پرش به محتوا

خدا: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۰۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۹ سپتامبر ۲۰۲۱
جز
افزایش درباره ۲
جز (افزایش درباره ۲)
خط ۱: خط ۱:
{{درباره ۲|مفهوم خداوند|آشنایی با اسم خاص او مدخلِ|الله|}}
{{اسلام-عمودی}}
{{اسلام-عمودی}}
{{اعتقادات شیعه}}
{{اعتقادات شیعه}}
خط ۵: خط ۶:
خدا در نظر [[شیعه]]، یگانه و سرمنشأ همه کمالات و علت هستی‌بخش همه موجودات است و ذاتی [[ازل|ازلی]] و [[ابد|ابدی]] دارد. هیچ موجودی شبیه او نیست. ذات او عین صفاتش است. واقعیتی بسیط و بی‌ماهیت است. نه در دنیا و نه در آخرت قابل دیده شدن نیست و دارای علم و قدرت مطلق است، در همه جا حضور و ارتباطی تام با مخلوقاتش دارد. وجود خدا و برخی صفاتش با حس و [[عقل]] و [[فطرت]] اثبات‌پذیر است؛ ولی کُنه ذات نامحدودش با حس و عقل محدود قابل ادراک نیست.
خدا در نظر [[شیعه]]، یگانه و سرمنشأ همه کمالات و علت هستی‌بخش همه موجودات است و ذاتی [[ازل|ازلی]] و [[ابد|ابدی]] دارد. هیچ موجودی شبیه او نیست. ذات او عین صفاتش است. واقعیتی بسیط و بی‌ماهیت است. نه در دنیا و نه در آخرت قابل دیده شدن نیست و دارای علم و قدرت مطلق است، در همه جا حضور و ارتباطی تام با مخلوقاتش دارد. وجود خدا و برخی صفاتش با حس و [[عقل]] و [[فطرت]] اثبات‌پذیر است؛ ولی کُنه ذات نامحدودش با حس و عقل محدود قابل ادراک نیست.


==واژه شناسی==
==واژه‌شناسی==
واژه «خدا» یا «خدای» از فارسی میانه xwaday به معنی «ارباب» و «پروردگار» و آن نیز برگرفته از واژه اوستایی xᵛaδāta-‏ به معنی «قائم به خود» یا «آفریدهٔ خود» است. <ref>پاول هرن، اساس اشتقاق فارسی، ۱۳۵۶ش، ج۱، ص۶۰۱.</ref>.
واژه «خدا» یا «خدای» از فارسی میانه xwaday به معنی «ارباب» و «پروردگار» و آن نیز برگرفته از واژه اوستایی xᵛaδāta-‏ به معنی «قائم به خود» یا «آفریدهٔ خود» است. <ref>پاول هرن، اساس اشتقاق فارسی، ۱۳۵۶ش، ج۱، ص۶۰۱.</ref>.