سوره: تفاوت میان نسخه‌ها

سوره های قرآن - جز [[سوره توبه]]- با [[بسم الله الرحمن الرحیم]] آغاز می شود. لفظ سوره هشت بار به صورت مفرد و یک بار به صیغه جمع در [[قرآن کریم|قرآن كریم]] به كار رفته است. در توقیفی بودن و یا اجتهادی بودن ترتیب سوره های قرآن کریم اختلاف نظر وجود دارد.

'''سوره''' در لغت به معنای مرتبه و منزلت، قطعه و بخشی از شیء و هیجان همراه با ارتفاع و اعتلا است.<ref>مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج ۵، ص ۳۱۳.</ref> <ref>راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص ۴۳۴.</ref> در اصطلاح قطعه ای از کلام الهی است که از انسجام محتوایی برخوردار بوده و دارای مطلع و مقطع است. سوره های [[قرآن کریم]] - جز [[سوره توبه]]- با [[بسم الله الرحمن الرحیم]] آغاز می شود. لفظ سوره هشت بار به صورت مفرد و یک بار به صیغه جمع، در قرآن به كار رفته است. قطعه های مختلف کتاب الهی نیز بدین مناسبت به سوره نام گذاری شده که مانند سور شهر یا روستا، مانع تهاجم مخالفان است و هر سوره مظهر هیجان و اعتلا و ظهور خداوند در برابر معاندان است.<ref>جوادی آملی، تفسیر تسنیم، ج ۲، ص ۴۱۱.</ref> <ref>مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج ۵، ص ۳۱۴.</ref> و یا از آن رو که سور و باروی شهر، خانه های شهر و همه آن چه را درون شهر است فرا می گیرد، سوره قرآن نیز همه آیات و کلمات آن سوره را در بر می گیرد.<ref>راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص ۴۳۴.</ref> برخی از لغت شناسان، سوره را مشتق از سؤر می دانند که به معنای قطعه و قسمت باقی مانده شی گفته می شود. <ref>ابن منظور، لسان العرب، ج ۴، ص ۳۸۶.</ref>