بنی‌عباس: تفاوت میان نسخه‌ها

بنی‌عباس (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۵ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۰۳

۴٬۸۵۷ بایت حذف‌شده ، ‏۵ فوریهٔ ۲۰۲۰

جز

اصلاح و ویرایش و ادغام سه پاراگراف اول

دیداریویکی‌متن

کاربر ناشناس

imported>Fayaz

@@ خط ۳: / خط ۳: @@
 {{نیازمند گسترش}}
 {{خلافت بنی عباس}}
-'''بنی عباس'''، (حکومت: ۱۳۲ق-۶۵۶ق) از مهمترین سلسله‌های [[خلافت]] اسلامی که بیش از پنج قرن بر اکثر مناطق اسلامی حکومت داشتند. این سلسله با انقراض [[بنی‌امیه|امویان]] کار خود را شروع و توسط [[مغول|مغول‌ها]] از بین رفتند. نسب این سلسله به [[عباس بن عبدالمطلب|عباس]] عموی [[پیامبر (ص)]] می‌رسد و به همین جهت از [[قریش]] و [[بنی‌هاشم]] به حساب می‌آیند.
+'''بنی عباس'''، (حکومت: ۱۳۲ق-۶۵۶ق) از مشهورترین سلسله‌های [[خلافت]] اسلامی که بیش از پنج قرن بر اکثر مناطق اسلامی حکومت داشتند. این سلسله با انقراض [[بنی‌امیه|امویان]] کار خود را شروع کرد و توسط [[مغول|مغول‌ها]] از بین رفتند.
-==تطهیر چهره عباس در صدر اسلام==
-[[خلفای عباسی]]، مشروعیت خویش را به [[عباس بن عبدالمطلب]] مستند می‌کردند. بدین رو می‌کوشیدند تا چهره تاریخی عباس و برخی فرزندان و نوادگان او را با برنامه سیاسی خود هماهنگ کنند به ویژه اینکه از سوابق رقبای خود یعنی [[طالبیان]] و [[علویان]] در عصر [[پیامبر(ص)]] بهره‌ای نداشتند. آنان نخست سعی کردند از جنبهٔ منفی حضور عباس در برخی حوادث صدر [[اسلام]] در مخالفت با پیامبر اسلام بکاهند؛ سپس برخی فضایل را به او نسبت دهند. عباسیان چنین توجیه کردند که حضور عباس در [[جنگ بدر]]<ref>بلاذری، فتوح البلدان، ۱۸۶۳م، ج۳، ص۹.</ref> در صف [[شرک|مشرکان]] از سر ضرورت بوده<ref>طبری، تاریخ طبری، ج۲، ص۴۲۶؛ ابن قتیبه، المعارف، ۱۹۶۰م، ص۱۵۵.</ref> و به همین سبب پس از اسارت او،<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، دار صادر، ج۴، ص۱۲؛ طبری، تاریخ طبری، ج۲، ۴۲۶.</ref> پیامبر دستور داد تا او را نکشند.<ref>نگاه کنید به: ابن هشام، سیره النبی انتشارات عیسی البابی الحلبی، ج۲، ص۲۶۹؛ ابن سعد، الطبقات الکبری،‌ دار صادر، ج۴، ص۱۰-۱۱.</ref> همچنین گفته شده که عباس پنهانی با پیامبر تماس داشته و اخبار [[مشرکان]] را به او می‌رسانده است.<ref>واقدی، المغازی، ۱۹۶۶م، ج۱، ص۲۰۴؛ بلاذری،  فتوح البلدان، ۱۸۶۳م، ج۳، ص۹.</ref>
-==اجداد بنی عباس==
+==تبار==
-اولین حاکم عباسی [[عبدالله سفاح]] فرزند محمد بن علی بن عبدالله بن عباس است و پس از وی برادرش [[عبدالله منصور]] به حکومت رسید. پس از وفات منصور نیز حکومت عباسیان در نسل وی ادامه یافت. بنابراین همه [[خلفای عباسی]] از نسل محمد بن علی بن عبدالله بن عباس بن عبدالمطلب می‌باشند.{{مدرک}}
+همه [[خلفای عباسی]] از نسل محمد بن علی بن عبدالله بن عباس بن عبدالمطلب بودند. [[عباس بن عبدالمطلب|عباس]](۳۲ق ـ ۵۳پ.ق) عموی [[پیامبر]] بود. فرزندش عبدالله بن عباس (۶۸-۳ق) مشهور به [[ابن‌عباس]]، از اصحاب سه امام اول [[شیعیان]] و از [[مفسران]] بود. علی (۴۰-۱۱۷ق) فرزند ابن‌عباس، توسط خلفای [[بنی‌مروان]] به حُمَیمه تبعید شد. فرزند او ابوعبدالله محمد (۱۲۵-۵۴ق) ادعا کرد که توسط ابوهاشم عبدالله، نوه [[امام علی]] و فرزند [[محمد حنفیه]]، به وصایت و امامت [[بنی‌هاشم]] انتخاب شده است. ابراهیم (۱۳۲-۸۲ق) فرزند محمد، معروف به ابراهیم امام، [[ابومسلم]] را به [[خراسان]] فرستاد تا در ۱۲۹ق قیام علیه [[بنی‌امیه]] را شروع کرد و آنان را برانداخت و بنی‌عباس به حکومت رسیدند. اولین و دومین حاکم بنی‌عباس، ابوالعباس عبدالله [[سفاح]] و عبدالله منصور، برادران ابراهیم و فرزندان محمد بودند.
-===عباس بن عبدالمطلب===
+{{تبارنامه بنی‌عباس}}
-{{اصلی|عباس بن عبدالمطلب}}
-عَبّاس بن عَبدُالمُطَّلِب (۵۳ قبل از هجرت - ۳۲ هجری) در کودکی و نوجوانی هم‌بازی [[پیامبر(ص)]] بود و پیش از اسلام آوردن نیز سعی داشت که از [[پیامبر(ص)]] حمایت کند. مشهور آن است که وی پس از [[هجرت به مدینه|هجرت]] اسلام آورد، اما در [[بیعت عقبه|پیمان عقبه]] که قبل از هجرت اتفاق افتاد، از پیامبر(ص) حمایت کرد. وی در دوران خلافت [[عثمان بن عفان]] وفات نمود و در [[بقیع]] دفن گردید.{{مدرک}}
-===عبدالله بن عباس===
-{{اصلی|عبدالله بن عباس}}
-عبداللّه بن عباس (۳ق هجرت-[[سال ۶۸ هجری قمری|۶۸ق]]) مشهور به [[ابن عباس]]، پسر عموی [[پیامبر (ص)]] و [[امام علی (ع)]] و از [[صحابه]] و یاران سه [[امام]] اول [[شیعیان]] بود. او در دوران [[خلفای سه‌گانه|خلفا]] با اینکه علی(ع) را شایسته مقام [[خلافت]] می‌دانست، با [[خلفای سه گانه]] نیز همکاری داشت. وی در جنگ‌های [[جنگ جمل|جمل]]، [[جنگ صفین|صفین]] و [[جنگ نهروان|نهروان]] به طرفداری از علی(ع) حضور یافت و از طرف امام استانداری [[بصره]] را بر عهده گرفت. پس از آن در طرفداری از [[امام حسن|امام حسن(ع)]] سخن گفت و هنگام [[دفن]] جنازه امام حسن(ع) از ایجاد درگیری میان [[بنی هاشم]] و [[بنی امیه]] جلوگیری کرد.{{مدرک}}
-وی [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین]] را از سفر به [[کربلا]] برحذر داشت و خود نیز در کربلا حضور نیافت. [[روایات]] فراوانی از طریق [[شیعه]] و [[اهل سنت|سنی]] از ابن عباس نقل شده است و کتاب [[تفسیر ابن عباس (کتاب)|تفسیری منسوب به او]]، بارها به چاپ رسیده است.{{مدرک}}
+==ادعای امامت محمدبن‌علی==
-===علی بن عبدالله===
-از میان فرزندان عبدالله،<ref>نک: همان، ۱۱۷-۱۱۸.</ref> علی از همه مشهورتر است. او در نزاع میان [[عبدالملک بن مروان]] و [[ابن زبیر]]، به توصیه پدر، به عبدالملک پیوست<ref>اخبار، ص۱۳۱، ۱۵۴.</ref> و روابط خوبی با خلیفه داشت.<ref>بلاذری، همان، ج۴، ص۷۰؛ نیز نک: اخبار، همانجا.</ref> مورخان از زهد، عبادت، ثروت و گشاده‌دستی او سخن گفته‌اند.<ref>بلاذری، همان، ج۴، ص۹۳، ۱۰۰؛ اخبار، ص۱۴۴-۱۴۵؛ نیز نک: ذهبی، ج۵، ۲۵۲-۲۵۳.</ref> او در ۱۱۷ یا ۱۱۸ق درگذشت.{{مدرک}}
-===محمد بن علی===
-مشهورترین فرزند علی بن عبدالله بن عباس، محمد است. ابراهیم امام و ابوالعباس سفاح و [[ابوجعفر منصور]] فرزندان او هستند. فعالیت‌های سری و سازمان یافته که از عراق آغاز و به [[خراسان]] رسید و سرانجام [[خلافت اموی]] را به زیر کشد، با نام محمد بن علی پیوند دارد.{{مدرک}}
-{{تبارنامه بنی‌عباس}}
-==شروع قیام==
 ===شروع قیام توسط ابراهیم بن علی===
 پس از محمد بن علی در حدود ۱۲۵ق<ref>نک: بلاذری، همان، ج۴، ص۱۰۷؛ نیز اخبار، ص۲۳۹.</ref> داعیان بنابر وصیتش، جانشینی پسرش ابراهیم را پذیرفتند.<ref>همان، ص۲۳۷-۲۳۹؛ طبری، ج۷ُ ص ۲۹۴-۲۹۵.</ref>