پرش به محتوا

احیا: تفاوت میان نسخه‌ها

۵۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۳ آوریل ۲۰۲۳
جز
خط ۱۰: خط ۱۰:
==شب‌هایی برای احیا==
==شب‌هایی برای احیا==
از میان شب‌های متعددی که احیای آنها در روایات سفارش شده است، شب‌زنده‌داری در شب‌های [[رمضان|ماه رمضان]] به ویژه دهه آخر آن، به سبب احتمال واقع شدن شب قدر در آنها، در میان مسلمانان و به ویژه [[شیعه|شیعیان]] مورد توجه بیشتر بوده است.<ref>احمدی،‌ «[https://www.cgie.org.ir/fa/article/238321/%D8%A7%D8%AD%DB%8C%D8%A7 احیا]»، مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی.</ref>
از میان شب‌های متعددی که احیای آنها در روایات سفارش شده است، شب‌زنده‌داری در شب‌های [[رمضان|ماه رمضان]] به ویژه دهه آخر آن، به سبب احتمال واقع شدن شب قدر در آنها، در میان مسلمانان و به ویژه [[شیعه|شیعیان]] مورد توجه بیشتر بوده است.<ref>احمدی،‌ «[https://www.cgie.org.ir/fa/article/238321/%D8%A7%D8%AD%DB%8C%D8%A7 احیا]»، مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی.</ref>
براساس [[حدیث|حدیثی]] از [[امام باقر(ع)]] هر کس شب قدر را احیا بدارد، [[گناه|گناهانش]] بخشیده می‌شود هرچند به عدد ستارگان آسمان، سنگینی کوه‌ها و وسعت دریاها باشد.<ref>شیخ صدوق، فضائل الاشهر الثلاثة، ۱۳۹۶ق، ص۱۱۸.</ref> همچنین در روایتی از [[امام علی(ع)]]، احیای چهار شب یعنی شبِ اولِ [[ماه رجب]]، شب [[نیمه شعبان]]، شب [[عید فطر]] و شب [[عید قربان]] توصیه شده است.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، قم، ج۷، ص۴۷۸؛ دایرة المعارف تشیع، ۱۳۹۰ش، ج۱، ص۵۳۶-۵۳۷.</ref>
براساس [[حدیث|حدیثی]] از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] هر کس شب قدر را احیا بدارد، [[گناه|گناهانش]] بخشیده می‌شود هرچند به عدد ستارگان آسمان، سنگینی کوه‌ها و وسعت دریاها باشد.<ref>شیخ صدوق، فضائل الاشهر الثلاثة، ۱۳۹۶ق، ص۱۱۸.</ref> همچنین در روایتی از [[امام علی(ع)]]، احیای چهار شب یعنی شبِ اولِ [[ماه رجب]]، شب [[نیمه شعبان]]، شب [[عید فطر]] و شب [[عید قربان]] توصیه شده است.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، قم، ج۷، ص۴۷۸؛ دایرة المعارف تشیع، ۱۳۹۰ش، ج۱، ص۵۳۶-۵۳۷.</ref>


از [[حضرت محمد(ص)]] روایت شده که هرکس شب‌های [[عیدین]]  را زنده نگه دارد، در روزی که قلب‌ها می‌میرند، دلش زنده خواهد ماند. روایتی به‌همین مضمون درباره شب‌زنده‌داری در شب [[نیمه شعبان]] نیز وارد شده است.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، قم، ج۷، ص۴۷۸.</ref>{{یادداشت|قال رسول الله صلى‌الله‌عليه‌وآله : من أحيا ليلة العيد لم يمت قلبه يوم تموت القلوب. از  امثال این روایت شاید بتوان استفاده کرد که منظور از احیا و شب زنده داری زنده ساختن قلب ( باطن) در پرتو عبادت و دعا و اعمال مخصوص شب‌های احیاست.}}
از [[حضرت محمد(ص)]] روایت شده که هرکس شب‌های [[عیدین]]  را زنده نگه دارد، در روزی که قلب‌ها می‌میرند، دلش زنده خواهد ماند. روایتی به‌همین مضمون درباره شب‌زنده‌داری در شب [[نیمه شعبان]] نیز وارد شده است.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، قم، ج۷، ص۴۷۸.</ref>{{یادداشت|قال رسول الله صلى‌الله‌عليه‌وآله : من أحيا ليلة العيد لم يمت قلبه يوم تموت القلوب. از  امثال این روایت شاید بتوان استفاده کرد که منظور از احیا و شب زنده داری زنده ساختن قلب ( باطن) در پرتو عبادت و دعا و اعمال مخصوص شب‌های احیاست.}}
۱۷٬۴۴۳

ویرایش