پرش به محتوا

مناظره امام باقر با حسن بصری: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>A.atashinsadaf
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>A.atashinsadaf
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۳: خط ۲۳:
[[حسن بصری]] گفت: فدایت شوم! آیا در قرآن آیه‌ای هست که به انسان‌ها بگوید قریه؟
[[حسن بصری]] گفت: فدایت شوم! آیا در قرآن آیه‌ای هست که به انسان‌ها بگوید قریه؟


امام فرمود: بله، آیه 8 سوره طلاق که می فرماید:  
امام فرمود: بله، آیه 8 سوره طلاق که می فرماید:
:::''و کاین من قریه عتت عن امر ربها و رسله فحاسبناها حسابا شدیدا و عذبناها عذابا نُّکرا''  
:::''و کاین من قریه عتت عن امر ربها و رسله فحاسبناها حسابا شدیدا و عذبناها عذابا نُّکرا''


:::یعنی: و چه بسیار قریه‌هایی که از امر پروردگار و پیامبرانش سرپیچی کردند، و ما حساب سختی از آنان کشیدیم و به عذاب بدی مجازاتشان کردیم.
:::یعنی: و چه بسیار قریه‌هایی که از امر پروردگار و پیامبرانش سرپیچی کردند، و ما حساب سختی از آنان کشیدیم و به عذاب بدی مجازاتشان کردیم.
خط ۳۲: خط ۳۲:
حسن بصری گفت: بله؛ منظور همان انسان‌هاست.
حسن بصری گفت: بله؛ منظور همان انسان‌هاست.


امام فرمود: در آیه‌ی « واسأل القریه التی کنافیها» _سوره یوسف،آیه 82_ (از قریه ای که ما بودیم بپرس.) از قریه و دهستان سؤال می‌شود یا از اشخاص؟!
امام فرمود: در آیه‌ی '''واسئل القریه التی کنافیها''' -[[سوره یوسف]]،آیه 82- (از قریه ای که ما بودیم بپرس.) از قریه و دهستان سؤال می‌شود یا از اشخاص؟!
 
سپس فرمود: قری یعنی علمای [[شیعه|شیعیان]] ما و مقصود از سیر، علم است. یعنی هر کس به سوی ما آمد و حلال و حرام را از ما آموخت، دیگر از شک و گمراهی در امان است؛ زیرا احکام را از آنجا که باید بیاموزد، آموخته است؛ چون [[اهل بیت]] وارثان علم و فرزندان برگزیده‌اند و آن فرزندان ما هستیم، نه تو و امثال تو. و مبادا بگویی خداوند بندگان را به خودشان واگذاشته زیرا خداوند عزوجل، دچار سستی و ضعف نیست تا کاری را به مردم واگذار کند. آنها را هم به چیزی مجبور نمی‌کند که در این صورت به آنها ظلم می‌شود؛ خدا با بندگانش نه با جبر رفتار می‌کند نه با تفویض؛ بلکه با امری بین آن دو رفتار می‌کند.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ج 24، ص 235، ح 4.وطبرسی، احتجاج، ج2، ص327</ref>
 


سپس فرمود: '''قری''' یعنی علمای [[شیعه|شیعیان]] ما و مقصود از سیر، علم است. یعنی هر کس به سوی ما آمد و حلال و حرام را از ما آموخت، دیگر از شک و گمراهی در امان است؛ زیرا احکام را از آنجا که باید بیاموزد، آموخته است؛ چون [[اهل بیت]] وارثان علم و فرزندان برگزیده‌اند و آن فرزندان ما هستیم، نه تو و امثال تو. و مبادا بگویی خداوند بندگان را به خودشان واگذاشته زیرا خداوند عزوجل، دچار سستی و ضعف نیست تا کاری را به مردم واگذار کند. آنها را هم به چیزی مجبور نمی‌کند که در این صورت به آنها ظلم می‌شود؛ خدا با بندگانش نه با [[جبر]] رفتار می‌کند نه با [[تفویض]]؛ بلکه با امری بین آن دو رفتار می‌کند.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ج 24، ص 235، ح 4.وطبرسی، احتجاج، ج2، ص327</ref>
== پانویس ==
== پانویس ==
<references />
<references />
== منابع ==
== منابع ==
#طبرسی،ابی منصور احمد بن علی،الاحتجاج، مشهد،نشر المصطفی،1403 ه.ق
#طبرسی،ابی منصور احمد بن علی،الاحتجاج، مشهد،نشر المصطفی،1403 ه.ق


#مجلسی، بحار الانوار،بیروت، دار احیاء التراث العربی،1403 هجری
#مجلسی، بحار الانوار، بیروت، دار احیاء التراث العربی،1403 هجری


[[رده:امام باقر]]
[[رده:امام باقر]]
کاربر ناشناس