کاربر ناشناس
سوره: تفاوت میان نسخه‌ها
←ترتیب نزول
imported>Akhlaghi بدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Akhlaghi |
||
| خط ۸۴۵: | خط ۸۴۵: | ||
آیه الله [[جوادی آملی]]، توقیفی بودن اسامی سوره های قرآن را نپذیرفته و نام های مشهور سوره های قرآن را از باب علم بالغلبه و کاربرد آن ها را در احادیث [[معصومین]] از باب همراهی با اصطلاح توده مردم می داند. وی می گوید: بعید است سوره ای که معارفی والا و حکمت های عمیق و احکام فراوان در بردارد به نام حیوانی نامیده شود و یا [[سوره انعام]] که مشتمل بر چهل احتجاج توحیدی است به نام چهارپایان و یا [[سوره نمل]] که معارف عمیق و قصص بسیاری از [[:رده:پیامبران|پیامبران]] (ع) را در بردارد به نام مورچه نام گذاری شود.<ref>جوادی آملی، تفسیر تسنیم، ج ۲، ص ۲۷.</ref> | آیه الله [[جوادی آملی]]، توقیفی بودن اسامی سوره های قرآن را نپذیرفته و نام های مشهور سوره های قرآن را از باب علم بالغلبه و کاربرد آن ها را در احادیث [[معصومین]] از باب همراهی با اصطلاح توده مردم می داند. وی می گوید: بعید است سوره ای که معارفی والا و حکمت های عمیق و احکام فراوان در بردارد به نام حیوانی نامیده شود و یا [[سوره انعام]] که مشتمل بر چهل احتجاج توحیدی است به نام چهارپایان و یا [[سوره نمل]] که معارف عمیق و قصص بسیاری از [[:رده:پیامبران|پیامبران]] (ع) را در بردارد به نام مورچه نام گذاری شود.<ref>جوادی آملی، تفسیر تسنیم، ج ۲، ص ۲۷.</ref> | ||
==ترتیب نزول== | ==ترتیب نزول سوره ها== | ||
بنا بر نظر مشهور [[قرآن کریم]] در طول بیست و سه سال، به تدریج بر [[رسول خدا]] (ص) نازل شد<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ۲، ص۱۵.</ref>، طبق شواهد تاریخی [[امام علی]] (ع) اولین کسی بود که پس از رحلت [[پیامبر]] (ص) ، قرآن کریم را بر اساس [[ترتیب نزول]] جمع آوری نموده و آن را بر شتری بار کرد و به میان [[صحابه]] آورد اما آنها این مصحف را از وی نپذیرفتند و گفتند ما را بدان نیازی نیست.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ج ۸۹، ص ۵۲، حدیث ۱۸.</ref> حضرت نیز، آن را برگرداند و پس از آن، به هیچ کس نشان نداد. طبق اعتقاد [[شیعه]] این قرآن پس از امام علی (ع) به سایر [[ائمه اهل بیت]] (ع) به ارث رسیده است و اکنون در اختیار [[امام زمان (عج) |حضرت حجت]] (عج) است.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ج ۸۹، ص ۴۲، حدیث۱.</ref> بنا به گفته [[شیخ مفید]]، امیر المؤمنین (ع) قرآن را از اول تا آخرش بر اساس نزول جمع آوری نمود و سوره های [[سوره مکی|مکی]] را بر سوره های [[سوره مدنی|مدنی]] و [[نسخ|منسوخ]] را بر [[نسخ|ناسخ]] مقدم داشت.<ref>معرفت، التمهید فی علوم القرآن، ج ۱، ص ۲۹۰ به نقل از مسائل السرویه شیخ مفید.</ref> | بنا بر نظر مشهور [[قرآن کریم]] در طول بیست و سه سال، به تدریج بر [[رسول خدا]] (ص) نازل شد<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ۲، ص۱۵.</ref>، طبق شواهد تاریخی [[امام علی]] (ع) اولین کسی بود که پس از رحلت [[پیامبر]] (ص) ، قرآن کریم را بر اساس [[ترتیب نزول]] جمع آوری نموده و آن را بر شتری بار کرد و به میان [[صحابه]] آورد اما آنها این مصحف را از وی نپذیرفتند و گفتند ما را بدان نیازی نیست.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ج ۸۹، ص ۵۲، حدیث ۱۸.</ref> حضرت نیز، آن را برگرداند و پس از آن، به هیچ کس نشان نداد. طبق اعتقاد [[شیعه]] این قرآن پس از امام علی (ع) به سایر [[ائمه اهل بیت]] (ع) به ارث رسیده است و اکنون در اختیار [[امام زمان (عج) |حضرت حجت]] (عج) است.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ج ۸۹، ص ۴۲، حدیث۱.</ref> بنا به گفته [[شیخ مفید]]، امیر المؤمنین (ع) قرآن را از اول تا آخرش بر اساس نزول جمع آوری نمود و سوره های [[سوره مکی|مکی]] را بر سوره های [[سوره مدنی|مدنی]] و [[نسخ|منسوخ]] را بر [[نسخ|ناسخ]] مقدم داشت.<ref>معرفت، التمهید فی علوم القرآن، ج ۱، ص ۲۹۰ به نقل از مسائل السرویه شیخ مفید.</ref> | ||
روایات تاریخی که در بیان جدول ترتیب نزول سوره‌ها وارد شده‌اند، علاوه بر ناسازگاری درونی و اختلافات مفهومی، از نظر سند نیز چندان قابل اعتماد نیستند، ازاین رو، جدول ترتیب نزول سوره های قرآن تا اندازه ای با ابهام و تردید همراه است. | روایات تاریخی که در بیان جدول ترتیب نزول سوره‌ها وارد شده‌اند، علاوه بر ناسازگاری درونی و اختلافات مفهومی، از نظر سند نیز چندان قابل اعتماد نیستند، ازاین رو، جدول ترتیب نزول سوره های قرآن تا اندازه ای با ابهام و تردید همراه است. | ||
==ترتیب سوره ها بر اساس مصحف== | ==ترتیب سوره ها بر اساس مصحف== | ||
در باره توقیفی بودن یا اجتهادی بودن ترتیب و توالی سوره های [[قرآن]] - که آغاز آنها [[فاتحة الکتاب]] و پایان آنها [[سوره ناس]] است- نظریه واحدی وجود ندارد؛ برخی قرآن پژوهان از جمله سیوطی می گویند: ترتیب کنونی سوره های قرآن توقیفی بوده و این امر به دستور [[رسول خدا]] (ص) و رهنمود [[وحی]] سامان یافته است.<ref>سیوطی، الاتقان فی علوم القرآن، ج ۱، ص ۹۷.</ref> برخی ترتیب سوره ها را اجتهادی دانسته و آن را به عهده سامان دهندگان [[مصحف عثمانی]] گذاشته اند. نظریه سوم؛ بر آنست که ترتیب سوره های [[قرآن کریم]] آمیزه ای از توقیف و اجتهاد است؛ بدین معنی که ترتیب بعضی از سوره ها به دستور رسول خدا (ص) و ترتیب برخی دیگر با اجتهاد و نظر [[صحابه]] ای که از سوی [[عثمان]] مسئولیت [[جمع قرآن|جمع و تدوین قرآن]] را بر عهده داشتند، انجام گرفته است.<ref>زرکشی، البرهان فی علوم القرآن، ج ۱، ص ۳۲۴.</ref><ref>رامیار، تاریخ قرآن، ص ۵۹۷.</ref><ref>معرفت، التمهید فی علوم القرآن، ج ۱، ص ۲۸۰.</ref> | در باره توقیفی بودن یا اجتهادی بودن ترتیب و توالی سوره های [[قرآن]] - که آغاز آنها [[فاتحة الکتاب]] و پایان آنها [[سوره ناس]] است- نظریه واحدی وجود ندارد؛ برخی قرآن پژوهان از جمله سیوطی می گویند: ترتیب کنونی سوره های قرآن توقیفی بوده و این امر به دستور [[رسول خدا]] (ص) و رهنمود [[وحی]] سامان یافته است.<ref>سیوطی، الاتقان فی علوم القرآن، ج ۱، ص ۹۷.</ref> برخی ترتیب سوره ها را اجتهادی دانسته و آن را به عهده سامان دهندگان [[مصحف عثمانی]] گذاشته اند. نظریه سوم؛ بر آنست که ترتیب سوره های [[قرآن کریم]] آمیزه ای از توقیف و اجتهاد است؛ بدین معنی که ترتیب بعضی از سوره ها به دستور رسول خدا (ص) و ترتیب برخی دیگر با اجتهاد و نظر [[صحابه]] ای که از سوی [[عثمان]] مسئولیت [[جمع قرآن|جمع و تدوین قرآن]] را بر عهده داشتند، انجام گرفته است.<ref>زرکشی، البرهان فی علوم القرآن، ج ۱، ص ۳۲۴.</ref><ref>رامیار، تاریخ قرآن، ص ۵۹۷.</ref><ref>معرفت، التمهید فی علوم القرآن، ج ۱، ص ۲۸۰.</ref> | ||