دعای سمات: تفاوت میان نسخه‌ها

سمات جمع «سِمَه» به معنی علامت و نشانه است و چون نشانه‌های استجابت در این دعا بسیار است لذا به این نام نامیده شده است.<ref> دایرة المعارف شیعه، ج ۷، ص ۵۲۷ </ref>

دعای سمات را شیخ طوسی در مصباح المتهجد، <ref> طوسی، مصباح المتهجد، ج۱، ص ۴۲۰ ـ ۴۱۷ </ref> ابن طاووس در جمال الاسبوع، <ref> ابن طاووس، جمال الاسبوع، ص ۵۳۸ ـ ۵۳۳ </ref> کفعمی در بلدالامین <ref> کفعمی، بلدالامین، ص ۹۱ ـ ۹۰ </ref> و مصباح، <ref> کفعمی، مصباح، ص ۴۲۶ ـ ۴۲۴ </ref> مجلسی در بحارالانوار <ref> مجلسی، بحارالانوار، ج ۸۷، ص ۱۰۰ـ ۹۶ </ref> و زاد المعاد <ref> مجلسی، بلد الامین، ص ۳۹۸ ـ ۳۹۵ </ref> با سندهای معتبر از محمد بن عثمان عمروی که از نواب خاص امام زمان (عج) است و از حضرت امام محمد باقر و امام صادق (ع) روایت شده، نقل کرده‌اند. و شیخ عباس قمی این دعا را در مفاتیح الجنان <ref> قمی، مفاتیح الجنان، ص ۱۳۵ـ ۱۲۸</ref> به نقل از مصباح شیخ طوسی آورده است.