پرش به محتوا

مسبحات: تفاوت میان نسخه‌ها

۶۵۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۹ آوریل ۲۰۱۹
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Saeedzamani
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Saeedzamani
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:


==مفهوم==
==مفهوم==
مُسَبِّحات به سوره‌هایی گفته می‌شود که با [[تسبیح]] خداوند آغاز می‌شوند. تسبیح خدا یعنی او از هرگونه بدی و زشتی به دور است.{{مدرک}} مسبحات اصطلاحی جدید در [[علوم قرآنی]] نیست، بلکه این واژه از دوره [[نزول قرآن]] و قرون نخستین به بعد در منابع تاریخی و روایی کاربرد داشته است.{{مدرک}}
مُسَبِّحات به سوره‌هایی گفته می‌شود که با [[تسبیح]] خداوند آغاز می‌شوند.<ref>حریرى، محمد یوسف، فرهنگ اصطلاحات قرآنى، قم، هجرت، چاپ دوم، ۱۳۸۴ش، ص۱۸۵</ref> تسبیح در لغت به معنای خدا را به پاکی یاد و وصف کردن و او را از هرگونه بدی و هرآنچه شایسته او نیست، دور و مبرّا دانستن است و به معنای ذکر و نماز نیز آمده است.<ref>حسینی، «تسبیح»</ref> مسبحات اصطلاحی جدید در [[علوم قرآنی]] نیست، بلکه این واژه از دوره [[نزول قرآن]] و قرون نخستین به بعد در منابع تاریخی و روایی کاربرد داشته است.{{مدرک}}


==تعداد مسبحات==
==تعداد مسبحات==
در روایاتی که فضیلت مسبحات را بیان کرده‌اند، به اسامی این سوره‌ها اشاره نشده است؛ از این رو درباره تعداد این سوره‌ها میان [[فقیه|فقها]]، [[تفسیر قرآن|مفسران]] و پژوهشگران [[علوم قرآن|علوم قرآنی]] دیدگاه متعددی وجود دارد. این دیدگاه‌ها عبارتند از:
در روایاتی که فضیلت مسبحات را بیان کرده‌اند، به اسامی این سوره‌ها اشاره نشده است؛ از این رو درباره تعداد این سوره‌ها میان [[فقیه|فقها]]، [[تفسیر قرآن|مفسران]] و پژوهشگران [[علوم قرآن|علوم قرآنی]] دیدگاه‌های متعددی وجود دارد. این دیدگاه‌ها عبارتند از:


#'''هفت سوره:''' بر اساس این دیدگاه، سوره‌های مسبحات شامل هفت سوره [[سوره اسراء|اسراء]]، [[سوره حدید|حَدید]]، [[سوره حشر|حَشْر]]، [[سوره صف|صَفْ]]، [[سوره جمعه|جمعه]]، [[سوره تغابن|تَغابُن]] و [[سوره اعلی|اعلی]] است.<ref>فیض کاشانى، الوافی‌، ۱۴۰۹ق‌، ج۹، ص۱۷۵۶؛ حجتی، پژوهشی در تاریخ قرآن، ۱۳۷۷ش، ص۱۰۵.؛ رامیار، تاریخ قرآن، ۱۳۶۳ش، ص۵۹۶.</ref> این سوره ها تمامی سوره‌هایی هستند که با یکی از مشتقات ریشه (س ب ح) آغاز می‌شوند<ref>حسن زاده، هزار و یک نکته، ۱۳۶۵ش، ص۶۰۵</ref>
#'''هفت سوره:''' بر اساس این دیدگاه، سوره‌های مسبحات شامل هفت سوره [[سوره اسراء|اسراء]]، [[سوره حدید|حَدید]]، [[سوره حشر|حَشْر]]، [[سوره صف|صَفْ]]، [[سوره جمعه|جمعه]]، [[سوره تغابن|تَغابُن]] و [[سوره اعلی|اعلی]] است.<ref>فیض کاشانى، الوافی‌، ۱۴۰۹ق‌، ج۹، ص۱۷۵۶؛ حجتی، پژوهشی در تاریخ قرآن، ۱۳۷۷ش، ص۱۰۵.؛ رامیار، تاریخ قرآن، ۱۳۶۳ش، ص۵۹۶.</ref> این سوره ها تمامی سوره‌هایی هستند که با یکی از مشتقات ریشه (س ب ح) آغاز می‌شوند<ref>حسن زاده، هزار و یک نکته، ۱۳۶۵ش، ص۶۰۵</ref>
خط ۳۱: خط ۳۱:
*جوادى آملى، مرتضى، «تفسیر سوره حشر»، نشریه پاسدار اسلام، ش۱۸۳ و ۱۸۴، اسفند ۱۳۷۵ و فروردین ۱۳۷۶ش، ص۷-۱۱.
*جوادى آملى، مرتضى، «تفسیر سوره حشر»، نشریه پاسدار اسلام، ش۱۸۳ و ۱۸۴، اسفند ۱۳۷۵ و فروردین ۱۳۷۶ش، ص۷-۱۱.
*حجتی، سید محمد باقر، پژوهشی در تاریخ قرآن، تهران، انتشارات اسلامی، ۱۳۷۷ش.
*حجتی، سید محمد باقر، پژوهشی در تاریخ قرآن، تهران، انتشارات اسلامی، ۱۳۷۷ش.
*حریرى، محمد یوسف، فرهنگ اصطلاحات قرآنى، قم، هجرت، چاپ دوم، ۱۳۸۴ش.
*حسن زاده آملى، حسن، هزار و یک نکته، تهران‌، رجاء، چاپ پنجم‌، ۱۳۶۵ش.
*حسن زاده آملى، حسن، هزار و یک نکته، تهران‌، رجاء، چاپ پنجم‌، ۱۳۶۵ش.
*حسن زاده آملى، حسن، رساله نور على نور در ذكر و ذاكر و مذكور، قم، تشيع، چاپ ششم، ۱۳۷۱ش.
*حسن زاده آملى، حسن، رساله نور على نور در ذكر و ذاكر و مذكور، قم، تشيع، چاپ ششم، ۱۳۷۱ش.
*حسینی، مالک، «تسبیح»، دانشنامه جهان اسلام، ج۷، تهران، بنیاد دایره‌المعارف اسلامى، ۱۳۸۲ش.
*رامیار، محمود، تاریخ قرآن، تهران، امیرکبیر، چاپ سوم، ۱۳۶۳ش.
*رامیار، محمود، تاریخ قرآن، تهران، امیرکبیر، چاپ سوم، ۱۳۶۳ش.
*سیوطی، جلال‌الدین، الدرالمنثور فی تفسیر بالمأثور، بیروت، دار الفکر، بی‌تا.
*سیوطی، جلال‌الدین، الدرالمنثور فی تفسیر بالمأثور، بیروت، دار الفکر، بی‌تا.
کاربر ناشناس