محدث: تفاوت میان نسخه‌ها

مامقانی اصطلاحاتی مثل راوی، مُسنِد، محدِّث و حافظ را با هم مقایسه کرده است.<ref>مامقانی، مقباس الهدایه، ۱۴۱۱ق، ج۳، ص۴۹-۵۰.</ref> او می‌نویسد راوی کسی است که صرفاً [[روایت]] را نقل می‌کند چه با سند چه بی سند. مقام راوی پایین‌تر از محدث است<ref>مامقانی، مقباس الهدایه، ۱۴۱۱ق، ج۳، ص۴۹.</ref> او همچنین تصریح می‌کند کسی که فقط حدیث را شنیده، محدث نامیده نمی‌شود.<ref> مامقانی، مقباس الهدایه، ۱۴۱۱ق، ج۳، ص۴۹.</ref>

نویسندگان کتاب‌های [[درایة الحدیث|علم درایه]] می‌گویند[[علم رجال|عالم رجالی]] کسی است که فقط راویان حدیث و ویژگی‌های آنان را به صورت منفرد می‌شناسد و درباره معتبر بودن یا نبودن هر راوی نظر می‌دهد. ولی محدث کسی است که علاوه بر شناخت راویان به صورت منفرد، درباره سند و متن احادیث هم صاحب‌نظر است و می‌تواند [[حدیث ضعیف|ضعیف]] یا [[حدیث صحیح|صحیح]] بودن حدیث را تشخیص دهد. <ref>سبحانی، اصول الحدیث و احکامه، ۱۴۱۸ق، ص۱۶؛ قربانی، علم حدیث، ۱۳۷۶ش، ص۱۰۷.</ref>

محدثان شیعه را دست‌کم به دو شیوه دسته‌بندی کرده‌اند. نخست بر اساس ادوار زندگی و مراحل تاریخی<ref>سیفی مازندرانی، مقیاس الرواة، ۱۴۲۲ق، ص۵۵.</ref> و دیگری بر اساس مدرسه‌ها و حوزه‌های حدیث‌پژوهی مثل [[مکتب حدیثی قم]]، [[مکتب حدیثی کوفه]] و مانند آن.<ref>مؤدب، تاریخ حدیث، ۱۳۹۳ش، ص۱۱۵.</ref>

محدثان [[صفویان|دوره حاکمیت صفویه]] در ایران که همزمان با رشد [[اخباریگری]] است، نقش فراوانی در افزایش میراث حدیثی شیعه داشتند<ref>مهریزی، حدیث‌پژوهی، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۲۴۹.</ref> و جوامع حدیثی متعددی در این دوره نوشتند.<ref>مهریزی، حدیث‌پژوهی، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۲۶۱.</ref> [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]] به عنوان بزرگ‌ترین مجموعه حدیثی شیعه محصول این دوره است. [[محمدمحسن فیض کاشانی]] (۱۰۹۱ق) نویسنده [[الوافی (کتاب)|الوافی]]، [[شیخ حر عاملی]] (م۱۱۰۴ق) مؤلف [[وسائل الشیعة (کتاب)|وسائل الشیعه]] و [[محمدباقر مجلسی]] (م۱۱۱۰ق) مؤلف بحار الانوار در این دوران می‌زیسته‌اند. <ref>مؤدب، تاریخ حدیث، ۱۳۹۳ش، ص۱۲۹.</ref>