۱۷٬۲۲۳
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←نیمه شعبان از دیدگاه اهل سنت: ویرایش) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←نیمه شعبان در ادب و شعر فارسی: تمیزکاری) |
||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
==نیمه شعبان در ادب و شعر فارسی== | ==نیمه شعبان در ادب و شعر فارسی== | ||
نیمه شعبان در فرهنگ و ادب کهن فارسی، [[شب برات]] نامیده شده است. [[ابوریحان بیرونی]] در کتاب «التفهیم» درباره شب برات | نیمه شعبان در فرهنگ و ادب کهن فارسی، [[شب برات]] نامیده شده است. [[ابوریحان بیرونی]] در کتاب «التفهیم» درباره شب برات آورده است: | ||
در | ::«...و شب پانزدهم از ماه [[شعبان المعظم|شعبان]]، بزرگوار است و او را شب برات خوانند و همی پندارم، این از قبیل آن است که هر کهاندرو عبادت کند و نیکی به جای آورد، بیزاری یابد از [[جهنم|دوزخ]]».<ref>ابوریحان بیرونی، التّفهیم، ص۲۵۲.</ref> | ||
[[حافظ شیرازی]] در کنار کلمه برات از تعبیر [[شب قدر]] برای نیمه شعبان استفاده کرده است، که بهاءالدین خرمشاهی معتقد است منظور حافظ از «برات» در این بیت، شب نیمه شعبان است. | محمد غیاثالدین رامپوری نیز در غیاث اللغات -یکی از فرهنگهای فارسی- شب پانزدهم شعبان را شب برات توصیف کرده است که در آن [[فرشته|فرشتگان]] به فرمان خدا روزی انسان را تقسیم میکنند.<ref>رامپوری، غیاث اللغات، ۱۳۹۳ش، ص۵۰۳-۵۰۴.</ref> شاعران پارسی زبان نیز در اشعار خود از عناوینی مانند شب برات، لیله الصک، شب بیزاری، برائت از آتش [[جهنم|دوزخ]] و شب عبادت برای این شب استفاده کردهاند. [[حافظ شیرازی]] در کنار کلمه برات از تعبیر [[شب قدر]] برای نیمه شعبان استفاده کرده است، که بهاءالدین خرمشاهی معتقد است منظور حافظ از «برات» در این بیت، شب نیمه شعبان است. | ||
{{شعر2 | {{شعر2 | ||
|چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی| آن [[شب قدر]] که این تازه براتم دادند<ref>خرمشاهی، حافظ نامه، ۱۳۹۳ش، ج۱، ص۶۷۲.</ref>}} | |چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی| آن [[شب قدر]] که این تازه براتم دادند<ref>خرمشاهی، حافظ نامه، ۱۳۹۳ش، ج۱، ص۶۷۲.</ref>}} |
ویرایش