مصر: تفاوت میان نسخه‌ها

مصر (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۵ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۱۴

۴ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۵ فوریهٔ ۲۰۲۳

جز

ویکی سازی

دیداریویکی‌متن

Sarsm

confirmed، templateeditor

۱۲٬۳۶۱

ویرایش

@@ خط ۷۱: / خط ۷۱: @@
 با وجود سلطه [[امویان]] بر مصر، گرایش‌های شیعی در این سرزمین به طور کامل از بین نرفت.<ref>وردانی، شیعه در مصر، ۱۳۸۲ش، ص۱۷۱.</ref> وجود گرایش‌های شیعی و علوی در مصر، و دوری آن از مرکز خلافت، باعث شد برخی از قیام‌کنندگان علوی، به مصر بروند.{{مدرک}} برخی قیام‌های علویان در مصر، عبارتند از: قیام علی بن محمد، برادر [[محمد بن عبدالله بن حسن|نفس زکیه]]، در [[سال ۱۴۵ هجری قمری|سال ۱۴۵ق]] که با شکست مواجه شد،<ref>مقریزی، المواعظ و الاعتبار، ۱۴۲۴ق، ج۴، ص۳۸۵.</ref> قیام احمد بن ابراهیم بن عبدالله بن طباطبا در ۲۵۴ق در صعید<ref>مقریزی، المواعظ و الاعتبار، ۱۴۲۴ق، ج۴، ص۳۸۵.</ref> قیام احمد بن محمد بن عبدالله بن طباطبا در [[سال ۲۵۵ قمری]] در نزدیکی اسکندریه<ref>مقریزی، المواعظ و الاعتبار، ۱۴۲۴ق، ج۴، ص۳۸۶.</ref> و همچنین قیام ابراهیم بن محمد، از نوادگان امام علی(ع)، معروف به ابن صوفی، در [[سال ۲۵۶ هجری قمری|سال ۲۵۶ق]] در زمان حکومت طولونیان بر مصر، در منطقه صعید.<ref>ابن خلدون، تاریخ، ۱۹۸۸م، ج۴، ص۳۹۲.</ref>
-چنانکه مقریزی (۷۶۶-۸۴۵ق)، مورخ مشهور مصری در کتاب خود، المواعظ و الاعتبار شرح داده، پس از آنکه در عاشورای ۳۵۰ق، شیعیان در مزار کلثوم، از نوادگان [[امام صادق(ع)]] جمع شدند و به [[عزاداری]] پرداختند، مأموران اموی به آنها حمله کرده و بسیاری را کشتند و پس از آن فشار بر شیعیان افزایش یافت؛ تا آنجا که برای آزمودن مردم از آنها می‌پرسیدند «دایی‌ات کیست؟» و اگر پاسخی غیر از «معاویه» می‌شنیدند، آنها را مجازات می‌کردند؛ چرا که معتقد بودند معاویه، «خال المؤمنین»، یعنی دایی مؤمنان است.<ref>مقریزی، المواعظ و الاعتبار، ۱۴۲۴ق، ج۴، ص۳۸۷.</ref> به گفته مقریزی، در این دوران، منادیانی در روز جمعه بر در [[جامع عتیق قاهره|جامع عتیق]] فریاد می‌زدند که معاویه دایی مؤمنان است و مناقب او را برمی‌شمردند.<ref>مقریزی، المواعظ و الاعتبار، ۱۴۲۴ق، ج۴، ص۳۸۷.</ref>
+چنانکه مقریزی (۷۶۶-۸۴۵ق)، مورخ مشهور مصری در کتاب خود، المواعظ و الاعتبار شرح داده، پس از آنکه در عاشورای ۳۵۰ق، شیعیان در مزار کلثوم، از نوادگان [[امام صادق(ع)]] جمع شدند و به [[عزاداری]] پرداختند، مأموران اموی به آنها حمله کرده و بسیاری را کشتند و پس از آن فشار بر شیعیان افزایش یافت؛ تا آنجا که برای آزمودن مردم از آنها می‌پرسیدند «دایی‌ات کیست؟» و اگر پاسخی غیر از «معاویه» می‌شنیدند، آنها را مجازات می‌کردند؛ چرا که معتقد بودند معاویه، «خال المؤمنین»، یعنی دایی مؤمنان است.<ref>مقریزی، المواعظ و الاعتبار، ۱۴۲۴ق، ج۴، ص۳۸۷.</ref> به گفته مقریزی، در این دوران، منادیانی در [[روز جمعه]] بر در [[جامع عتیق قاهره|جامع عتیق]] فریاد می‌زدند که معاویه دایی مؤمنان است و مناقب او را برمی‌شمردند.<ref>مقریزی، المواعظ و الاعتبار، ۱۴۲۴ق، ج۴، ص۳۸۷.</ref>
 ===خلافت فاطمیان===