسل به پيشگاه خداوند به مقام پيامبر(ص) نمى‏‌بينم چه در حال حيات پيامبر و چه پس از رحلت او. وی بعد از بحث نسبتا مشروحى در اين زمينه، اذعان مى‌‏كند توسل جستن به مقام غير پيامبر در پيشگاه خدا نيز مانعى ندارد به شرط اينكه او حقيقتا در پيشگاه خدا مقامى داشته باشد.<ref>آلوسى٬ روح المعاني في تفسير القرآن العظيم٬ ۱۴۱۵ق٬ ج۳ ٬ ص۲۹۷</ref>


==دیدگاه وهابیان==
==دیدگاه وهابیان==
کاربر ناشناس