پرش به محتوا

مناظره امام باقر با حسن بصری: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Aghaie
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Aghaie
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
در این مناظره امام باقر (علیه السلام)، در ابتدا نظر حسن بصری را در مورد نحوه اختیار آدمی رد کرده و سپس با استدلال به آیاتی از سوره‌های سبأ، طلاق و یوسف به اثبات حقانیت خود پرداخته‌ است.
==متن مناظره==
[[حسن بصری]] نزد [[امام باقر(ع)]] رفت و عرض کرد: آمده‌ام سؤالاتی از شما بپرسم.
[[حسن بصری]] نزد [[امام باقر(ع)]] رفت و عرض کرد: آمده‌ام سؤالاتی از شما بپرسم.


خط ۵: خط ۷:
گفت: چنین می‌گویند.
گفت: چنین می‌گویند.


===جبر و تفویض===
امام فرمود: امر بزرگی را به عهده گرفته ای. شنیده‌ام که می‌گویی خداوند مردم را به خودشان واگذار کرده است!
امام فرمود: امر بزرگی را به عهده گرفته ای. شنیده‌ام که می‌گویی خداوند مردم را به خودشان واگذار کرده است!
حسن بصری ساکت شد. امام فرمود: اگر خداوند به کسی وعدۀ امن و امان دهد، آیا او دیگر باید از چیزی بترسد؟
حسن بصری ساکت شد. امام فرمود: اگر خداوند به کسی وعدۀ امن و امان دهد، آیا او دیگر باید از چیزی بترسد؟
خط ۱۰: خط ۱۳:
گفت: نه
گفت: نه


امام فرمود: من آیه‌ای می‌خوانم که تو آن را به اشتباه تفسیر کرده ای.
===اهل بیت (ع) در قرآن===
امام فرمود: من آیه‌ای می‌خوانم که تو آن را به اشتباه تفسیر کرده‌ای.


پرسید: کدام آیه؟
پرسید: کدام آیه؟
خط ۱۶: خط ۲۰:
فرمود:
فرمود:


::{{متن قرآن|'''وَجَعَلْنَا بَینَهُمْ وَبَینَ الْقُرَی الَّتِی بَارَکنَا فِیهَا قُرًی ظَاهِرَةً وَقَدَّرْنَا فِیهَا السَّیرَ ۖ سِیرُوا فِیهَا لَیالِی وَأَیامًا آمِنِینَ''' ﴿۱۸﴾|ترجمه=و میان آنان و میان آبادانی هایی که در آنها برکت نهاده بودیم شهرهای متصل به هم قرار داده بودیم، و در میان آنها مسافت را، به اندازه، مقرر داشته بودیم. در این [راه ]ها، شبان و روزان آسوده خاطر بگردید.|سوره=۳۴|آیه=۱۸}}
::{{متن قرآن|'''وَجَعَلْنَا بَینَهُمْ وَبَینَ الْقُرَی الَّتِی بَارَکنَا فِیهَا قُرًی ظَاهِرَةً وَقَدَّرْنَا فِیهَا السَّیرَ ۖ سِیرُوا فِیهَا لَیالِی وَأَیامًا آمِنِینَ''' ﴿۱۸﴾|ترجمه=و میان آنان و میان آبادانی هایی که در آنها برکت نهاده بودیم شهرهای متصل به هم قرار داده بودیم، و در میان آنها مسافت را، به اندازه، مقرر داشته بودیم. در این [راه ]ها، شبان و روزان آسوده خاطر بگردید.|سوره=[[سوره سبأ|سبأ]]|آیه=۱۸}}


شنیده‌ام که جای امن را به [[مکه]] تفسیر کرده ای؟ وای بر تو! این چه امنیتی است که اموال اهالی آنجا به سرقت می‌رود و همواره عده‌ای کشته می‌شوند؟!
شنیده‌ام که جای امن را به [[مکه]] تفسیر کرده ای؟ وای بر تو! این چه امنیتی است که اموال اهالی آنجا به سرقت می‌رود و همواره عده‌ای کشته می‌شوند؟!
خط ۲۵: خط ۲۹:


امام فرمود: بله، آیه ۸ سوره طلاق که می‌فرماید:
امام فرمود: بله، آیه ۸ سوره طلاق که می‌فرماید:
::{{متن قرآن|'''وَکأَین مِّن قَرْیةٍ عَتَتْ عَنْ أَمْرِ رَبِّهَا وَرُسُلِهِ فَحَاسَبْنَاهَا حِسَابًا شَدِیدًا وَعَذَّبْنَاهَا عَذَابًا نُّکرًا''' ﴿۸﴾|ترجمه=و چه بسیار شهرها که از فرمان پروردگار خود و پیامبرانش سر پیچیدند و از آنها حسابی سخت کشیدیم و آنان را به عذابی [بس ] زشت عذاب کردیم.|سوره=۶۵|آیه=۸}}
::{{متن قرآن|'''وَکأَین مِّن قَرْیةٍ عَتَتْ عَنْ أَمْرِ رَبِّهَا وَرُسُلِهِ فَحَاسَبْنَاهَا حِسَابًا شَدِیدًا وَعَذَّبْنَاهَا عَذَابًا نُّکرًا''' ﴿۸﴾|ترجمه=و چه بسیار شهرها که از فرمان پروردگار خود و پیامبرانش سر پیچیدند و از آنها حسابی سخت کشیدیم و آنان را به عذابی [بس ] زشت عذاب کردیم.|سوره=[[سوره طلاق|طلاق]]|آیه=۸}}


بعد فرمود: آیا سرپیچی کننده در و دیوار است یا انسان ها؟
بعد فرمود: آیا سرپیچی کننده در و دیوار است یا انسان ها؟
خط ۳۳: خط ۳۷:
امام فرمود: در آیه ۸۲ [[سوره یوسف]]، از قریه و دهستان سؤال می‌شود یا از اشخاص؟!
امام فرمود: در آیه ۸۲ [[سوره یوسف]]، از قریه و دهستان سؤال می‌شود یا از اشخاص؟!


::{{متن قرآن|'''وَاسْأَلِ الْقَرْیةَ الَّتِی کنَّا فِیهَا وَالْعِیرَ الَّتِی أَقْبَلْنَا فِیهَا ۖ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ''' ﴿۸۲﴾|ترجمه=و از [مردم ] شهری که در آن بودیم و کاروانی که در میان آن آمدیم جویا شو، و ما قطعاً راست می‌گوییم.|سوره=۱۲|آیه=۸۲}}
::{{متن قرآن|'''وَاسْأَلِ الْقَرْیةَ الَّتِی کنَّا فِیهَا وَالْعِیرَ الَّتِی أَقْبَلْنَا فِیهَا ۖ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ''' ﴿۸۲﴾|ترجمه=و از [مردم ] شهری که در آن بودیم و کاروانی که در میان آن آمدیم جویا شو، و ما قطعاً راست می‌گوییم.|سوره=[[سوره یوسف|یوسف]]|آیه=۸۲}}


سپس فرمود: '''قری''' یعنی علمای [[شیعه|شیعیان]] ما و مقصود از سیر، علم است. یعنی هر کس به سوی ما آمد و حلال و حرام را از ما آموخت، دیگر از شک و گمراهی در امان است؛ زیرا احکام را از آنجا که باید بیاموزد، آموخته است؛ چون [[اهل بیت]] وارثان علم و فرزندان برگزیده‌اند و آن فرزندان ما هستیم، نه تو و امثال تو.  
سپس فرمود: '''قری''' یعنی علمای [[شیعه|شیعیان]] ما و مقصود از سیر، علم است. یعنی هر کس به سوی ما آمد و حلال و حرام را از ما آموخت، دیگر از شک و گمراهی در امان است؛ زیرا احکام را از آنجا که باید بیاموزد، آموخته است؛ چون [[اهل بیت]] وارثان علم و فرزندان برگزیده‌اند و آن فرزندان ما هستیم، نه تو و امثال تو.


و مبادا بگویی خداوند بندگان را به خودشان واگذاشته زیرا خداوند عزوجل، دچار سستی و ضعف نیست تا کاری را به مردم واگذار کند. آنها را هم به چیزی مجبور نمی‌کند که در این صورت به آنها ظلم می‌شود؛ خدا با بندگانش نه با [[جبر]] رفتار می‌کند نه با [[تفویض]]؛ بلکه با امری بین آن دو رفتار می‌کند.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ج۲۴، ص۲۳۵، ح ۴.وطبرسی، احتجاج، ج۲، ص۳۲۷</ref>
و مبادا بگویی خداوند بندگان را به خودشان واگذاشته زیرا خداوند عزوجل، دچار سستی و ضعف نیست تا کاری را به مردم واگذار کند. آنها را هم به چیزی مجبور نمی‌کند که در این صورت به آنها ظلم می‌شود؛ خدا با بندگانش نه با [[جبر]] رفتار می‌کند نه با [[تفویض]]؛ بلکه با امری بین آن دو رفتار می‌کند.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ج۲۴، ص۲۳۵، ح ۴.وطبرسی، احتجاج، ج۲، ص۳۲۷</ref>
کاربر ناشناس