دعای سمات: تفاوت میان نسخه‌ها

در دعای سمات، خدا را به [[اسم اعظم]]، پیامبران و مکان‌های مقدسی که خداوند در آن مکان‌ها با رسولانش تکلم نمود و بر آنان [[وحی]] فرستاد، قسم داده یا خوانده می‌شود. ابتدای دعا با مناجات خداوند آغاز شده و در ضمن آن به نعمت‌های خداوند اشاره شده است. همراهی [[حضرت موسی]] با [[بنی اسرائیل،]] عبور آن‌ها از دریا و هلاک [[فرعون]] و لشگریان فرعون را یاد کرده است. در بندهای دیگر سخن گفتن خداوند با موسی بن عمران، [[ابراهیم]]، [[اسحاق]]، [[یعقوب]] و اینکه خداوند آن‌ها را یاری رسانده را ذکر کرده است. رحمت خداوند را به [[حضرت آدم]] و ذریه او یادآوری می‌کند و سپس برکت خداوند بر امت‌های گذشته را خاطر نشان می‌کند و بر شمول برکت خداوند بر امت، ذریه و امت [[پیامبر(ص)]] تأکید می‌کند و از خداوند می‌خواهد که بر پیامبر(ص) و خاندان او [[صلوات]] فرستاده و برکت و رحمت خویش را بر آنها شامل کند، کما اینکه بر [[حضرت ابراهیم|ابراهیم]] و آل ابراهیم درود، برکت و رحمت خود را شامل کرده است.