روضة الشهداء (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

 

'''رَوْضَةُ الشُّهَداء'''، کتابی به زبان فارسی درباره [[شهادت]] [[امام حسین(ع)]] و مصائب [[واقعه کربلا]]، اثر [[ملاحسین واعظ کاشفی]] (متوفای ۹۱۰ق). سبب نامگذاری مجالس [[عزاداری امام حسین]] در ایران به [[روضه]]، خوانده شدن این کتاب در این مجالس بوده است. روضة الشهداء سبب شد تا [[مقتل|مقتل‌هایی]] از این دست در عصر [[صفویه]] و [[قاجاریه]] به نگارش درآید. [[شهید مطهری]] در کتاب [[حماسه حسینی]] و برخی دیگر از محققان، به مطالب کتاب روضه الشهداء انتقاداتی وارد کرده‌اند.

او توانست مردم خراسان خصوصاً شهر هرات را مجذوب خود کند، به نحوی که طلاب فراوانی اعم از تسنن و تشیع در کلاس درس وی حاضر می‌شدند.<ref>ناصری داوودی‌، تشیع در خراسان عهد تیموری٬ ۱۳۷۸ش، ص‌۱۷۷ </ref>

این کتاب به واقعه کربلا اختصاص ندارد. نیمی از آن به زندگی انبیا از [[حضرت آدم]] تا پیامبر اسلام و نیز زندگی [[حضرت فاطمه(س)]]، [[علی بن ابی طالب|امیرالمؤمنین]] و دیگر [[ائمه|ائمه شیعه]] پرداخته است و مطالبی در باره برخی از [[سادات]] نیز در  آن مطرح شده است.<ref>جوادی، بررسی کتاب روضة الشهداء، ۱۳۸۹ش، ص۲۴۳-۲۴۴.</ref>

* '''باب اول''': در ابتلای جمعی از انبیاء علیهم التحیة و الثناء

* '''باب نهم''': در رسیدن امام حسین (ع) به کربلا و محاربه شدید او با اعداء

* '''باب دهم''': در وقایعی که به [[اهل بیت]] عصمت (ع) بعد از [[واقعه کربلا]] پیش آمده است