confirmed، templateeditor
۱۱٬۶۹۳
ویرایش
جز (←جستارهای وابسته: تمیزکاری) |
جز (←نیمه شعبان در ادب و شعر فارسی: ویکیسازی) |
||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
در همین راستا شاعران پارسی زبان نیز در اشعار خود به شب نیمه شعبان اشاره کردهاند و از عناوینی نظیر شب برات، لیله الصک، شب بیزاری، برائت از آتش [[جهنم|دوزخ]] و شب عبادت برای این شب استفاده کردهاند. | در همین راستا شاعران پارسی زبان نیز در اشعار خود به شب نیمه شعبان اشاره کردهاند و از عناوینی نظیر شب برات، لیله الصک، شب بیزاری، برائت از آتش [[جهنم|دوزخ]] و شب عبادت برای این شب استفاده کردهاند. | ||
[[حافظ شیرازی]] در کنار کلمه برات از تعبير [[شب قدر]] برای نیمه شعبان استفاده کرده است، که بهاءالدین خرمشاهی در کتاب «حافظنامه» معتقد است منظور حافظ از «برات» در این بیت، شب نیمه شعبان است. | [[حافظ شیرازی]] در کنار کلمه برات از تعبير [[شب قدر]] برای نیمه شعبان استفاده کرده است، که بهاءالدین خرمشاهی در کتاب «حافظنامه» معتقد است منظور حافظ از «برات» در این بیت، شب نیمه شعبان است. | ||
{{شعر|نستعلیق}}{{ب|چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی| آن شب قدر که این تازه براتم دادند<ref>خرمشاهی، بهاءالدین، حافظ نامه، انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ بیست و یکم، ۱۳۹۳ش، ج۱، ص۶۷۲.</ref>}}{{پایان شعر}} | {{شعر|نستعلیق}}{{ب|چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی| آن [[شب قدر]] که این تازه براتم دادند<ref>خرمشاهی، بهاءالدین، حافظ نامه، انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ بیست و یکم، ۱۳۹۳ش، ج۱، ص۶۷۲.</ref>}}{{پایان شعر}} | ||
مولوی نیز از تعبیر شب قدر و برات برای نیمه شعبان استفاده کرده است: | مولوی نیز از تعبیر شب قدر و برات برای نیمه شعبان استفاده کرده است: | ||
{{شعر|نستعلیق}}{{ب|شب «قدر» است او، درياب او را |امان يابي چو برخواني براتش<ref>مولوی، دیوان شمس، به تصحیح عزیز الله کاسب، ص۲۵۲.</ref>}}{{پایان شعر}} | {{شعر|نستعلیق}}{{ب|شب «قدر» است او، درياب او را |امان يابي چو برخواني براتش<ref>مولوی، دیوان شمس، به تصحیح عزیز الله کاسب، ص۲۵۲.</ref>}}{{پایان شعر}} |