توسل به مردگان: تفاوت میان نسخه‌ها

'''تَوَسُّل به مردگان''' یا '''توسل به اَموات'''، واسطه قراردادن بزرگان دینی پس از مرگ آنان نزد [[خداوند]] برای برآورده شدن حاجت‌. توسل به مردگان از اعتقادات [[اسلام|مسلمانان]] به‌ویژه [[شیعیان]] است که بر مبنای پذیرش [[سماع موتی]] و [[حیات برزخی]] بنا شده است. در منابع شیعه و [[سنی]] مواردی از توسل [[اهل بیت(ع)|اهل بیت]]  و برخی [[صحابه]] به [[پیامبر(ص)]] پس از وفات آن حضرت آمده است. [[وهابیت|وهابی‌ها]] و [[ابن تیمیه]] توسل به مردگان را نمی‌پذیرند.  

== مفهوم==

توسل به مردگان واسطه قراردادن بزرگان دینی مانند [[معصومان]] پس از مرگشان نزد خداوند برای برآوردن شدن حاجت است.<ref>سبحانی، بحوث قرآنيه في التوحید و الشرک، ۱۴۲۶ق، ص ۹۳.</ref>

همچنین [[دعای مأثور|دعاهای مأثور]] از اهل بیت(ع) مانند [[دعای سریع الاجابه]]، نشان می‌دهد که توسل به بزرگان بعد از حیاتشان نیز مورد سفارش بوده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۵۸۳.</ref>

* توسل مردی در زمان [[خلافت]] [[عثمان بن عفان|عثمان]] با راهنمایی [[عثمان بن حنیف]] به پیامبر اکرم.<ref> سمهودی، وفاء الوفاء، ۲۰۰۶م، ج۴، ص۱۹۵.</ref> {{یادداشت|عثمان بن حنیف از او خواست که این گونه به پیامبر متوسل شود: اللّهمّ إنّی أسألک وأتوجّه إلیک بنبیک محمّد صلّی اللَّه علیه وسلّم نبی الرحمة، یا محمّد! إنّی أتوجّه بک إلی ربّی فتقضی لی حاجتی. <small>(طبرانی، المعجم الکبیر، ۱۴۰۶ق، ج۹، ص۳۰.)</small>}}

بیشتر عالمان اهل سنت، توسل به اموات را جایز دانسته و به بزرگان دینی متوسل می‌شده‌اند. سمهودی از علمای شافعی قرن دهم قمری گزارش‌هایی از کسانی که با توسل به پیامبر به خواست‌های خود رسیده‌اند، را در کتاب [[وفاء الوفاء باخبار‌ دار المصطفی (کتاب)|وفاء الوفاء باخبار‌ دار المصطفی]] آورده است.<ref> سمهودی، وفاء الوفاء، ۲۰۰۶م، ج۴، ص۱۹۵.</ref> ابوعلی خلال گفته است هر گاه برایش مشکلی پیش می‌آمده به زیارت قبر [[امام کاظم(ع)]] می‌رفته و به او [[توسل]] می‌کرده و مشکلش برطرف می‌شده است.<ref> بغدادی، تاریخ بغداد، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۳۳.</ref> از [[محمد بن ادریس شافعی]] نقل شده که اهل بیت پیامبر(ص) را وسیله [[تقرب]] به خداوند معرفی کرده است.<ref>شوشتری، احقاق الحق، ۱۴۰۹ق، ج۹، ص۶۸۶</ref>