هود (پیامبر): تفاوت میان نسخه‌ها

'''هود''' پیامبر [[قوم عاد]] و از پیامبرانی که نامشان در [[قرآن]] آمده است. نام هود هفت بار در قرآن بیان شده است. او را از نوادگان [[حضرت نوح]] می‌دانند. هود از [[قوم عاد]] بود که داستان عذابشان در قرآن آمده است. قوم عاد با وجود نعمت‌های فراوان مشرک بودند.  بنابر [[آیات]] قرآن، خداوند بعد از ایمان نیاوردن قوم عاد، باد سرد شدیدی برای آنها فرستاد که آنان را همچون تنه‌های نخل از زمین بلند می‌کرد. از قوم عاد تنها حضرت هود و چند نفر از مؤمنان زنده ماندند.

برخی عنوان کرده‌اند که قوم عاد اولین قومی بودند که بعد از طوفان بت‌پرست شدند.<ref>ابن کثیر، قصص الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص۹۳.</ref> آنها بت‌هایی هم‌نام بت‌های قوم نوح مى‌پرستيدند.<ref>النجار، قصص‌الانبیاء، ۱۴۰۶ق، ص۵۱.</ref> از همین رو خداوند فردی از میان آنها به نام «هود» به پیامبری مبعوث کرد و از او خواست تا مردمش را به اطاعت خداوند دعوت کند. <ref>قطب راوندی، قصص الانبیاء(ع)، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۱۳۵؛ النجار، قصص‌الانبیاء، ۱۴۰۶ق، ص۵۱-۵۲؛ ابن کثیر، قصص الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص۹۷.</ref>

بر اساس آیات [[قرآن کریم]] زمانی که [[قوم عاد]] به حضرت هود عنوان کردند که تو هیچ [[معجزه‌|معجزه‌‌ای]] برای ما نیاورده‌ای، حضرت هود به آنها گفت که معجزه من این است که شما و بت‌های‌تان با آن همه دشمنی و دسیسه‌ای که نسبت به من دارید هیچ وقت نمی‌توانید به من آسیبی برسانید. من از هیج دسیسه و سوء قصد‌تان به جانم فرار نمی‌کنم اما شما به امر الهی نمی‌توانید به من آسیبی برسانید.<ref>جوادی آملی، تفسیر موضوعی، ج۶، ۱۳۹۱ش، ص۲۹۰-۲۹۱.</ref>

بنا بر آیات [[قرآن کریم]]، قوم عاد بلندقامت، فربه، قدرتمند و درشت‌هیکل بودند.<ref>سوره قمر، آیه ۲۰؛ سوره الحاقه، آیه ۷؛ سوره اعراف، آیه ۶۹.</ref> بر اساس روایات بلن قامت‌ترین آنها ۱۰۰ ذراع و كوتاهترین آنها ۷۰ ذراع بود.<ref>جزایری، النور المبين، ۱۳۸۱ق، ص۱۳۵.</ref> قرآن کریم مکان زندگی قوم عاد را سرزمین احقاف عنوان کرده است.<ref>سوره احقاف، آیه۲۱.</ref> در تعیین منطقه دقیق احقاف اختلاف هست. برخی آن را جنوب [[شبه جزیره عربستان|جزیره‌العرب]] و منطقه‌ای میان [[یمن]] و [[عمان]] دانسته‌اند.<ref>قرشی، قاموس قرآن، ۱۳۷۱ش، ج۵، ص۶۵. طباطبائی، الميزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۸، ص۲۱۰؛ طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص ۱۳۵-۱۳۶.</ref> برخی از [[تفسیر|مفسران]] عنوان کرده‌اند که بنا بر آیات قرآن کریم از تمدن و زندگی قوم عاد می‌توان به این نتیجه رسید که آنها تمدن خوب و شهرهای آبادی داشتند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۰، ص۴۵۶؛ مکارم، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۶ص۴۵۲.</ref>

پس از سرپیچی [[قوم عاد]] و درخواست عذاب الهی،<ref>سوره اعراف، آیه ۷۰.</ref> حضرت هود به آنها از عذاب الهی خبر داد.<ref>سوره اعراف، آیه ۷۱.</ref> به امر خداوند، در سرزمین احقاف که سرزمین سرسبز و‌آبادی بود، هفت سال باران نبارید و آنها دچار قحطی شدند.<ref>جزایری، النور المبين،۱۳۸۱ق، ص۱۳۶.</ref> پس از آن خداوند برای عذاب قوم عاد ابر سیاهی فرستاد. قوم عاد فکر کردند که این ابر مقدمه باران است و خدایان‌شان آن را فرستاده‌اند؛ اما حضرت هود به آنها گفت: این عذابی‌است که خداوند برای شما مقرر کرده است؛ همان عذابی که شما از خدای من درخواست کرده‌اید.<ref>سوره احقاف، آیه ۲۴.</ref> سپس باد شدید سردی وزید. قدرت آن چنان بود که کافران را مانند تنه‌های نخل از زمین جدا می‌کرد و اجساد آن را به زمین می‌‌انداخت.<ref>سوره قمر، آیه ۱۸-۲۱.</ref>  

بر اساس آیات [[قرآن کریم]] این باد به مدت ۷ شب و ۸ روز طول کشید.<ref>سوره الحاقه، آیه ۶-۸.</ref> گفته‌اند: از [[چهارشنبه]] آغاز شد و تا چهارشنبه هفته بعد ادامه یافت.<ref>قاضی زاهدی گلپایگانی، قصص یا داستان‌های شگفت انگیز قرآن مجید، ۱۳۷۱، ص۱۶۸. </ref> این باد همه افراد [[قوم عاد]] را از بین برد. از میان آنها تنها حضرت هود و یارانش از عذاب نجات یافتند.<ref>سوه هود، آیه ۵۸؛ سوره اعراف، آیه ۷۲؛ سوره الحاقه، آیه ۶-۸.</ref> آنها به دستور خداوند در گودالی پنهان شده بودند.<ref>جزایری، النور المبين،۱۳۸۱ق، ص۱۳۶.</ref> جزایری از وهب نقل کرده است که در تاریخ عرب روزهایی با عنوان روزهای سردِ پیرزن (بَرْدُ اْلعَجوز)، مشهور است که برخی آن را همان عذاب قوم عاد می‌دانند.<ref>جزایری، النور المبين، ۱۳۸۱ق، ص۱۳۶.</ref>