confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۱۵
ویرایش
حبیب‌الله خویی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
تمیزکاری
جز ({{فقیهان شیعه (قرن ۱۴ قمری)}}) |
جز (تمیزکاری) |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
| تاریخ وفات =۱۳۲۴ق | | تاریخ وفات =۱۳۲۴ق | ||
| شهر وفات = تهران | | شهر وفات = تهران | ||
| محل دفن = | | محل دفن = [[حرم عبدالعظیم حسنی]] | ||
| استادان = | | استادان = [[سید حسین کوه کمره ای]] {{•}} [[میرزا حبیب الله رشتی]] {{•}}[[سید محمد حسن شیرازی]] {{•}} [[میرزا خلیل تهرانی]] | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| اجازه روایت از = | | اجازه روایت از = | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
==تولد و درگذشت== | ==تولد و درگذشت== | ||
[[ثقه الاسلام تبریزی]]<ref>ثقه الاسلام تبریزی، مرآه الکتب، ج۱، ص۴۸۱.</ref> از خود میرزا حبیب‌الله نقل می‌کند که او در سال [[سال ۱۲۶۵ هجری قمری|۱۲۶۵ق]]<ref> قس آقابزرگ طهرانی، نقباء البشر، قسم۱، ص۳۶۲؛ عرشی، استناد نهج البلاغه، ص۱۵۴.</ref> در شهر [[خوی]]<ref>عرشی، استناد نهج البلاغه، ص۱۵۴.</ref> و در خانواده‌ای ثروتمند و محترم<ref> رکـ: حسینی، مصادر نهج البلاغه و اسانیده، ج۱، ص۲۵۰.</ref> به دنیا آمد. | [[ثقه الاسلام تبریزی]]<ref>ثقه الاسلام تبریزی، مرآه الکتب، ج۱، ص۴۸۱.</ref> از خود میرزا حبیب‌الله نقل می‌کند که او در سال [[سال ۱۲۶۵ هجری قمری|۱۲۶۵ق]]<ref> قس آقابزرگ طهرانی، نقباء البشر، قسم۱، ص۳۶۲؛ عرشی، استناد نهج البلاغه، ص۱۵۴.</ref> در شهر [[خوی]]<ref>عرشی، استناد نهج البلاغه، ص۱۵۴.</ref> و در خانواده‌ای ثروتمند و محترم<ref> رکـ: حسینی، مصادر نهج البلاغه و اسانیده، ج۱، ص۲۵۰.</ref> به دنیا آمد. | ||
[[آقا بزرگ | [[آقا بزرگ طهرانی]]<ref> آقابزرگ طهرانی، الذریعه، ج۱۴، ص۱۲۳، ج۲۳، ص۱۵۷؛ آقا بزرگ، نقباء البشر، قسم۱، ص۳۶۲. </ref> زرکلی<ref> زرکلی، الاعلام، ج۲، ص۱۶۶.</ref> و حسینی<ref> حسینی، مصادر نهج البلاغه و اسانیده، ج۱، ص۲۴۹.</ref> سال وفات او را ۱۳۲۴ و [[سید محسن امین|امین]]<ref> امین، اعیان الشیعه، ج۴، ص۵۶۱.</ref> و [[علامه امینی|امینی]]<ref> امینی، الغدیر، ج۴، ص۲۶۳.</ref> سال ۱۳۲۶ را سال درگذشت میرزا حبیب الله ذکر کرده‌اند. او در [[تهران]] درگذشت و پیکرش را در [[حرم عبدالعظیم حسنی]] در [[ری]] به خاک سپردند.<ref> آقابزرگ، الذریعه، ج۱۴، ص۱۲۳</ref> | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
خویی بیست سال داشت که برای تحصیل علوم دینی به [[نجف]] رفت<ref> رکـ: خویی، ج۱، مقدمه علی اصغر حسینی، ص۸.</ref> و از محضر استادانی چون میرزا [[حبیب الله رشتی]]، [[میرزای شیرازی]]<ref> آقابزرگ طهرانی، نقباء البشر، قسم۱، ص۳۶۲.</ref> و [[سید حسین کوه | خویی بیست سال داشت که برای تحصیل علوم دینی به [[نجف]] رفت<ref> رکـ: خویی، ج۱، مقدمه علی اصغر حسینی، ص۸.</ref> و از محضر استادانی چون میرزا [[حبیب الله رشتی]]، [[میرزای شیرازی]]<ref> آقابزرگ طهرانی، نقباء البشر، قسم۱، ص۳۶۲.</ref> و [[سید حسین کوه کمره ای]] معروف به سید حسین ترک <small>(متوفی ۱۲۹۹)</small><ref> ثقه الاسلام تبریزی، مرآه الکتب، ج۱، ص۴۸۱.</ref> بهره‌مند شد. ثقه الاسلام تبریزی<ref> ثقه الاسلام تبریزی، مرآه الکتب، ج۱، ص۴۸۱.</ref> همچنین ملاعلی، فرزند حاج میرزا خلیل طهرانی <small>(متوفی ۱۲۹۷)</small>، را در شمار استادان او نام برده است. | ||
میرزا حبیب الله در ۱۲۹۱، پس از حدود پنج سال تحصیل در [[نجف]]، به زادگاهش بازگشت.<ref>رکـ: خویی، ج۱، مقدمه علی اصغر حسینی، ص۸.</ref> | میرزا حبیب الله در ۱۲۹۱، پس از حدود پنج سال تحصیل در [[نجف]]، به زادگاهش بازگشت.<ref>رکـ: خویی، ج۱، مقدمه علی اصغر حسینی، ص۸.</ref> | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
به گفتۀ سید عبدالزهراء حسینی<ref> حسینی، مصادر نهج البلاغه و اسانیده، ج۱، ص۲۵۰</ref>، او در پی برخی اختلافات مالی میان پدرش و شخصی دیگر و اظهار رأی به نفع طرف مقابل که موجب رنجش پدرش شد، گوشۀ عزلت گزید و همت خویش را مصروف نوشتن شرحی بر [[نهج البلاغه]] کرد، اما پیش از آن که تألیف خود را به پایان برساند و پس از عرضۀ بخش‌هایی از آن به [[مظفرالدین شاه]] [[قاجار]] (حکـ: ۱۳۱۳-۱۳۲۴) و صدور فرمان شاه برای چاپ آن، در [[تهران]] در حدود ۱۳۲۵ وفات یافت.<ref> ثقه الاسلام تبریزی، مرآه الکتب، ج۱، ص۴۸۳.</ref> [[حسن زاده آملی]] از [[خطبه]] ۲۲۹ تا پایان نامه‌ها و [[شیخ محمد باقر کمره‌ای]] کلمات قصار را شرح کرده‌اند.<ref>[http://dorenajaf.valiasr-aj.com/include/VIEW.php?bankname=LIST&code=1177&RADIF=17#bookmark1 شرح میرزا حبیب الله خویی]</ref> <ref>[http://www.hadith.net/n340-e7038.html روش‌شناسی «منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه»]</ref> | به گفتۀ سید عبدالزهراء حسینی<ref> حسینی، مصادر نهج البلاغه و اسانیده، ج۱، ص۲۵۰</ref>، او در پی برخی اختلافات مالی میان پدرش و شخصی دیگر و اظهار رأی به نفع طرف مقابل که موجب رنجش پدرش شد، گوشۀ عزلت گزید و همت خویش را مصروف نوشتن شرحی بر [[نهج البلاغه]] کرد، اما پیش از آن که تألیف خود را به پایان برساند و پس از عرضۀ بخش‌هایی از آن به [[مظفرالدین شاه]] [[قاجار]] (حکـ: ۱۳۱۳-۱۳۲۴) و صدور فرمان شاه برای چاپ آن، در [[تهران]] در حدود ۱۳۲۵ وفات یافت.<ref> ثقه الاسلام تبریزی، مرآه الکتب، ج۱، ص۴۸۳.</ref> [[حسن زاده آملی]] از [[خطبه]] ۲۲۹ تا پایان نامه‌ها و [[شیخ محمد باقر کمره‌ای]] کلمات قصار را شرح کرده‌اند.<ref>[http://dorenajaf.valiasr-aj.com/include/VIEW.php?bankname=LIST&code=1177&RADIF=17#bookmark1 شرح میرزا حبیب الله خویی]</ref> <ref>[http://www.hadith.net/n340-e7038.html روش‌شناسی «منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه»]</ref> | ||
نسخه‌های به خط مؤلفِ این شرح در شش جلد در کتابخانۀ آیت الله | نسخه‌های به خط مؤلفِ این شرح در شش جلد در [[کتابخانۀ آیت الله مرعشی نجفی]] نگهداری می‌شود.<ref> رکـ: حسینی اشکوری، فهرست نسخه‌های خطی، ج۱، ص۲۹۹.</ref> و در چهارده مجلد در [[تهران]] و [[قم]] به تصحیح [[سید ابراهیم میانجی]] به چاپ رسیده است. شرح ناتمام میرزا حبیب الله خویی را ابتدا [[محمد باقر کمره ای|محمدباقر کمره ای]] و پس از او حسن حسن زاده آملی تکمیل کردند. چاپ دیگری از این کتاب نیز در بیروت (۱۳۷۸ش/۲۰۰۸م) صورت گرفته است. | ||
==آثار دیگر== | ==آثار دیگر== | ||