پرش به محتوا

عمرو بن عبدود: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۸۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۹ نوامبر ۲۰۲۲
جز
خط ۳۴: خط ۳۴:


===ضربه امام علی(ع)===
===ضربه امام علی(ع)===
[[امام علی(ع)]]، ابتدا عمرو بن عبدود را دعوت کرد تا به [[توحید|یگانگی خدا]] و [[رسالت|رسالت محمد(ص)]] شهادت دهد و پس از آنکه او نپذیرفت، از او خواست که از همان راهی که آمده بازگردد و وقتی قبول نکرد، به او گفت از اسب فرود آید و مبارزه کند.<ref>شیخ مفید، الإرشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۱۰۰و۱۰۱.</ref> بنابر نقل [[جابر بن عبدالله انصاری]] که همراه [[امام علی(ع)]] بوده است، جنگ بین علی بن ابی طالب و عمرو بن عبدود بالا گرفت، تا آنکه صدای تکبیر علی(ع) بلند شد و مسلمانان دریافتند عمرو بن عبدود کشته شده است.<ref>شیخ مفید، الإرشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۱۰۲.</ref> بر اساس منابع تاریخی، علاوه بر عمرو بن عبدود، پسرش حسل نیز به دست امام علی(ع) کشته شد.<ref>عاملی، الصحیح من سیرة النبی الأعظم، ۱۴۲۶ق، ج۱۱، ص۱۶۰.</ref>
[[امام علی(ع)]]، ابتدا عمرو بن عبدود را دعوت کرد تا به [[توحید|یگانگی خدا]] و [[رسالت|رسالت محمد(ص)]] شهادت دهد و پس از آنکه او نپذیرفت، از او خواست که از همان راهی که آمده بازگردد و وقتی قبول نکرد، به او گفت از اسب فرود آید و مبارزه کند و او پذیرفت و حتی براساس نقل ابن ابی‌الحدید <ref>ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۶۴.</ref> اسب خویش را پی کرد ویا این که زخمی به صورت اسبش زد و اسب گریخت.  <ref>شیخ مفید، الإرشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۱۰۰و۱۰۱.</ref> بنابر نقل [[جابر بن عبدالله انصاری]] که همراه [[امام علی(ع)]] بوده است، جنگ بین علی بن ابی طالب و عمرو بن عبدود بالا گرفت، تا آنکه صدای تکبیر علی(ع) بلند شد و مسلمانان دریافتند عمرو بن عبدود کشته شده است.<ref>شیخ مفید، الإرشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۱۰۲.</ref> بر اساس منابع تاریخی، علاوه بر عمرو بن عبدود، پسرش حسل نیز به دست امام علی(ع) کشته شد.<ref>عاملی، الصحیح من سیرة النبی الأعظم، ۱۴۲۶ق، ج۱۱، ص۱۶۰.</ref>


بنابر آنچه در کتاب [[مناقب آل ابی طالب (کتاب)|مناقب آل ابی طالب]]، نوشته [[ابن شهر آشوب مازندرانی|ابن شهر آشوب]] (درگذشته [[سال ۵۸۸ هجری قمری|۵۸۸ق]]) به نقل از امام علی(ع) آمده، عمرو بن عبدود در خلال مبارزه با امام علی(ع)، بر چهره او آب دهان انداخت، و علی بن ابی‌طالب برای پرهیز از آنکه کشتن عمرو بن عبدود، از روی خشم و تشفی خاطر باشد، چند لحظه او را رها می‌کند و پس از فرونشاندن خشم خود، عمرو را در راه [[خدا]] می‌کشد.<ref>ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی طالب، ۱۳۷۵ق، ج۱، ص۳۸۱.</ref> در شعری از دفتر اول [[مثنوی معنوی (کتاب)|مثنوی]] مولوی (درگذشته [[سال ۶۷۲ هجری قمری|۶۷۲ق]]) که با این بیت شروع می‌شود: «از علی آموز اخلاص عمل/ شیر حق را دان منزه از دغل»، روایت مذکور بیان شده است.<ref>همایی، مولوی‌نامه، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۵۲-۵۴.</ref>
بنابر آنچه در کتاب [[مناقب آل ابی طالب (کتاب)|مناقب آل ابی طالب]]، نوشته [[ابن شهر آشوب مازندرانی|ابن شهر آشوب]] (درگذشته [[سال ۵۸۸ هجری قمری|۵۸۸ق]]) به نقل از امام علی(ع) آمده، عمرو بن عبدود در خلال مبارزه با امام علی(ع)، بر چهره او آب دهان انداخت، و علی بن ابی‌طالب برای پرهیز از آنکه کشتن عمرو بن عبدود، از روی خشم و تشفی خاطر باشد، چند لحظه او را رها می‌کند و پس از فرونشاندن خشم خود، عمرو را در راه [[خدا]] می‌کشد.<ref>ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی طالب، ۱۳۷۵ق، ج۱، ص۳۸۱.</ref> در شعری از دفتر اول [[مثنوی معنوی (کتاب)|مثنوی]] مولوی (درگذشته [[سال ۶۷۲ هجری قمری|۶۷۲ق]]) که با این بیت شروع می‌شود: «از علی آموز اخلاص عمل/ شیر حق را دان منزه از دغل»، روایت مذکور بیان شده است.<ref>همایی، مولوی‌نامه، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۵۲-۵۴.</ref>
۱۷٬۰۱۴

ویرایش