Automoderated users، confirmed، movedable، templateeditor
۲٬۳۸۱
ویرایش
(←اسم الله در نزد عرفا: ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
==بسامد قرآنی== | ==بسامد قرآنی== | ||
بر اساس دیدگاه برخی منابع، بدون محاسبه مواردی که با ضمیر و مانند آن به کلمه الله اشاره دارد، کلمه الله ۲۶۹۹ بار<ref>روحانی، المعجمالاحصائی، ۱۳۶۶ش، ج۲، ص۲۴۴، ۲۵۲، ۲۶۲. و نوروزی، حسن، پژوهشى در نظريه «اعجاز عددى و رياضى قرآن» (پژوهش های قرآنی دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم)، ج۴۸، ص۷. </ref> در [[قرآن]] بهکار رفته است. در صورتیکه موارد پنجگانه کاربرد واژه «اللهم» نیز به آن افزوده شود شمار آن به ۲۷۰۴ میرسد. برخی تعداد آن را با احتساب مشتقات و بسمالله ۲۸۰۷ بار ذکر کردهاند.<ref>آشتیانی، تفسیر سوره فاتحه الکتاب، ۱۳۷۷ش، ص۶۳.</ref> | بر اساس دیدگاه برخی منابع، بدون محاسبه مواردی که با ضمیر و مانند آن به کلمه الله اشاره دارد، کلمه الله ۲۶۹۹ بار<ref>روحانی، المعجمالاحصائی، ۱۳۶۶ش، ج۲، ص۲۴۴، ۲۵۲، ۲۶۲. و نوروزی، حسن، پژوهشى در نظريه «اعجاز عددى و رياضى قرآن» (پژوهش های قرآنی دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم)، ج۴۸، ص۷. </ref> در [[قرآن]] بهکار رفته است. در صورتیکه موارد پنجگانه کاربرد واژه «اللهم» نیز به آن افزوده شود شمار آن به ۲۷۰۴ میرسد. برخی تعداد آن را با احتساب مشتقات و بسمالله ۲۸۰۷ بار ذکر کردهاند.<ref>آشتیانی، تفسیر سوره فاتحه الکتاب، ۱۳۷۷ش، ص۶۳.</ref> | ||
==اسم الله در نزد عرفا== | ==اسم الله در نزد عرفا== | ||
[[عارفان اسلامی]]، مقام ذات حقّ را بدون هیچگونه تعیّنی دانسته و پس از تجلی حقّ، اولین تعیّن را تعیّنات حقی نامیدند که خود شامل مقام احدیت (تعیّن اول) و مقام واحدیت (تعیّن ثانی) میشود.<ref>ر.ک جامی، أشعة اللمعات، ۱۳۸۳ش، ص ۳۴- ۳۵.</ref> | [[عارفان اسلامی]]، مقام ذات حقّ را بدون هیچگونه تعیّنی دانسته و پس از تجلی حقّ، اولین تعیّن را تعیّنات حقی نامیدند که خود شامل مقام احدیت (تعیّن اول) و مقام واحدیت (تعیّن ثانی) میشود.<ref>ر.ک جامی، أشعة اللمعات، ۱۳۸۳ش، ص ۳۴- ۳۵.</ref> | ||
خط ۶۳: | خط ۵۷: | ||
در نگاه عرفا، واژه «الله» گاه به معنای ذات حق و گاه به معنای وصف جامع به کار میرود که در صورت اول به آن «الله ذاتی» و در صورت دوم، به آن «الله وصفی» اطلاق میشود.<ref>امینی نژاد، حکمت عرفانی، ۱۳۹۰ش، ص۳۶۲.</ref> | در نگاه عرفا، واژه «الله» گاه به معنای ذات حق و گاه به معنای وصف جامع به کار میرود که در صورت اول به آن «الله ذاتی» و در صورت دوم، به آن «الله وصفی» اطلاق میشود.<ref>امینی نژاد، حکمت عرفانی، ۱۳۹۰ش، ص۳۶۲.</ref> | ||
==کتابت لفظ جلاله «الله» == | |||
[[پرونده:اسلوب الله.jpg|بندانگشتی|اسلوب نگارش لفظ جلاله الله در هنر خوشنویسی در قلمهای مختلف که نشانگر تغییر منحصر به فرد در این لفظ جلاله است.]] | |||
در هنر خوشنویسی، لفظ جلاله «الله»، اسلوبی منحصربهفرد داشته و به باور [[ریچارد اتینگهاوزن]]، مستشرق آلمانی و پژوهشگر هنر اسلامی، زیبانگاری کلمه «الله» هنرمندان را در دو سرحد جهان اسلام یعنی اسپانیا و افغانستان، به راهحل مشابه هدایت کردهاست.»<ref>اتینگهاوزن، ۱۳۷۹ش، ص۲۰۰</ref> | |||
یکی از ویژگیهای نگارش این کلمه، آن است که کلمه «الله» مرکب از سه حرف «الف، لام و هاء» است و شیوه نگارش هرکدام از این سه حرف در مفردات خوشنویسی، با بیانی دقیق و هندسی مشخص شده و هرکدام برای شکل تنها و متّصل خود، هندسه و نقطهگذاری مشخصی دارند. ولی همین حروف هنگامی که در نگارش لفظ جلاله «الله» بکار میرود، بهیکباره از آن اسلوب و چارچوب مفردات، دگرگون شده و شکل منحصربهفردی به خود میگیرند. تا جایی که نگارش کلمه «الله» نیازمند آموزش جداگانه و ممارست مجزّا است.<ref>محمدی پارسا، عبدالله، «بررسی تأثیرات قرآن کریم بر شکلگیری ساختار هنر خوشنویسی اسلامی»، ۱۳۹۷ش.</ref> | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |