Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۲۱۵
ویرایش
باقیات صالحات: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>M.r.seifi (.) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
==مفهوم قرآنی== | ==مفهوم قرآنی== | ||
باقیات صالحات، [[عمل صالح|اعمال صالح]] انسان هستند؛ زیرا هرچند به تصریح [[قرآن]]، همه اعمال انسان (اعم از نیک و بد) نزد خداوند باقی است<ref> | باقیات صالحات، [[عمل صالح|اعمال صالح]] انسان هستند؛ زیرا هرچند به تصریح [[قرآن]]، همه اعمال انسان (اعم از نیک و بد) نزد خداوند باقی است<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۳، ص۳۱۹.</ref> اما [[ثواب]] اعمال صالح به صورت ابدی باقی می‌ماند؛ برخلاف خیر و خوبی‌هایی که فقط در دنیا سود و نفع دارند.<ref>شیخ طوسی، التبیان، ج۷، ص۵۲ در تفسیر آیه ۴۶ سوره کهف، و ج۷، ص۱۴۶ در تفسیر آیه ۷۶ سوره مریم؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۸۱۷ در تفسیر آیه ۷۶ سوره مریم و ج۶، ص۷۳۱ در تفسیر آیه ۴۶ سوره کهف.</ref> | ||
تعبیر «باقیات الصالحات» در دو [[آیه]] از دو [[سوره]] مکی [[قرآن]] کریم آمده است که به ترتیب سوره‌ها چنین است: | تعبیر «باقیات الصالحات» در دو [[آیه]] از دو [[سوره]] مکی [[قرآن]] کریم آمده است که به ترتیب سوره‌ها چنین است: | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
از این میان روایاتی که در آن باقیات الصالحات به [[تسبیحات اربعه]] تفسیر شده سهم بیشتری دارد.<ref>حسینی‌زاده، «باقیات الصالحات»، ۱۳۸۵ش، ج۵، ص۳۰۰و۳۰۱(به نقل از: تفسیر قمی، ج۲، ص۲۷؛ جامع البیان، ج۹، ج۱۵، ص۳۱۵-۳۱۸؛ الدر المنثور، ج۵، ص۳۹۶-۳۹۹؛ روض الجنان، ج۱۲، ص۳۶۱و۳۶۲؛ تفسیر قرطبی، ج۱۰، ص۲۶۹و۲۷۰؛ منهج الصادقین، ج۵، ص۳۵۸؛ کشف الاسرار، ج۵، ص۶۹۵و۶۹۶؛ تفسیر عیاشی، ج۲، ص۳۲۷؛ التبیان، ج۷، ص۵۲؛ مجمع البیان، ج۶، ص۷۳۱؛ تفسیر ابن ابی حاتم، ج۷، ص۲۳۶۴.۲۳۶۵؛ التفسیر الکبیر، ج۲۱، ص۱۳۱؛ روح المعانی، ج۹، ج۱۵، ص۴۱۴؛ الکشاف، ج۲، ص۷۲۵؛ بحار الانوار، ج۲۳، ص۲۵۰؛ البرهان، ج۳، ص۶۳۹و۶۴۱؛ تفسیر ابن کثیر، ج۳، ص۹۰و۹۱).</ref> | از این میان روایاتی که در آن باقیات الصالحات به [[تسبیحات اربعه]] تفسیر شده سهم بیشتری دارد.<ref>حسینی‌زاده، «باقیات الصالحات»، ۱۳۸۵ش، ج۵، ص۳۰۰و۳۰۱(به نقل از: تفسیر قمی، ج۲، ص۲۷؛ جامع البیان، ج۹، ج۱۵، ص۳۱۵-۳۱۸؛ الدر المنثور، ج۵، ص۳۹۶-۳۹۹؛ روض الجنان، ج۱۲، ص۳۶۱و۳۶۲؛ تفسیر قرطبی، ج۱۰، ص۲۶۹و۲۷۰؛ منهج الصادقین، ج۵، ص۳۵۸؛ کشف الاسرار، ج۵، ص۶۹۵و۶۹۶؛ تفسیر عیاشی، ج۲، ص۳۲۷؛ التبیان، ج۷، ص۵۲؛ مجمع البیان، ج۶، ص۷۳۱؛ تفسیر ابن ابی حاتم، ج۷، ص۲۳۶۴.۲۳۶۵؛ التفسیر الکبیر، ج۲۱، ص۱۳۱؛ روح المعانی، ج۹، ج۱۵، ص۴۱۴؛ الکشاف، ج۲، ص۷۲۵؛ بحار الانوار، ج۲۳، ص۲۵۰؛ البرهان، ج۳، ص۶۳۹و۶۴۱؛ تفسیر ابن کثیر، ج۳، ص۹۰و۹۱).</ref> | ||
[[مفسران]] هرچند به این [[روایات]] و مصادیق اشاره می‌کنند اما عموم مفسران باقیات صالحات را به اعمال صالح خدا تفسیر کرده‌اند و این مصادیق را دلیلی بر تخصیص عموم آیه ندانسته‌اند<ref>حسینی‌زاده، «باقیات الصالحات»، ۱۳۸۵ش، ج۵، ص۳۰۳؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱۲، ص۴۴۶.</ref> یا این مصادیق را از باب جری و تطبیق (مثال) می‌دانند.<ref> | [[مفسران]] هرچند به این [[روایات]] و مصادیق اشاره می‌کنند اما عموم مفسران باقیات صالحات را به اعمال صالح خدا تفسیر کرده‌اند و این مصادیق را دلیلی بر تخصیص عموم آیه ندانسته‌اند<ref>حسینی‌زاده، «باقیات الصالحات»، ۱۳۸۵ش، ج۵، ص۳۰۳؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱۲، ص۴۴۶.</ref> یا این مصادیق را از باب جری و تطبیق (مثال) می‌دانند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۳، ص۳۱۹.</ref> | ||
==مفهوم عرفی== | ==مفهوم عرفی== | ||
| خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
==کتاب‌های باقیات صالحات== | ==کتاب‌های باقیات صالحات== | ||
برداشت‌های گوناگون از باقیات صالحات موجب شده است تا در طی سده‌های پیاپی، شماری از آثار در زمینههای گوناگون اذکار و [[ادعیه]]، [[اصول عقاید]] یا فضایل [[اهل بیت]] با عنوان الباقیات الصالحات نوشته شود. [[شهید اول]] رساله‌ای کوتاه به نام الباقیات الصالحات در تفسیر این اذکار نوشته و آن‌ها را بیانگر پنج اصل ([[توحید]]، [[نبوت]]، [[معاد]]، [[عدل]] و [[امامت]]) دانسته و [[علی بن محمد بیاضی]] شرحی بر آن با عنوان «الکلمات النافعات» نوشته است. افزون بر آن، می‌توان به این آثار اشاره کرد: نوشته سید حسن بن دلدار لکهنوی در باب اصول عقاید به اردو؛ نوشته [[شیخ عباس قمی]] در باب ادعیه و اذکار که در ۱۳۴۶ق، و پس از آن در حاشیة [[مفاتیح الجنان]] بارها به چاپ رسیده است؛ دیوانی از عبدالباقی فاروقی در فضایل اهل بیت(ع) که مکرر از جمله در ۱۲۷۶ق به چاپ رسیده است.<ref>زرنگار، «باقیات صالحات»، ج۱۱، ص۲۳۶.</ref> | برداشت‌های گوناگون از باقیات صالحات موجب شده است تا در طی سده‌های پیاپی، شماری از آثار در زمینههای گوناگون اذکار و [[ادعیه]]، [[اصول عقاید]] یا فضایل [[اهل بیت]] با عنوان الباقیات الصالحات نوشته شود. [[شهید اول]] رساله‌ای کوتاه به نام الباقیات الصالحات در تفسیر این اذکار نوشته و آن‌ها را بیانگر پنج اصل ([[توحید]]، [[نبوت]]، [[معاد]]، [[عدل]] و [[امامت]]) دانسته و [[علی بن محمد بیاضی]] شرحی بر آن با عنوان «الکلمات النافعات» نوشته است. افزون بر آن، می‌توان به این آثار اشاره کرد: نوشته سید حسن بن دلدار لکهنوی در باب اصول عقاید به اردو؛ نوشته [[شیخ عباس قمی]] در باب ادعیه و اذکار که در ۱۳۴۶ق، و پس از آن در حاشیة [[مفاتیح الجنان]] بارها به چاپ رسیده است؛ دیوانی از عبدالباقی فاروقی در فضایل اهل بیت(ع) که مکرر از جمله در ۱۲۷۶ق به چاپ رسیده است.<ref>زرنگار، «باقیات صالحات»، ۱۳۸۱ش، ج۱۱، ص۲۳۶.</ref> | ||
== جستارهای وابسته== | == جستارهای وابسته== | ||