دعای سمات: تفاوت میان نسخه‌ها

دعای سمات را شیخ طوسی در مصباح المتهجد،<ref>طوسی، مصباح المتهجد، ج۱، ص ۴۱۸</ref> ابن طاووس در جمال الاسبوع،<ref>ابن طاووس، جمال الاسبوع، ص 536</ref> کفعمی در بلدالامین<ref>کفعمی، بلدالامین، ص 90</ref> و مصباح،<ref>کفعمی، مصباح، ص 425</ref> مجلسی در بحارالانوار<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج 87، ص 98</ref>  و زاد المعاد<ref>مجلسی، بلد الامین، ص 396</ref> با سندهای معتبر از محمد بن عثمان عمروی -رضوان الله تعالی علیه - که از نواب خاص امام زمان(عج) است و از حضرت امام محمد باقر و امام صادق (ع) روایت شده، نقل کرده‌اند.

==زمان قرائت==

==محتوا==

در دعای سمات سعی شده است خدا را به اسم اعظم، پیامبران و مکان‌های مقدسی که خداوند در آن مکان‌ها با رسولانش تکلم نمود و بر آنان وحی فرستاد، قسم داده یا خوانده شود. ابتدای دعا با مناجات خداوند آغاز شده و در ضمن آن به نعمت‌های خداوند اشاره شده است. همراهی حضرت موسی با بنی اسرائیل، عبور آن‌ها از دریا و هلاک فرعون و لشگریان فرعون را یاد کرده است. سخن گفتن خداوند با موسی بن عمران، ابراهیم، اسحاق، یعقوب و اینکه خداوند آن‌ها را یاری رسانده را ذکر کرده است. رحمت خداوند را به حضرت آدم و ذریه او یادآوری می‌کند و سپس برکت خداوند بر امت‌های گذشته را خاطر نشان می‌کند و بر شمول برکت خداوند بر امت، ذریه و امت پیامبر(ص) تاکید می‌کند و از خداوند می‌خواهد که بر پیامبر(ص) و خاندان او صلوات فرستاده و برکت و رحمت خویش را بر آنها شامل کند، کما اینکه بر ابراهیم و آل ابراهیم درود، برکت و رحمت خود را شامل کرده است.